Rozen
bloeien in mijn tuin,
ik noem
ze,moeders rozen
als de
lente komt in ",t land
zie je
ze heerlijk blozen,
ooit
nam ik een stekje mee,
toen ik
het nest verliet
ik moest
op eigen benen
staan,in
haar ogen glom
verdriet,het
stekje werd
een
grote struik,Na een poos ging
moederke
heen,
maar ook
al is moeder er niet meer
ieder
jaar staat de rozelaar
in
bloei,en voel ik me niet
zo
alleen. Als ik droevig ben om rede
Dan zijn
er moeders rozen die me troosten .
Nu deel
ik twee stekjes met veel plezier
Ze
moeten groeien en zullen bloeien
Want moeders
rozen verwelken nooit.
Lieve mams zo leef je verder in ons...

|