Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
"Heeft het nog zin verder te bloggen, ik word niet meer gelezen ", ... Een vraag die me sedert gisteren bezig houdt wanneer ik deze bemerking van een goedmenende senior las.
Voor mezelf moet ik ook vaststellen dat ook k hier niet elke dag iets achterlaat waar misschien anderen toch dagelijks naar uitzien, zeker wanneer je eens als blogger van de week werd uitgeroepen, hoe relatief en subjectief ook; maar nog meer wanneer je haast elke dag in de top 20 belandt in deze categorie waardoor velen naar dezelfde blogs terugkeren om je een bezoek te brengen. Neen, om te antwoorden van onze blogvriend, ik denk en ik ben ervan overtuigd dat het bloggen zijn zin niet zal verliezen maar dat het wellicht eerder te maken heeft met het verlof en vooral door de voorbije hete zomer waardoor minder bezoekers jouw blog bekijken of er zelf iets plaatsen.
En toch begrijp ik onze vriend, want niet iedereen heeft het geluk op reis te gaan of is nog mobiel genoeg om toch ergens een terrasje te doen. Vooral deze mensen zouden dan wel eens het geduld en de moed kunnen verliezen wanneer ze zien dat hun blog niet meer wordt gelezen, dat er geen reacties meer op komen via het gastenboek of een email. Ja, voor vele senioren is het dagelijks bloggen de band die ze kunnen leggen met de buitenwereld haast de enige manier om nog zinvol bezig te zijn, waar vroeger de dagelijkse babbel met de bakker of de melkboer een aangename verpozing was. Dwaal ik nu af? Misschien en toch weer niet, want ik denk wanneer het weer nog even aanhoudt zoals nu met frissere temperaturen en met weersvoorspellingen die nogal op zijn Belgisch zijn, de blogger weer zal herleven! Blijft het zinvol? Zeer zeker, lieve blogvriend, want wie weet dat jij door één woord ergens op je blog een ander de adem hebt gegeven om voluit te LEVEN!
Ja, inderdaad, ook dit jaar moeten we vaststellen dat mensen minder aandacht krijgen eens het verlof op gang is. En is dit niet precies ergens de roep die in de vraag van de blogvriend schuilgaat?!
AANDACHT VOOR ZIJ DIE NIET MET VERLOF KUNNEN GAAN ... zommaar of toch niet?
Reacties op bericht (1)
09-08-2006
Hallo !
Je hebt gelijk beste blogger uit Roeselare,ik denk ook dat na de zomerperiode het bloggen weer volop in gang zal komen.Zelf kom ik ook niet veel aan de pc,ik ben ook liever in de buitenlucht om te fietsen en dat soort dingen. Het komt allemaal wel weer op dreef jongeman,goed dat je dit bericht hebt geplaatst! Groetjes,Joël.
09-08-2006 om 17:12
geschreven door joeltje
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
