te gast bij Wim Helsen ~ Frances Lefebure
met een fragment van Rebekka de Wit uit 'We komen nog één wonder tekort'

strijklicht = zijdelings licht, licht dat zijwaarts (bijna parallel) op het onderwerp van de foto valt.
Het 'strijkt' als het ware langs het onderwerp, waardoor alle oneffenheden extra geaccentueerd worden.
De bijzondere elementen van het onderwerp van de foto komen hierdoor nog mooier naar voren ...
https://www.dromodo.nl/begrippen_strijklicht.htm

      Ik voelde me ineens nogal vredig, maar dat kwam misschien door het strijklicht, dat is het mooiste licht dat er is
       en ik stelde me ineens de hele wereld voor als een veld zonnebloemen.
       Dunne, stekelige slungels die constant het licht zoeken
       en ik zie nu pas dat we natuurlijk zonnebloemen nodig hebben om iets van onszelf te begrijpen.
       Dat je groeit naar waar je het meeste licht opvangt, en dat je op die manier uit elkaar kunt groeien.
       Het licht is groter dan wij. Het ligt dus niet aan ons dat wij niet samen zijn, dat wij geen vereniging zijn,
       tenminste niet altijd, dat de wereld niet verenigd is in één grote estafette, dat ligt niet aan ons, maar aan de lichtinval.

 

Lefebure in gesprek met Helsen: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/6/winteruur-s6a3/ , 10min52
de knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje aanklikken.
De video blijft beschikbaar tot 31-12-2025. En dat is geen typfout. Er staat wel degelijk tot 2025!

Over Rebekka de Wit : https://denwetijd.be/over-de-nwe-tijd/rebekka-de-wit/ , http://www.citybooks.eu/nl/artiest/p/rebekka-de-wit
Over Frances Lefebure : https://nl.wikipedia.org/wiki/Frances_Lefebure
Over zonnebloem : https://nl.wikipedia.org/wiki/Heliotropisme

Over het boek, 'We komen nog één wonder tekort' : Het is zomer. Een meisje zit met haar vader, haar broer en haar zus in de achtertuin.
Ze hebben net twee begrafenissen achter de rug, het gezin is plotseling verre van compleet. Ze besluiten op reis te gaan om aan de rand van de wereld te zitten.
Daar liggen ze naar de wolken te kijken en luisteren ze naar Graceland.
Het meisje probeert zo dicht mogelijk bij haar herinneringen te blijven en zo ver mogelijk bij de wereld en de toekomst vandaan.
'We komen nog één wonder tekort' is een geestig en droevig coming-of-age-verhaal van de jongste uit een gezin dat altijd de tentstokken vergeet.