Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
30-06-2018
drupje water ...
onooglijk kleine spetters drupjes water niemand die daar op let wat is immers een druppeltje water ? wij gieten, plenzen dat het een lust is water genoeg totdat wij reikhalzend kijken naar dat eerste regenbuitje dat ons gazonnetje verfrissen zal onze bloemjes terug opengaan en wij gerust een verfrissende douche nemen ...
wie wil er mee eventjes dobberen op de weide zee ver weg van alles geen spanning lekker lui turend in de verte gespetter rond de romp zachtjes deinend zachte avondlucht doemt op hier kan ik gelukkig zijn
maar helaas moet ik terug naar de haven maar heb toch eventjes gedroomd het was mooi ...
enkelen van jullie gaan er op uit zon en zee of bergen opzoeken zomer vakantie alles wordt stiller hier hopelijk wordt het een mooie zomer kan je herbronnen terug op adem komen iets nieuws ontdekken of gewoon thuis luilekker traag de dag beginnen
even geen stress zomertijd maak er gebruik van wapen je terug tegen de natte herfst en koude winter !
nee , ik kijk niet elke dag naar sport maar gisteren voelde ik mij toch even gelukkige Belg
wat zo'n wedstrijd kan doen adrenaline stroomt ziet juichende en wenende mensen het doet toch iets alles samen onder dezelfde vlag is dit een moment opname ?
straks terug het gewone leven van gewone belgen onder elkaar nee vandaag denk ik toch het hoeft niet altijd kommer en kwel te zijn !
liefde zo'n klein woord maar groot in betekenis iedereen kent éénmaal zijn liefde van jongsaf aan kalverliefde eerste liefde heel fragiel vaak niet wetend dat dit eens voor het leven zou kunnen zijn verschillende liefdes in je leven elk apart maar toch gemeend ...
dank voor de liefde het verrijkt je leven geeft je moed en kracht om door te gaan ...
met alles wat rond mij gebeurt wat ik hoor en zie vraag ik mij af telkens weer bestaan er nog engelen die bij je staan al zie je ze niet ben een harde realist voordien een dromer toen geloofde ik nog veel nu sta ik met beide benen op de grond ...
maar toch dat klein gevoel dat toch iemand over mij waakt zie het niet maar soms een gevoel heel even maar ...
je hoeft niet ver te kijken je hoort ze fijn gepiep tussen dons en takjes nestwarmte niet iedereen maakt dit mee veilig en geborgen warm bij elkaar voedsel in overvloed veilig geborgen in moeders schoot vader die altijd over je waakt
maar toch schrijnend voor hen
ze komen op de wereld vaak hulpeloos en alleen ...
laat me vrij leg met niet aan banden stop me niet in een hokje laat de deur open het venster wagenwijd ...
laat me leven zoals ik wil blootsvoets door het zand haren in de wind ik wil voelen en ruiken gaan waar ik wil dromen blijven verlangen nog hoop hebben in de toekomst voel me nog niet oud durf nog te zeggen van mijn vrijheid blijf je af !
weet jij nog die eerste woorden stil en stuntelig maar zo veelbelovend ik hou van jou ... die ene persoon met wie je oud wil worden ken jij nog de plaats de tijd hoe het allemaal ontstond ? zo iets is in het hart geweven laat je nooit meer los een herinnering het gaat je hele leven mee ...
je gaf mij weg voor het altaar en vroeg zal je altijd voor haar zorgen ook als ik er niet meer ben ?
nu staan wij samen met bloemen die jij zo lief had vader één met de natuur met de zee jij leerde mij zoveel toonde mij wat goed was de golven fluisteren je naam je bent nog altijd bij ons elke dag praten wij nog van jou ik bekijk de wolken speur een glimp van jou en moeder eindeloos ver twee stralende sterren ... maar ik weet jij vader waakt over mij !
het is maar één woord maar voldoende om te tonen dat je om iemand geeft hem of haar naar waarde schat respect voor wat ze hebben gedaan wat ze voor jou betekenen
dat kleine woord dankjewel voor velen ouderen een bron van blijdschap voor anderen een bodemloze put van verdriet ...
wees niet bang voor die éne donkere wolk die je zon verduistert witte wolkjes volgen elkaar op de zon komt steeds terug ook al is het even wachten ieder krijgt zijn wolk daarom hoeft het geen onweer te zijn
koester straks de zon die terug je hart zal verwarmen je 's morgens doet ontwaken 's avonds plaats maakt voor het stille maanlicht ...
heel zachtjes zing ik mijn lied niemand die het horen kan mijn woorden gedrenkt in muziek zachte tonen van verdriet dit komt uit het hart is niet geschreven herken jij de muziek van mooie dagen vol zonlicht en leven herken jij de melodie die je dagelijk mee neuriëde
ik tracht ze te onthouden die ene melodie waar ik zo gelukkig van was !
ons eigen stukje groen waar we ongehinderd bloemen plukken waar we nog even kunnen verpozen daar waar de zon ons elke morgen toelacht vogels ons leren vrij en onbevangen te leven vlinders ons tonen frivool te zijn ongekunsteld mooi ...
ons stukje groen neem het niet af het is ons stukje leven velen weten niet meer dat het nog bestaat !
hou het graag eenvoudig geen grootse dingen klein maar fijn soms even alleen zijn genieten van datgene wat velen niet zien ontdekken elke dag opnieuw schoonheid van elke dag luwte van de avond zachte nacht ...
gisteren heeft de natuur ons laten zien dat zij niet te onderschatten is kleurrijke wolken licht gerommel in geen tijd bakken water harde hagelstenen licht en donder om U tegen te zeggen
je kan maar toekijken hopen dat alles goed komt ...
en zie vandaag een allerliefst zonnetje komt ons een goeiemorgen wensen !
het heeft iets fascinerend eerst de stilte geen vogels te bespeuren lucht kleurt grijs en geel donkere koppen ik huiver weet wat er op komst is voorspelbaar maar toch bij die eerste slag schrik je op snelle flitsen volgen elkaar op wereld is opeens anders je voelt je nietig bij zo'n ontlading hier weet je hoe onbeduidend wij zijn bij zo'n natuurgeweld ...
