We hadden ook de locatie speciaal verwarmd.

En dat bleek nu niet aan alle kanten een goed idee te zijn.

Was het de warmte van het onthaal?

Was het de warmte van de liefde voor het erfgoed?

Was er teveel enthousiasme?

Het bleek dat de sneeuw boven het dak van onze data verwerkende cel was gaan dooien.

En water is in Poperinge een hot (= warmer dan warm) item.

In aller ijl moesten reservoirs bij worden gehaald.

Goed dat onze dappere Krombekenaar spijts het gure weer het fietspad op durfde om boeken te komen registreren.

Zo waren we er op tijd bij.

Het was toch even slikken. Inderdaad de locatie is al altijd een van de meest kille ervaringen in onze decenium geschiedenis. Maar de dag van gisteren verwarmt  onze hoop.

In de marge is ons de vraag van de uittredende schepen als uitnodiging tot studie blijvend bijgebleven. Waarom worden engelen vaak bij het water aan een bron of een beek uitgebeeld?

Voor de engelbewaarder is er de direct verwijzing naar het gevaar voor het kind. In het water kan je verdrinken. Dat zal wel de eenvoudigste beeldvorming zijn.

Maar water heeft ook een bijbelse connotatie. Water = bron, Jezus is het levend water en aan de rivier de Jabok worstelde Jakob met God,  Gen 32:22, daar haalde hij zijn naam. Daarbij sloeg Mozes water uit de rots. Paulus noemt dat water Christus. In Water, in Christus, worden we gedoopt. Voor de Jood is water = Tora = leven = richting gevende leer, licht voor onze voeten, maar ook dauw des hemels.

Ook in de heiligenverhalen wordt water, een bron vaker, met bovennatuurlijke kracht geladen: Lourdes, Gistel, enz.

In het boek Openbaringen brengen de engelen vuur en zwavel, de engel Michaël, verpersoonlijkt Gods toorn. Engelen brengen dus niet alleen regen en water, maar ze kennen wel de bron: een God die genadig is en uit het water redt. Engelen zijn transparant. Ze weten ook ook dat die de-wet- ten-leven, de Tora, de bron niet volgt moet gestraft worden met het zwaard, zwavel en vuur.

We hebben een nieuwe engelbewaarder.

Ze zal ons vrijwaren. We geraken niet in de sloot....

En ze wijst ons wellicht DE bron!

      

Graag gedaan! Uiteraard.

We krijgen deze dagen heel wat aardige kaartjes en pps met de zoetste en huiselijkste wensen rond de KERST. We verheugden ons in een deugddoende samenkomst met gidsenom de achtergrond van de feesten te doorgronden. Immaterieel erfgoed is in. Hadden we een leger aan personeel dan zouden we ook nog deze inventarisatie kunnen aanpakken.

Bij het overschouwen van de werkzaamheden 2012 kunnen we ons verheugen in een behoorlijke activiteit achter het podium. En we verhopen voor het nieuwe jaar een definitieve en zekere planning in verband met het voortbestaan van ons depot onder de vleugels van de pronvinciale depotwerking. Dat zou voor ons daadwerkelijke realisatie zijn van de droom in de streek een patrimonium aan devotionalia te verankeren.

We wensen vurig dat dit niet enkel een zoete en huiselijke jingle bell wens zou zijn.