Vanmorgen werd ik wakker om 6h omdat Mike zich al aan het klaarmaken was om te vertrekken. Hij wilde al naar de pier gaan, 5 km verder, om de eerste ferry niet te missen. Ik heb dan efkes een en ander opgezocht en blijkbaar vaart die kleine ferry pas om 9h. Toen dacht ik: dat is teveel tijdverlies, dus neem ik de route over land. Die is 3 km langer maar dan kan ik tenminste direct beginnen stappen. Ik ben dan om half zeven al vertrokken in de richting van Guemes, een etappe van 30 km. Heel de voormiddag heeft het gemiezerd, maar niet echt geregend, en de temperatuur was aangenaam koel. Ik kon dus flink doorstappen en begon al te denken om ineens door te gaan tot Santander, een extra van 15 km. Om 13h was ik in Guemes bij de albergue. Deze mensen waren heel vriendelijk en op mijn vraag kon ik daar wat eten. Gezien het vroege uur had ik snel beslist om verder te trekken. Toen ik aan die albergue vertrok werd ik gevolgd door een hond. Ik dacht: die keert seffens wel terug. Maar dat deed hij niet, en hij is in mijn buurt gebleven tot aan de oversteek naar Santander. Het laatste stuk van die route volgde de kustlijn op grote hoogte, later over het strand, heel mooi. Maar ik raakte die hond maar niet kwijt.
Uiteindelijk kwam ik aan bij de kaai voor de ferry naar Santander. Ik zette mij even in het wachthokje en zette mijn wandelstokken in een hoek. Toen de ferry aanmeerde kon ik niet snel genoeg op die boot zijn om van die hond af te raken en vergat mijn wandelstokken. De hond bleef wel aan de kant.
Eens in de albergue liet ik de eigenaar direct bellen naar de ferrymaatschappij om te gaan kijken, maar daar is geen positief nieuws meer uitgekomen. Wandelstokken weg dus. Verder zonder zal ook wel lukken.
De albergue zelf is ok. Op dit ogenblik zijn mijn kleren in de was, dat is ook al iets, en ik heb wat spaghetti gekregen van enkele dames.
Morgen een etappe van zo'n 38 km.
|