Even koppen tellen en de reis kan beginnen.Op weg naar Hoek van Holland en de Nieuwe Waterweg.
Wandelen in Ardooie Belgié
Wandelen is gezond Walk is helth.Walk in Essenhoek Belgium with my walk club.
Sar-El oct/nov,2005
Met de Postactieve naar !!!
okt / nov-2006 Sar-El Volunteer in Israel
Jam jam bananen
Folk dans in Tiberias
When you lost your false teeth?
Look on the flea market in
Old Jaffo and you find one.
The egg come out our nose.
Ken ?? shalom how is life on the base
kadimah * Ada *
Israel De liefde voor het Joodse volk is ontstaan na de tweede wereld oorlog nadat Vlissingen was bevrijd nadat mijn vader vertelden van de moord op het joodse volk.Het heeft niets te maken met geloofs overtuiging of polithiek want daar doe ik niet aan mee.Tevens ? Laat ieder mens in zijn eigen waarde.
Het spijt me dat ik jullie eerst nu antwoord. We zijn allemaal overwerkt, ik heb een huis vol kinderen uit het noorden, meer dan tien, je zag dat denk ik al in die nieuwe nieuwsbrief. En nu zijn er ook nog meer bijgekomen. Israël gaat kennelijk tentenkampen opzetten voor de stroom van vluchtelingen.
Aangaande die rekening geopend door Wim Jobse is het zo dat de Christenen voor Israël dat geld niet specifiek aan "mij" (ik bedoel aan die jonge mensen in het noorden die werkelijk met groot gevaar voor hun jonge levens dag aan dag in de schuilkelders van Kiryat Shemonah de nood lenigen. Ze zijn snel en rennen naar een miklat -schuilkelder- wanneer de sirene gaat...) overmaken, d.w.z. naar de bank in Tiberias. Ik heb nu ook nog een tweede bankrekening voor dit doel. In Safet. Ik zal je de gegevens doorgeven onderaan dit mailtje. Dat in Safet is een officiele Foundation en is aftrekbaar van de belastingen. Hoe dan ook, Carla, de Christenen voor Israel hebben rekening te houden met hun accountant en verdelen gelden volgens hun eigen "sleutel".
Ik zeg nogmaals dat in mijn ogen de beste hulp die van Itay en zijn makkers is. Zij zijn meteen aan het werk gegaan toen anderen geld gingen inzamelen. Itay zamelde geen geld in en kwam eerst later tot de ontdekking dat hij hulp van buiten nodig had.Als je het mij vraagt dan zeg ik dat mensen die niet rijk zijn en toch iets willen doen geen beter adres kunnen vinden dan Itay. Daar wordt elke Euro omgezet in goud. De jongelui krijgen alles voor inkoopsprijs want iedereen is onder de indruk van wat zij doen. Zij DOEN., ik hoorde een vrouw voor de radio , die ons werd voorgesteld als "een moeder van vijf kinderen in de schuilkelder in Kiryat Shemonah" ik hoorde haar zeggen:"wij houden het vol, wij houden vol en dat is vooral te danken aan een onvoorstelbare jonge man die Itay Atiya heet en in Alonee Habashan woont". Als jullie het mij vraagt...Itay heeft geen duizenden nodig. Elke Euro is voor hem geld. En wat mij betreft, ik ben geen fundraiser maar hier moet en kan geholpen worden met de middelen van elk van ons. Dit is niet voor de grote financiers, dit is voor mensen die grote nood willen lenigen opdat Israël stand houde. En Israel....dat is het volk, het belaagde en opgesloten volk. Onze vijand wil van ons land Auschwitz maken...
De informatie die je nodig hebt werd intussen als volgt:(al doende leerde ik): Mensen kunnen gewoon een cheque _Euro's voor de Hollanders - sturen aan Itay Atiya (vermelden: for the bombshelters;hoewel hij dat natuurlijk snapt),
Mensen die dat moeilijk vinden kunnen met de zelfde vermelding aan mij die cheque sturen. Wiesje de Lange, POB 16172, Jeruzalem, 96431, Israel. Geen geld sturen. Enkel cheques. Alle beetjes helpen.
Het kan ook rechtstreeks naar de Bank in Safet. Naam van de begunstigde: MERCAZ TORANI ALONEH HABASHAN <ik schrijf Alonee op z'n Hollands maar "Aloneh is meer internationaal . Het wordt allebei begrepen.->
Omschrijving: For the bombsheltersName of Bank: Beinleumi. Code Rekeningnummer: 353130plaats (van de Bank): Safet
Ik meen dat dit alles is wat jullie nodig hebben.
Wij doen allemaal een klein beetje maar enkel de G'd van Israel kan hier werkelijk iets doen. Hij moet naar Zijn wereld afdalen om recht te herstellen. Zoals geschreven staat.
Special for my friends , to say that it was again a very nice time in Israel working as a volunteer together with the solders and with my friends from Canada Italia USA and South Africa and only me on this base from The Netherlands .It was a very nice group and hard gainfully employed people .And there was a lot of sense of community .All what we do was together with the young solders .In the morning start with breakfast than daily news from the madricha than to the flag rising and than go to work with a little break and than on 12.00 hour break for lunch and after that again work till 17.00 hour.
