Toen ik vanmorgen buitenkeek was het tot mijn grote verbazing droog en zag de hemel blauw. Heel anders dan gisterenavond. Toen heeft het heel de tijd geregend, en zelfs tot een stuk in de nacht. Niet dat ik er veel van gemerkt heb, ik heb geslapen als een blok.

Toch was het om 7h buiten ijskoud, mijn handen deden er pijn van. Dat heeft maar efkes geduurd want de zon was er snel om de boel wat op te warmen, evenwel niet al te warm. Ik denk dat het niet warmer geworden is dan 17 graden. Maar die zon zorgde wel dat ik weer enkele mooie plaatjes kon maken. Bijvoorbeeld hoe de nevel over een heuvel het dal invalt zodat een koe een de achterliggende hoeve in een waas terechtkomen.

Enkele kms buiten Villaviciosa splitst de Camino. Voor de Camino Primitivo moet je links verder. En enkele kms later begint een klim over een heuvel. Dit is volgens mij de zwaarste tot nu toe, of zeker de hoogste.

Ditmaal heb ik eens een dagmenu op de middag gegeten omdat je in Spanje bijna overal tot 8h moet wachten eer de restaurants openen. Als voorgerecht had ik iets van de streek genomen met witte bonen en wat stukken worst in, wel lekker. Het hoofdgerecht was een soort vis 'a la plancha' zoals dat heet, ook heel lekker.

Toen ik het restaurant verliet was de zon weg en was het ineens zwaar bewolkt. Even later was het aan't regenen en het is niet meer gestopt tot ik in de albergue van Oviedo was. Trouwens, ik heb mij precies een beetje misrekend want ik heb 45 km gedaan in plaats van de 32 die ik dacht te moeten doen.

Die albergue is heel goedkoop, 6€, en ik heb een kamertje apart. Alleen het douchewater was niet echt warm, daardoor dus een hele korte douche genomen. Daarna ben ik enkele boterkoeken en een yoghurt gaan halen voor het avondmaal. Als dat op is kruip ik in mijn nestje. Want dat is het leven van een pelgrim: vroeg uit de veren, snel wat knabbelen, heel de dag stappen, albergue zoeken, douchen, eten, slapen. En dat elke dag opnieuw.