Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
13-03-2012
lentegevoel
dat lentegevoel maakt mijn lichaam zachtjes wakker de eerste zonnestralen voelen hemels aan alles fris en nieuw overgoten met een dampend blauwe lucht ... ik adem nieuwe lucht verfrissend en koel en spring omhoog als een dartel jong veulen
ik bezie de wereld opnieuw heel anders ... weg met donkere, duistere dagen de wind voert mij met zich mee over heuvels en dalen met een zachtgroen tapijt
de wereld is opnieuw van mij ik kan weer buiten niemand houdt mij tegen en ik trekt er terug op uit ...
soms is de stilte van een kind zo breekbaar ze turen in de verte naar een wereld die wij niet kennen ... er ligt een vage glimlach op hun gezicht een glimlach dat je niet verbreken wil
door de stilte leven zij hun eigen leven hun ogen zijn diepe poelen van geluk of van verdriet zij bezien het leven op een andere wijze soms torenhoog geluk ... elk klein geluid nemen zij op een ver vogelgefluit een lichte zomerbries een kabbelende zee
voor hen blijft de tijd stil staan zij hebben er geen behoefte aan om verder te kijken het leven is nu in hun paradijs en hun fantasie ...
laat toch kinderen kinderen blijven ... het leven is al lang en hard genoeg ontneem hun jeugd niet het is de basis van hun leven !
we denken er haast nooit aan maar onze vingers zijn één van onze mooiste delen van ons lichaam zacht en fijn teder en behoedzaam krachtig en hard je kan er zoveel namen voor bedenken je kunt er mee nemen en geven ...
ze spreken je lichaamstaal en vaak hoef je niets te zeggen ...
woorden zijn vaak overbodig je vingers zijn fijn en hebben hun eigen ritme speels, dartel of ongeduldig je kan er zoveel mee vertellen ...
soms zijn ze hard en wijzen je aan maar hoe mooi is het beeld van ineengestrengelde vingers een verbond dat niemand breken kan ... !
met een vrolijk deuntje start ik een heerlijk weekend ... binnen of buiten regen of zon we maken er het beste van ! we moeten terug energie opnemen zodat we volgende week terug tegen een duwtje kunnen !
van de vier elementen van de natuur is vuur het meest mysterieuze ... voor sommigen is het pure sensatie anderen hebben er een panische angst voor vuur is mooi maar alles vernietigend !
vaak wordt vuur onderschat het begint heel klein en vaak sta je voor een enorme vuurzee als je het eenmaal hebt meegemaakt laat het je nooit meer los !
ik heb eerbied voor al diegenen die met risico voor hun eigen leven branden bestrijden het is een helse taak soms kun je het niet zien aankomen en voor je het weet is het te laat ik heb een brandweerman gekend die huilend uit een brandend huis kwam ... het dochtertje van vier was nog binnen ik heb het ganse gebeuren meegemaakt het huis lag niet ver van ons het dochtertje hebben ze later teruggevonden onderaan de trap ...
het geluid van knetterend vuur en de indringende geur laat mij nooit meer los !
we hebben maar één lichaam en het is aan ons te weten hoe er mee om te gaan moeder natuur heeft wel een beetje geholpen ... we hoeven niet afgetraind door het leven te gaan
een gelukkige geest in een gezond lichaam voldoende beweging zonder bekaf te zijn ...
een lekker etentje of een goed glaasje wijn zolang je weet waar je drempel ligt je kunt eten en gezond eten
het hoeft daarom niet saai te zijn dit alles met een dosis vrolijkheid en wat beetje geluk gekruid met wat optimisme gedompeld in tevredenheid maakt van ieder een gezond en gelukkig mens !
muziek het blijft steeds in ons leven het is universeel en bestaat al door de eeuwen heen overal ter wereld ... muziek verenigt landen en culturen ! bij ons neemt muziek een heel belangrijke plaats in
het uit gevoelens en verlangens en ik bewonder diegenen die met gouden handen de muziek aan ons gegeven hebben ... en als je de gelegenheid krijgt neem het met volle handen aan en ga eens naar een concert je gaat niet ... je ondergaat het ! adembenemend je deint en zweeft mee in een andere wereld ...
ik denk dan aan niets ik bevind me in een totaal andere wereld ...
jij bent een lichte bries die door mijn leven gaat verkwikkend en verfrissend als koren buig ik mijn hoofd en voel de stralen van de zon
jij geeft mij leven en kracht en moed om telkens vooruit te gaan ik kan je niet weerstaan en richt telkens mijn ogen op jou jij bent mijn liefde, mijn bestaan ... na een donkere nacht straalt jouw lichtstraal keer op keer
en kom ik wakker ... ik zou je willen delen met iedereen want iedereen heeft recht op dat éne stukje geluk !
ga mijn kind almaar vooruit met tranen laat ik je los maar nu moet je alleen
draaf niet te hard onthou alles wat ik je ooit meegaf maar nu ontplooit jouw leven met vallen en opstaan misschien later met z'n twee ...
vergeet nooit de plaats waar ooit je huis was telkens weer omarm ik jou met open armen en druk je hard tegen mijn borst leer van het goede in het leven blijf zijn wie je bent en van waar je gekomen bent ... de wind zal me fluisteren waar je bent wacht niet te lang om naar huis te komen ook al is het maar voor even zodat ik je even voelen kan, ruiken en je blonde kop aaien kan geniet er van en weet jij blijft altijd in mijn gedachten !