And than meeting with all the people of group after a nice warm or cold shower .The showers from the female were more time cold than warm. Also we have a nice trip to Jerusalem. And also a little to Tel-Aviv. The time with you in the I.D.F was very nice .
30 Oktober was het weer zo ver , op weg naar Israël om wederom 4 weekjes te werken als vrijwilligster samen met gelijk gezinde mensen met dezelfde liefde voor en gevoelens voor Israël .Samen werken met de jonge soldaten en hen het gevoel te geven niet alleen te staan, dat er desondanks nog mensen in de wereld zijn die hen niet veroordelen omdat zij willen overleven en niet in de zee gedreven willen worden. Wij waren daar met vrijwilligers van Canada - Zuid Afrika Italië USA en ik als enige op deze basis uit Nederland.
Het was een fijne groep mensen ,en hebben heel wat werk verzet .Het werk wat wij doen is risijkeling van oud materiaal voor hergebruik ,in ons geval was dat maken en repareren van antennes en radios helmen met verbinding materiaal erin ontvangst en verzenden .Wij hebben ook veel regen gehad maar dat kon de pret niet drukken . Ook zijn wij met de groep onder begeleiding van onze madriecha naar Jeruzalem geweest om onder anderen een bezoek aan de klaagmuur te brengen en een wens op een papiertje te zetten om het daarna in een gaatje of spleetje te frommelen van de klaagmuur. Mijn wens is vrede en geluk voor alle volkeren over de gehele wereld en verdraagzaamheid + begrip en vooral liefde uit je hart .Wat zou het toch mooi zijn als de mensen allemaal in vrede met elkaar zouden leven , en er geen dode meer zouden vallen over en weer.
Irene Wilhelmina Alberts/Profijt would have turned 66 this October 30th, 2005. She is not forgotten by her friends and family here in Canada, and we all miss her dearly. In celebration of her life, my brother and his wife, my sister, and Raf and I are going out to dinner this evening, to remember her and make a toast in her honour.. Though her life was cut short by cancer, her memories will always be with us. I know that she is in your thoughts, but on this day, the day she was born on October 30th, 1939, please take a moment and think of the times she shared with you while she was here on earth. Her life must never be forgotten.
Dear mom, we will always love you.
All our love,
Lisa, Jack & Suzanne, Conner, Jenna, Kaidjah & Rafaelle
28 maart 2002 heb ik een ongeluk met mijn fiets gehad.
Werd gelanceerd doordat ik een tasje aan het stuur had en wat tussen mijn wiel kwam .Hierdoor ben ik zo slecht geland dat mijn bovenarm geheel zwaar werd verbrijzeld .Hij kon daardoor niet terug in de kom worden gezet maar volgens de orthopeed hier in het ziekenhuis van Vlissingen konden zij er niets meer aan doen, moest er maar mee leren leven. Niet dus ik naar Nijmegen voor een tweede opinie in het St. Maartenskliniek .Daar werd mij verteld dat er wel iets aan gedaan kon worden .Dus ik onder het mes en kreeg een complete schouderprothesis .Alles ging prima en de dag na de operatie al oefenen er mee ging allemaal uit de kunst. Alleen de 4 de dag toen ik in de wasruimte mij aan het gereed maken was voor de nacht? Viel mijn pyjama van de wastafel dus ik grijp automatisch erna om het op te vangen .Dat is achteraf later stom geweest .Heb het wel verteld tegen een verpleegster want ik had e
en pijnscheut in mijn arm gehad .Ze zou de dokter laten komen die nu nog steeds onderweg is . Maar na 6 weken moest ik terug voor controle + een foto .Nu bleek dat de prothese uit de kom lag en daar heb ik 6 weken mee geoefend bij de fysiotherapeut,en ik ging zelfs al vooruit ook .Niet te bevatten , maar ik moest met spoed weer geopereerd worden en al het aangegroeide bindweefsel moest eerst verwijderd worden .Daarna 6 weken geheel rondom in het gips .Dat heb ik ook allemaal overleefd .Daarna weer naar de fysiotherapeut , en daar heb ik schijnbaar een oefening gedaan die ik beter achterwegen had kunnen laten ,want mijn doctor in het ziekenhuis was er helemaal niet blij mee , want dat had niet gemogen met het soort van prothese die ik had .Dus ik heb meer pijn nu dan voor de operatie .Af en toe pijnvrij maar dat komt door het weer denk ik .Maar ik blijf posit
I was with her on a Base in Israel as a volunteer, and she see come to Canada with vacation my husband find it oké we have room for you .And it was a very nice time never forgot.
Linda makes a very nice cake for a little party from Sar-El volunteers. The turnip what she make from marzipan like real .The cake was delicious light and sweet.
Early spring is a time of year our family always looks forward to. Tapping the trees, hanging the buckets, gathering and boiling, all part of the wonderful world of making syrop.
Sylvia tell me how she make the syrop from the trees. Demonstrating a maple sugar bush and springtime sap gathering, this colourful lithograph, take from Thomas Conant's Upper Canada Sketches in the late 19th century, illustrates natives with local settlers from the back country gathering and preparing sap for maple sugar. Today the provice of Quebec supplies more than 50 percent of the world's supply of maple sugar