Er wordt altijd gezegd >Het Goede Nieuws eerst<.
Vanwege het arabische systeem van de weblogs, moet ik er mee eindigen. Zo zij het dan maar ! Gelukkig, dat er aan allerlei ellende ooit eens een einde komt. En dan komt het goede bericht toch op de juiste plaats.
Aan de overkant van onze straat, ruim honderd meter verder, was ook een textielzaak gevestigd. Kleiner dan die van mij pa. De eigenaar was om te zien een echte hebreeër , die zoals ik toen redeneerde, met een christenvrouw was getrouwd en zo de dood had ontlopen. Maar het kan ook goed zijn, dat hij om met die vrouw te mogen trouwen, al christen geworden was. Ze hadden twee kinderen. Een zeer knappe dochter, enkele jaren ouder dan ik en een zoon van mijn leeftijd. Die dan ook in mijn klas op school zat.
Vanwege de eisen der tijd hadden we maar zeer onopvallend contact met elkaar. Wanneer ik maar gelijk doorliep naar de woonkamer achter de winkel, dan was het goed. En daar genoot ik van de toen in opkomst zijnde kinder-hobby, het lezen, dan wel kijken van stripboeken. Een wijze van opvoeden, die voor mijn ouders toen niet acceptabel was. De grootste aantrekkingskracht hadden de boekjes van / over Dick Bos, een privé-detective, die de zwarte band had in judo. Maar wij genoten, ook al van Sjors en Jimmy.
In die tijd sliep ik met mijn opvolgende broer op de voorkamer, tweehoog, aan de straatzijde. Was voor ons prachtig. Recht aan de overzijde woonde boven haar winkel de eigenaresse, een zeeeer modern iemand, die met een man samenwoonde, zonder getrouwd te zijn. Schande voor de straat, maar wie zijn (winkel)deur dicht deed, hoefde er geen last van te hebben.
Door het gebrek aan elektriciteit was onze kamer in het donker nooit verlicht. Kaarsen op een jongenskamer was niet denkbaar. Voor echte noodgevallen hadden we een knijpkat. En dat had dan weer het voordeel, dat we ook van buitenaf niet zichtbaar waren, ook niet door onze overburen. Zo vrij als hun »huwelijk« was, zo vrij gingen ze ook met seks om. In de mening dat >wij zien niks, dus ziet een ander ons ook niet<, gingen ze rustig hun gang. Wij, in onze leeftijd toen, hadden geen weet van seks. We noemde de voorstelling, die zij gaven stoeien, want daar leek het het meest op. Dat ze daar minder kleding bij aanhadden lag ook voor de hand, want het liep altijd wel tegen bedtijd. Hij was een lange magere man (dank zij de lichamelijke oefeningen?) en zij was een mollig dikkertje.
Om acht uur ‘s avond begon bij ons de avondklok. Geen burgers meer op straat. Alleen de luchtbescherming met hun oude politiehelmen, de brandweer en de politie mochten buiten.
Zodoende was het meest ook doodstil op straat. Een enkele keer hoorde je wel eens een agent of soldaat naar een overtreder brullen. Maar er werd gelukkig nooit op geschoten.
Het Grote Geweld kwam altijd ‘s nachts. Wanneer in voorjaar en zomer de ramen open stonden kon je stiekem kijken wat er gebeurde. Het ratelen van pantserwagens door onze straat, die eigenlijk te bochtig en te smal daarvoor was. Vandaar, dat het verkeer schuin aan de overkant de brede zijstraat in boog. Daartoe geleid door militaire politie. Die met indrukwekkende grote jassen en helmen en met signaalstokken (die nu in Duitsland nog door de verkeerspolitie worden gebruikt) de colonnes de hoek om lieten gaan. Helaas niet figuurlijk. De andere morgen was de straat weer een beetje meer kapot en stonk het nog naar de benzine van tanks, auto’s en motorfietsen. En dan hoorde je dikwijls dat er weer een school was gevorderd.
Een keer stond de oorlog in huis! Er kwam ‘s middags een officier binnen met twee »soldaten«, waarvan er een ‘n plaat bij zich had waar lijsten op geplakt waren. De officier brulde tegen mijn vader dat we »inkwartiering« zullen krijgen. Tussen tien en twaalf uur ‘s avonds. Met zijn stafje tikkende telde hij de ruimte van de winkel, voor en achter en ging toen naar de huiskamer. Daar konden ook nog wel acht man slapen! Mijn moeder, met de rest in doodsangst. Frontsoldaten, stinkend en belust op vrouwen ! Maar de andere morgen was het nog net zo rustig in huis als anders!!
Mijn vader had om zijn machtige etalage-ruiten te beschermen tegen luchtdruk en scherven van bommen, luiken langs de gevel laten aanbrengen, die iedere avond werden geplaatst en ‘s morgens werden weggehaald. En onze »huisdeur« viel nauwelijks op tussen de overige winkels zonder zo’n huisdeur ! Zo moeten gewoon langs ons heen gelopen zijn.
De andere ochtend stond de vrouw van de groetenboer huilend bij mijn vader. Zij woonden 5 huizen ver. Daar lagen zes soldaten in de winkel, vijf in de huiskamer en drie in de keuken. En ze hadden alle aanwezige groeten en fruit geconfisqueerd. Haar man durfde niet naar de veiling, dus er zal voor de komende dagen ook geen handel zijn. Mijn vader heeft haar maar niet gezegd, dat die overbevolking bij hen misschien veroorzaakt was door het voorbijgaan van onze winkel- en woonruimten.
En zo was het weer mei geworden, nu vijf jaar na de belevenissen op »het dak«.
Weer stonden onze ramen open. Het was om kwart voor acht nog ongewoon druk op straat.
Panden rond om ons waren niet allemaal ook bewoond. De eigenaren of chefs van die zaken woonden elders. We hadden zo ook niet zoveel echte buren dan mensen in andere straten. Meer mensen op straat betekende dus, dat daar een aantal van niet bij ons »thuis hoorde«.Hoe moesten die dan om 8 uur binnen zijn ? We zagen, dat er driftig met stoelen en bankjes werd gesjouwd. Het uurwerk van de klok van de Grote Kerk gaf aan, dat 8 uur gepasseerd was. En ineens werd het licht in de straat. Totaal onmogelijk, want al vijf en een half jaar wisten van niets anders dan van verduistering! Dus weer kijken en tot onze verbazing zagen we, dat ze in de toch al lege etalage van die textielwinkel drie carbid-lampen hadden geplaatst en aangestoken. En het wonder gebeurde. Er klonk dansmuziek op straat. Dank zij het ontbreken van de techniek, in mei 1945, zorgde een oude grammofoon, zodra nodig daartoe flink aangezwengeld, voor de begeleiding van het Eerste Bevrijdings Bal in onze geschiedenis. Toen werd het ook tijd om naar beneden te hollen en onze ouders in te lichten. Die dachten eerst aan een slechte grap van hun spruiten. Vanwege het ontbreken van elektriciteit deed ook onze ondergedoken radio het allang niet meer en wisten zij niets van het nieuws, dat de volgende dag, 5 mei, de duitsers zich in Wageningen zouden overgeven. Zij spoedden zich naar de kamer van opa, onder de onze en waagden het daar de ramen te openen. Toen zagen ze, wat wij hadden zien groeien.
En zo begonnen een aantal zeer hectische dagen, die mij zijn bijgebleven als het Bevrijdingsfeest. Helaas de volgende dag nog met een aantal doden en gewonden.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