de nieuwe krokussen steken al hun kopje uit en aan de voet van de oude boom zie ik meer en meer kleur onstaan
ik ben er even bij stilgestaan altijd komt er opnieuw nieuw leven het vervaagt de sombere en donkere dagen en prille bloesems vullen ons harte met liefde en hoop ...
en gisteren kreeg ik het mooiste nieuws ... de dochter van mijn beste vriendin heeft na lange tijd van wachten en almaar wachten haar eerste kindje gekregen ... ze hadden al de hoop opgegeven samen hebben we gehuild van blijdschap ! nieuw leven ...
vanmorgen was het al van dat ... het wielerseizoen is van start gegaan hier thuis zijn ze er al heftig aan toe gegaan ... de namen, bekend of onbekend vliegen hier in het rond ! vanmiddag staat de televisie hier al aan
en vrouwlief ... als je geen wielerfan bent vlucht je liefst zo ver mogelijk weg een ideaal moment om eens rustig uit winkelen te gaan ! mijn auto staat al voor de deur ... maar ik gun het hen wel hoor het zien van de verbeten grijns van de wielrenner de soms o zo gevaarlijke bochten of afdalingen
maakt het voor de toeschouwers een waar spektakel België is nu éénmaal een fietsliefhebbend land ... en ik ik laat alles begaan en stiekem zie ik het liefst de mooigebruinde gespierde benen van hun favouriet ... het oog wil ook wat nietwaar ?
wij kunnen bijna niet meer wachten de oude kale bomen snakken naar een nieuw kleed onder de grond davert het van nieuw leven ...
de eerste krokussen piepen voorzichtig uit de grond weldra krijgen we een mooi kleurentapijt verrukkelijk !
nog eventjes wachten ... we worden er warempel ongeduldig door elke dag kijken wat het wordt hopen op de eerste warme zonnestraal dat straaltje zon dat door de ramen schijnt
en dat de koude en de eenzame harten verwarmt en verblijdt ...
uit een kleine bron ergens diep en onzichtbaar stroomt langzaam water naar beneden het vormt een beekje dat klatert almaar verder door
zichtbaar met genoegen en ploegt zich verder door ongenaakbaar tot het samenkomt in de grote rivier samen worden ze één geheel almaar verder, almaar krachtiger en wat later storten ze zich vol overgave in de grote oceaan
zo is ons leven het begint klein en onbeduidend en we leven met de stroom mee soms zacht, soms met veel obstakels maar allemaal gaan we dezelfde richting uit tesamen of we nu willen of niet en eindigen allen in dezelfde grote oceaan waar we ons in koesteren kunnen ...
schoonheid is niet zomaar een woord het is puur, natuurlijk mooi het straalt licht en kracht uit je kan je eindelloos in verdiepen
kleuren strelen je hart en je wordt er zowaar weemoedig door je beseft niet wat je overkomt je voelt je zo nietig, zo alleen een zuchtje wind maakt je weer wakker
en je hart bloeit terug open zodat je eventjes de grauwe en donkere dag vergeten kan ...
ik hoef geen grote dingen geen kasteel of verre reizen als ik maar gelukkig ben ik geniet van kleine dingen, fijn en mooi ...
rondom mij veel geluk en liefde het pasgemaaid gras in de tuin een plotse vlinder op mijn hand ... kinderen om me heen stoeiend in de tuin kleine, tedere dingen raken mij diep
ik hou het nu klein maar fijn en je zult zien hoe kleiner ... hoe fijner !
hey daar jullie kijken mij zo eigenaardig aan wat is er mis met mij je hoeft van mij niet bang te zijn ook al zie ik er anders uit ook al ben ik niet zo mooi maar het doet me pijn als iedereen me aangapen alsof ik zo lelijk ben ...
niet iedereen is volmaakt maar ik ben hier nu eenmaal ook en heb ook het recht op een beetje leven dus staar niet zo naar mij wees lief en aardig en spot niet met mij ... dat geldt voor jullie mensensoort ook iemand die er anders uitziet wordt ook zo bekeken en bespot en zelfs gepest tot lijdens toe ... !
het wordt weer een mooie tijd voor de kinderen ze worden wat onrustig en willen buiten de eerste zonnestralen willen ze voelen op hun huid terug alles ontdekken wat nieuw is of teruggekomen is ...
de tuin krijgt de eerst beurt zijn alle visjes nog in de vijver ? ergens verder horen zij geluid ... vlug er naar toe en zie
ook zij zijn terug van de partij en waarachtig vier kleintjes er bij ! ze springen een gat in de lucht en de kat die weet er ook van die zit al hoog in de boom
zeg nu zelf het leven kan toch mooi zijn enkel maar eens rondkijken en genieten !
nog eventjes wachten en weldra kunnen we zeggen ik ruik de lente ...
kleuren zullen weer overheersen de zachte ochtendbries zal ons langzaam laten ontwaken en stil daar hoor ik het eerste vogelgefluit het mooiste muziekinstrument kan dat niet evenaren ! ik voel me herleven en raak de eerste bloesems aan een wonderlijk gevoel ...
nog eventjes wachten ...
en kunnen wij terug genieten van het leven en van elkaar !
je bent ver weg in een andere wereld vergeefs praat ik op je in roerloos wacht ik op een teken ik weet je spartelt om weer boven water te komen ...
je wilt terug naar mij maar iets houdt je tegen hier in mijn hart wordt alles droog en dor ik mis je lach en je tederheid
je ziekte is genadeloos als een zwaard boven ons hoofd ... maar ik blijf leven leven voor ons twee en als je te moe bent om te strijden wacht dan aan de overkant tot ik bij je ben ...
.jpg)
