|
Al enorm veel heb ik gedacht aan jou, en ik denk dat je nog steeds even veel verdriet hebt,
als in het begin. Zoiets heeft
zijn tijd nodig, maar ja, niemand zal ooit je zo lief Duckske
kunnen vervangen natuurlijk. Mandyke, geloof het of niet, maar dit
is echt waar, hetgeen ik je nu ga schrijven. Destijds heb ik eens een poes
gehad en die is 27 jaar geworden, dit is echt wel iets unieks hé zeg !!!
Nu ben ik er 56, maar destijds leefde ze dus voor de helft van mijn
leven. Ze is rustig gestorven in haar slaap, net als je Duckske, want
zoiets vind ik al veel waard, dan dat ze zo erg liggen af te zien. Dus tja,
na die 27 jaren verloor ik mijn zo lieve poes en ben er kapot van geweest,
nog steeds denk ik zelfs veel aan haar, maar geen enkele poes kan de
mijne vervangen natuurlijk. Ik kom er echt eerlijk voor uit, ben ziek
geweest van verdriet en toen heb ik gezegd, ik wil geen huisdier meer,
het doet teveel pijn, als men ze verliest en ik woon nu in een
appartement, waar we "normaal" geen huisdieren mogen houden.
Kijk Mandyke, elk reageert op zijn eigen manier met al zijn verdriet.
Ik wenste echt dat ik je toch wat kon helpen, maar zoiets gaat
niet, spijtig genoeg. Het enige wat ik jou kan zeggen, is veel sterkte en
moed, het heeft echt zijn tijd nodig hé lieveke.
Hou je goed lieve Mandy en Rebecca je blogvriendinnetje geeft jou
grote dikke warme steunknuffels en laat je zeker niet gaan hoor. xxxxxxx
13-11-2016 om 06:31
geschreven door Rebecca
|
