Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
19-11-2012
leven
durf te leven omhels elke dag kijk niet steeds achterom je levensweg gaat vooruit tussen torenhoge golven of door diepe dalen dein met de wind mee zoek de zon
neem je leven in eigen handen wordt niet geleefd maar beleef elk intens moment het leven is van jou het is aan jou om er iets van te maken maak het rijk en gelukkig kleur je dag telkens mooi gebruik alles wat je hebt spreidt je liefde om je heen en je bent een gelukkig mens !
vandaag maken wij er een heerlijke rustige zondag van geen gejaag en gehaast alles kan en mag vandaag is een dag voor jou en mij en de kinderen
even niet aan morgen denken vandaag koesteren zoals ze is familievreugde of vandaag eens een dag alleen alleen met je gedachten je verstand op nul ...
moet kunnen je moet er tijd voor maken tijd maakt je oud en vandaag voel je je jong en levend ik maak gebruik van mijn zondag en pas straks zal ik weten wat ik doe of niet zal doen ...
het is terug wildseizoen voor velen een lekkernij je vindt het lekker of niet maar voor mij hoeft het niet ja het is nu éénmaal jachtseizoen en hopelijk houdt men zich aan de regels ...
prachtige dieren waarvan enkel het vlees van waarde is geristsel ... een knal en hopelijk is het raak want dieren die lijden daar gruw ik van ! groot of klein voor mij is dit hetzelfde ...
een goede jager weet wanneer het genoeg is geweest voor mij is het al lang goed tja, ik weet ... velen denken daar anders over
maar ik hoop dat dit niet lang duren zal zodat onze kinderen terug veilig het bos in kunnen ...
ik ben mooi met vele kleuren mijn mond lacht steeds olijke ogen kijken je aan mijn haren zijn niet om aan te kijken ik sta nooit stil en beroert iedereen ... ik ben maar een clown
ik ben de clown die de droefenis even verruilt en grapt lachwekkend tot tranen toe ... hij joelt en hij juicht iedereen doet mee iedereen heeft zin om even de clown te zijn maar diep in zijn hart zit een onnoemelijk verdriet omgeven door lach verdwijnen zijn traan hoe ik dat weet ? ik ben maar een clown
vochtige, natte morgen een laag mist ligt als een deken op ons wat verder zie je wat maar alles is omfloerst door een wit ondoorzichtig deken het heeft iets mysterieus ...
het schept een onnatuurlijk beeld veel kan gebeuren in de mist het overvalt ons en we leven in een andere wereld ik voel me niet veilig er zijn enkel geluiden ik voel me alleen in die grauwe massa rond me heen en tuur naar een lichtpuntje ik kan hier niets aan doen je voelt je machteloos dit is een stukje natuur dat voor mij niet hoeft ik schuil en wacht af totdat dat straaltje zonlicht mij weer de weg tonen zal ...
je denkt er niet aan het is doodnornaal je ademt steeds in en uit je longen persen zich met verse lucht zuurstof voor het lichaam goede frisse en zuiver lucht je lichaam snakt er naar ...
laten we meer gebruik maken van wat de natuur ons te bieden heeft verse zeelucht, ijle berglucht of een diepe boslucht ... ergens is er wel een plaats waar je je longen eens kan verwennen ! we hebben het broodnodig al beseffen we het niet mensen met last van longen en ademhaling kunnen dit beamen ... laten we zorg dragen voor onze innerlijke ventilatie en laten we beginnen met ons huis als het even kan zet de ramen wagenwijd open al is het maar voor even ...
zo puur en ongeremd natuurlijk en vrijgevig zo ziet dierenliefde er uit ... ik kan er uren naar kijken bij zo'n stil intens gevoel
zij hebben niets of niemand nodig zij hunkeren naar elk moment van stilte voor elkaar
hoe prachtig zijn hun gevoelens hoe mooi is hun bestaan dat is het mooie van het leven nog durven dromen dat het ook zo kan gaan misschien zelfs ook voor ons ...
vaak zegt men nog de tam tam is aan 't slaan waarbij men bedoelt nieuws is op komst ... vroeger ging dat heel gewoon nieuws van de straat, van het dorp
nu ligt dat helemaal anders van het ene moment naar het andere weet men alles alles wordt uit een trukendoos getoverd om toch eigentijds te zijn maar gewoon praten met elkaar ho, daar heeft men geen tijd voor ! het doet nochtans deugd een gezellige babbel onder elkaar 's avonds voor het huis op een stoeltje met elkaar zitten praten ... wat zeg ik nu ? ze verklaren mij dat ik nog in de oude tijd leef ! het klein cafeetje, gezellig om de hoek waar men nog tijd had voor elkaar waar men elkaars zorgen en vreugde deelde dat is ook voorbije tijd ... ik zeg gewoon laat de mensen terug leren praten praten zoals het moet niet met tekens ... maar met woorden
wij beseffen het vaak niet als men het over de 'longen' van de wereld heeft de amazone voor ons is het veraf, mysterieus en als het ware een mythe maar het is een harde realiteit !
vaak ondoordringbaar ... een wondere wereld waar dieren nog kunnen leven zoals zij willen een enkele groep mensen nog hun tradities hebben
laat hen met rust laat hen leven in harmonie met de natuur laat de dieren leven zoals zij willen dat is pas natuur dat is het ... zoals het geschapen is !
ik houd mijn hart vast zouden ze toch nog alles kunnen tegenhouden om dat stuk land dat onschatbaar stuk land te bewaren ? ik betwijfel het ...
