Als de dag weer dichter komt
komen herinneringen weer naar boven.
Het is zo lang geleden,een mens denkt niet zo vaak zo lang terug,
maar deze herinneringen zullen heel mijn leven blijven.
Het moet zo n 44 jaar geleden zijn, vadertje toen ging je van ons heen,
ik wilde nog zoveel met je praten,nog zoveel samen doen,
onze band was zo goed,daarom herinner ik me alles nog als was het pas.
Vader je was een stille man,maar toch een man die met veel grappen maken,
zingen was je leven,gewoon tijdens je werk,op de boerderij.
Je zong zo luid dat mensen je ver konden horen,en ik genoot daarvan,en in mij bracht dit warmte en liefde.
Het noodlot trof,en het zat niet mee..
mischien gaf ik je toen te weinig aandacht,en merkte ik niet dat je liedjes niet meer zo klonken.
Op een avond viel de avond vroeger dan anders , en de liedjes werder plots herinneringen.
Vadertje lief,,ik mis je nog zo vaak.
Je zou zo fier zijn op je kinderen en kleinkinderen,want fier zijn op ons was bij jou zo opvallend.
Ik vertel mijn kinderen zo dikwijls over jou,,en soms heel soms hoor ik je zingen en droom ik van mijn kindertijd.
Bedankt omdat je mijn vader was.... en een fijne vaderdag xxx
Maggy
|