de boog mag niet altijd gespannen staan soms heb je het gevoel dat je jezelf voorbij loopt niet ziet wat rond jou gebeurt vaak zet ik er de rem op laat de wereld maar draaien durf gerust te vertellen dat ik nog graag op wolkjes loop heel stil mij hoor en zie je dan niet neem tijd voor mezelf
is dit egoistisch ? misschien maar voor mij vaak een noodzaak !
vrienden voor het leven bestaan ze nog echt kinderen smeden toekomstplannen later als ik groot ben ...
jaren later staan ze voor elkaar waar is de vriendschap gebleven ? tijd heeft ons ingehaald elk zijn eigen weg met ieder zijn eigen verhaal geen tijd meer voor vriendschap alles gaat voor je leeft razendsnel en soms denk je dan nog eens aan vroeger aan vrienden die vrienden waren maar nu een schim ...
dit is mijn plekje waar ik mezelf kan zijn even alleen hier kom ik telkens terug kom ik tot rust golven zijn mijn muziek wind toont de ritme aan late avondzon streelt mijn huid tuur naar de horizon zoek een stipje een golf van herinneringen van nu van een ver verleden heel zachtjes zoekt het de einder op ...
het zit er aan te komen eindelijk breekt de zon er door alles wordt groener mooier speelser nieuw leven komt er aan heel voorzichtig kijkend wat de wereld te bieden heeft het wordt weer uitkijken daar dartel gekwetter speelse veulens en lammetjes
ik laat de realiteit even voor wat ze is kijk naar de natuur en geniet dit is zoveel mooier zoveel rijker !
het heeft nu lang geduurd velen wachten uitreikend naar die prachtige regenboog ik sta maar te staren hoopvol natuur wil niet mee je voelt je nietig die kleurrijke boog zal terug mijn leven verlichten ons terug doen opstaan verder gaan de zon tegemoet !
al heb je het even moeilijk ben je ziek overmand door pijn ben je alleen zie je enkel nog duisternis ...
durf toch nog te dromen al is het voor even even wegglijden in tijd enkel het mooie zien warmte in je gezicht deinend in fluwelen kussens zachte bries wie weet kom je wakker ziet de wereld er een stuk anders uit !
ja ik weet het ben een beetje voortvarend maar wil je toch herinneren dat ook aan deze barre tijd een eind zal komen we straks terug kunnen genieten met onze fiets tussen bloemen en hei onder straalblauwe hemel met een vriendelijke zon boven ons hoofd
treur niet straks komt onze dag dat wij terug de weide wereld zullen verkennen !
met zo'n wind vliegen wij door de dagen heen week nog maar begonnen ... wat gaat alles zo vlug zou het touw wat willen inkrimpen alles trager laten gaan
maar wij drijven mee met de tijd maak er het beste van elke dag opnieuw ! leef alsof het je eerste is ...
soms zou ik eens willen springen heel hoog niet wetend waar je terecht komt eventjes alles achter zich laten de lucht voor jou alleen deinend dromend unieke ervaring ben een beetje jaloers op zij die dit beleefd hebben daarna terug veilig op de grond ...
maar geef toe iedereen heeft angst los te laten soms heeft het voldoening dit éénmaal mee te maken !
iedereen is op zoek naar die ène sleutel ligt vaak in een vergeten hoekje maar toch heb je hem nodig menig deur blijft dicht het is zoeken naar ... achter elke ruimte ligt iets van jou of van iemand die je dierbaar is heb je je sleutel gevonden bewaar hem op een goede plaats enkel jij kan open of dicht laten ...
even niets doen alles op een laag pitje zalig in een hoekje met een goed boek boeketje bloemen bij het raam zachte muziek heerlijk kopje koffie stukje taart mag ook
het is weekend even geen weg en weer geren telefoon stil ja nu tijd voor jezelf dat mag ook wel verwen jezelf dat heb jij ook verdiend !
geen zware onderwerpen vandaag krant weegt al loodzwaar televiesie spuwt nieuws uit
tracht positief te blijven laat kinderen eerst genieten van de natuur laat hen leren over bloemen en dieren vaak weten ze niet waarover ze het hebben al dat negatief ben het een beetje beu op één dag tijd kan men jaren niet veranderen
laat kind eerst kind zijn we zien dan wel verder !
herinneringen aan een ver verleden soms wazig kan niet goed herinneren tijd neemt alles mee alleen mijmer je hoe alles kon gebeuren flitsen van waarheid gaan aan je voorbij tracht het te begrijpen maar je zit als op een wolk torenhoog niemand die je vertellen kan je blijft verder met die vage gedachten wat eens is geweest ...
reizen velen onder ons hadden de reismicrobe te pakken voor sommigen nog steeds geen land te ver niet bang voor cultuur of taal we waren leergierig haalden alles uit dat beetje vakantie verre oorden magisch en mysterieus hoge bergen diepblauwe zeeën andere werelden steeds op zoek naar wat nieuws naar wat moois ...
reizen is leren herinneringen opbergen in dat vakje dat jij telkens kan openmaken !
