Gisteravond had ik een goed idee, dacht ik. Om toch nog terug thuis te zijn voor de eerste communie van Mona op 10 mei zou ik 2 dagen van 50 km moeten lopen en 1 van 30 km, om dan de volgende dag met het vliegtuig terug te keren. Ik dacht: Ik zal vandaag die eerste 50 km eens proberen.
Slecht idee dus. Na 40 km over lichte heuvels, maar vooral in de brandende zon, was mijn pijp al bijna uit. Iets na 5 kwam ik aan in de albergue. Al bij al niet slecht. Maar om dat morgen nog eens te doen zou onverantwoord zijn. Ondanks deze tegenvaller vind ik het zelf wel een prestatie dat ik de ganse route van 850 km binnen de 27 dagen zal kunnen doen.
Het landschap vond ik vandaag ook wat minder interessant, vooral na Lugo. In Lugo ging ik de kathedraal binnen voor een stempel, en na wat zoeken moest ik blijkbaar een kamer binnengaan waar een kei, maar dan ook kei oude priester zijn gewaden aan het aandoen was. Maar hij moest daarbij door 2 juffrouwen geholpen worden. Ik moest zelf de stempel uit een schuif halen en mijn credential afstempelen.
Ik zit nu dus in albergue O Candido, in San Romeo da Ratorta, waar ik enkele Duitse dames heb leren kennen die samen een stukje van de Camino stappen. Zij vonden mijn 50 km van vandaag het einde. Ik moest dan ook alles over de Camino vertellen, want dit was hun eerste nog maar. Daarna heb ik zelf een lekkere menu gegeten.
Morgen naar Melide, 27 km. Iets rustiger dus.
|