Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Aansluitend bij de boekentip die ik hieronder meegaf kan ik niet anders om toch een paar citaten mee te geven, niet enkel en alleen als smaakmaker maar vooral omdat deze gedachten zo nauw aansluiten aan wat ik in eerdere dagen probeerde mee te geven. Je ziet waar het om mensen gaat ligt alles zo dicht bij elkaar. Ik moest ook spontaan denken aan de levenswijze die ik mocht ervaren toen ik in India mee-leefde met de armere bevolking. Ik weet nu dat een blogvriend blij zal zijn terug iets terug te vinden over India waar ik mijn hart voor een deel verloor, maar vandaag gaat het toch maar weer uiteindlijk weer eens over leven en geluk, LIEFDE, pas mogelijk in relatie.
"Leven in harmonie met de mensen om ons heen is een bron van vreugde; wil het ons goed gaan, dan hebben we allemaal een zekere mate van intimiteit en harmonie met familieleden en vrienden nodig". Hoe tegenstrijdig met wat die verloren zoon en vader meemaken de voorbije dagen waar intimiteit moet gekocht worden en harmonie wellicht onbereikbaar is tenzij er mensen zijn die de hand uitsteken.
en... denkend aan India: " Ik verbaasde me over deze mensen, over de vreugde die ze schepten in het GEVEN ZONDER ER IETS VOOR TERUG TE VERWACHTEN; over hun vriendelijkheid jegens vreemdelingen terwijl zij gebukt gaan onder zware lasten, en over hun levenslust. Als mens uit de'beschaafde wereld' beschik ik over meer materiële goederen en diensten dan zij ooit zouden hebben. Ik hoefde de ontberengen waarmee zij dagelijks te kampen hadden niet het hoofd te bieden, en ik kon redelijk veilig overal heen reizen waar ik wilde (wat voor ons o zo vanzelfsprekend is, zelfs de mogeliijkheid te reizen, meer dan eens per jaar voor velen hier). Vergeleken met hen leidde ik een zeer luxe en bevoorrecht leven, (want ze zagen altijd wel ergens dat ik geld aan het wisselen was of het uitgeven voor niet alledaagse behoeften). Maar vergeleken met mij en alle andere mensen in mijn omgeving straalden zij zoveel levensgeluk uit. Waarom waren zij zo vol blijdschap? Wat maakte dat zij zo gastvrij waren ondanks hun materiële tekorten?" Integendeel bij mijn afreis kreeg ik nog van allerhande dingen toegestopt, recht van hun muur gehaald, het kostbaarste eerst dat ze al lang koesterden.! En die levensvreugde, beste ... Ik weet het nog, ik was al drie weken terug aan het werk toen her en der een secretaresse me vroeg waarom ik er zo stralend uitzag. Ik heb maar één antwoord, hun geluk ondanks al hun miserie had bezit van me genomen. Ik wens jullie allen dat beetje geluk en die intense vreugde in relatie met mensen en in kleine dingen.
Reacties op bericht (1)
18-06-2007
Zeer mooi Martin
Ja Martin, je hebt gelijk, die mensen zijn daar veel blijer en gelukkiger dan wij ooit zullen zijn.Aan wat ligt dat? De omgeving, hun"aard", zoals we zeggen, of zou het boeddhisme er toch iets mee te maken hebben?Ik weet niet hoor, maar sinds ik me in het boeddhisme wat gaan verdiepen ben, leer ik ook beter met de negatieve(depressie en zo) dingen van het leven omgaan.Ik ga zeker het boek lezen, nu ben ik "het tibetaanse boek van leven en sterven" van Sogyal Rinpoche aan 't lezen! Zeer goed !!!!Een aanrader hoor,zo jongen ik ga je laten nu,groetjes van Marleen,tot gauw...
18-06-2007 om 16:48
geschreven door supermitty
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.