Het Magnificat is de lofzang van Maria die zij uitsprak nadat de engel haar de geboorte van Jezus had aangekondigd. Lucas 1, 46-55:

Ik zing van ganser harte voor de Heer,
ben opgetogen om mijn God, de Redder.
Want hij had oog voor mij, zijn dienares,
maar wie ben ik, dat Hij mij heeft gevraagd.
Nu mag ik mij voortaan gelukkig prijzen,
dat Hij zo grote dingen aan mij deed.
En alle eeuwen stemmen met mij in.



De Heer is machtig en zijn Naam is heilig.
Iedere tijd opnieuw gaat zijn genade
naar allen die eerbiedig met Hem leven.
Genade is zijn kracht, maar alle hoogmoed,
al onze eigenwaan ontmaskert Hij.
Alle machthebbers stoot hij van hun tronen,
arme en kleine mensen maakt hij groot.
Wie honger hebben geeft Hij overvloed
en rijken stuurt Hij heen met lege handen.
Altijd is Hij zijn volk nog trouw gebleven,
altijd bezorgd om Israel zijn dienstknecht.
Zo had hij het beloofd aan onze vaderen,
aan Abraham en aan zijn volk voorgoed.

Vertaling Huub Oosterhuis

Rig Mutschler

Mooi om met dit lied de meimaand af te sluiten. En niet eens gezoch, want ik sloeg zomaarr mijn zangboek open en zie!

Het ingelaste beeld vindt men helaas slechts op rommelmarkten, maar voor mensen in het Zuiden is dit voor velen het enige wat in de huiskamer prijkt en waar zij zich aan optrekken. Het is een stille getuigenis van hun oprecht geloof. En in vele blogs waar daar wordt van gebruik gemaakt is dit zelfs nog vaak het 'logo' van hun blog.

Wie onder jullie "man bijt hond" volgt zal wellicht al meerdere malen deze beeltenis, tesamen met het Helilg Hart van Jezus, tegen de wand hebben zien prijken.