Even na zeven was ik weeral op weg. Het was fris en bewolkt, maar droog. Goed wandelweer dus. Bijna onmiddelljk was het klimmen geblazen. We zouden naar meer dan 1100 meter hoogte gaan. Er werd wel gezegd dat er een lagere alternatieve route was ingeval er veel nevel op de berg was, want dat kan tot gevaarlijke situaties leiden. Aangezien het vrij helder weer was besloot ik toch de berg op te gaan, en maar goed ook. Na een uurtje of zo begon de zon er af en toe door te komen en de zichten waren prachtig. Toen ik echter bijna op de top was zag ik dat de wind een grote mistwolk de berg op dreef. Maar de aanduidingen van de weg waren heel goed zodat ik rustig verder kon stappen. Even later verdween de mist geleidelijk en was het zicht andermaal  grandioos.

Op zich was deze beklimming niet zo moeilijk vond ik, alleen lagen sommige delen van het pad vol losse scherpe stenen. Niet goed voor de voetjes.

Toen ik aankwam in de albergue Camino Primitivo in Berducedo, rond 2h heb ik nog eerst een dargmenu gegeten en dan gedoucht. Ondertussen was mijn Amerikaanse maat Gary ook aangekomen, en even later Ben, ook een Amerikaan, en zo nog wat mensen die ik ondertussen ken. Als avondeten heb ik weer een slaatje gegeten samen met Ben en enkele Spaanse dames. 

Daarmee zat de dag er weeral op.