ik dein mee met de golven van de zee soms licht kabbelend onder een heldere sterrennacht ik weet dat je altijd bij mij bent als een rots in de branding ook al beland ik in hoge golven voortgestuwd door een briesende storm steeds zie ik je ... mijn rots in de branding
in volle glorie, onaantastbaar telkens weer ga ik naar je toe en weet dat ik bij jou veilig ben ... de zon weerkaatst op jouw gezicht en soms verblindt je mij maar in jouw nabijheid voel ik mij veilig en gelukkig mijn rots waar de eenzame meeuw nog rusten kan ...
dankjewel lieve ouders om het warme nest dat jullie voor ons maakten heerlijke jeugdjaren onbevangen en vrij prachtige herinneringen die voor eeuwig in ons hart blijven
onbevangen en vrij waren wij gelukkig met ons allen tesamen ik weet jullie hebben het niet altijd gemakkelijk gehad maar toch bleven jullie een rots in de branding we beleefden pret en plezier hadden oog voor elkaar en konden met iets kleins nog blij zijn ...
paps en mams jullie zijn er in geslaagd een mooie familie uit te bouwen van niets toch iets te maken ! het is toch normaal dat wij jullie op handen dragen jullie handen hebben zoveel voor ons gedaan !
ik hoef geen groot huis als het maar warm en gezellig is waar mijn vrienden komen en buiten mijn bloemen groeien dat mag overal zijn als ik maar gelukkig kan zijn ...
de zee, het platteland, de bossen of in de bergen overal kan je van een huis jouw huisje maken als je hart en ziel er maar in steekt waar je vrede en rust vindt je heerlijk slapen kunt waar mensen zeggen ... hé, dit is het nu dit is een echt huis een huis om van te houden ! waar de natuur je omarmt en buiten er een oogverblindend panorama je verwelkomt !
waar ga je heen mijn vriend ik weet ... het wordt tijd en je bent rusteloos tijd om ons te verlaten
ik wens je een goede reis en waarheen je ook gaat een stukje van mij gaat ook met jou mee ik wens je een behouden vaart en waar je ook terecht komt wees vrij en leef voluit wie weet zie ik jou nog terug ik wacht hier terug op jou op jouw gefladder en heldere tonen
vandaag heb ik veel zin om mij te verstoppen niet terug in lawaai en drukte te stappen de wereld eventjes aan mij laten voorbijgaan ...
vandaag voel ik het aan of de wereld scheef draait niets is nog normaal meer wat je hoort en ziet tart alle verbeelding je huivert bij het openslaan van een krant alles mag en is verantwoord voor sommigen toch ... zolang het maar in de kijker loopt
tederheid ... we hebben het allemaal nodig het gevoel om veilig te zijn weten dat iemand om je heeft weten dat je niet alleen bent
het is een gevoel waar we ons allemaal aan kunnen verwarmen een tintelend gevoel van warmte en genegenheid spijtig vaak ver te zoeken !
het kleinste gebaar kan al voldoende zijn een teder gebaar een kleine kus op het voorhoofd een aai laten we wat minder stoer doen en meer onze gevoelens tonen de wereld zal er een stuk beter uitzien !
er wordt zoveel gepraat gemopperd en geklaagd mensen kletsen maar door als in een treinvaart vloeien de woorden uit de mond ... iedereen heeft het over iets soms doet men er beter aan te zwijgen je woorden voor zich houden en te luisteren ik heb geleerd te zwijgen de woorden zitten wel in mijn hoofd maar ik zeg ze niet ...
vaak leer je meer door te zwijgen je ziet de mensen en de wereld meer op afstand en kan zo beter beoordelen gebruik je woorden goed en doelgericht woorden zijn niet zomaar woorden ze kunnen verzachtend, helend of kwetsend zijn het is boeiend om eens te zwijgen zo leer je heel veel van je medemens ...
allerzielen nog steeds een donkere dag hopelijk hebben de massa's prachtige bloemen de regen en de wind getrotseerd en ligt het kerkhof er niet troosteloos bij onze naasten hebben wij niet vergeten een bloem, een kaars een foto op de kast ...
maar het belangrijkste is dat wij ze nog steeds in ons hart gesloten hebben en daar altijd zullen blijven voor ons blijven ze bestaan het worden herinneringen maar die voor ons o zo dierbaar zijn ...
prachtig kind wij moeten je beschermen zorgen dat ook jij een mooie toekomst zal hebben
prachtig kind hopelijk blijf je gespaard van leed en verdriet en kan ook jij het geluk omarmen ...
niemand weet wat ons te wachten staat leef voluit in je kindertijd geniet van alles rond je heen en maak je nu nog maar geen zorgen ... speel en leer van de natuur onthou de wijze woorden en weet dat er steeds een regenboog zal zijn ...
prachtig kind je kan zo ook niet blijven maar behoudt je fantasie en sla het op in dat kleine hoofdje van jou
mijn lief kind weet dat wij je steeds lief hebben en later zal jij dat ooit beseffen en jouw woorden zullen dan ook zijn mijn prachtig kind ...
Sandy zo'n mooie naam voor een allesverwoestende storm hier hebben wij ook al te maken gehad met regen, harde wind schade en modder in en rond het huis maar ginds over de plas tart het alle verbeelding ...
ik huiver als ik aan de kracht van dit natuurfenomeen denk angst, dood en vernieling en je staat er machteloos tegen waar blijven de moderne technieken nu ? de mens kan zo veel ... is tot alles in staat maar moet hiervoor het onderspit delven zelfs een president moet vluchten ... torenhoge golven slaan meedogenloos toe water en nog eens water duisternis en een razende wind die overal tegelijk tekeer gaat de natuur brult het uit !
en straks wordt het windstil mensen komen vertwijfeld zoeken naar iets of iemand die voor hen niet meer bestaat ...
