Staphorst heeft al jaren een eigen model fiets. Deze werd gemaakt door de Union-fabriek in Den Hulst. Kenmerkend is wel de jasbeschermer, deze werd standaard mee geleverd. Ook was het zadel van een speciaal type, is overigens niet op deze fietsen gemonteerd. Gebruikelijk was om op zondag met de fiets gezamenlijk naar de kerk te gaan.
Vroeger op school leerde we al het liedje Witte zwanen Zwarte zwanen, wie wil er mee naar Engeland varen, een mooi kinderliedje. Zwanen zijn hele mooie statige vogels en dan een "Zwarte" is helemaal apart. Op deze foto staat een wilde zwarte Zwaan die geland was vermoedelijk op doorreis naar warmere oorden, in de IJsbaan is Vaassen die inmiddels onder water stond.
Zelden zo'n dikke beukeboom gezien. Je moet even zoeken om hem te vinden en van half september tot eind december is het boscomplex waar deze boom staat ook voor het publiek gesloten. Hij staat in de kroondomeinen aan een onverharde zijweg van de oranjeweg in Niersen. In het verre verleden werd op een knooppunt van wegen ter orientatie meerdere beuken bij elkaar geplant zo moet deze boom ook zijn oorsprong hebben.
Het is niet gebruikelijk dat de Forsythia al in november bloeit, deze plant moet eerst een hoeveelheid kou hebben gehad en als het daarna warmer wordt beginnen de bloemen op het hout te ontluiken. Dit is normaal pas na nieuwjaar in januari of februari. Dit jaar het blad is nog niet gevallen, maar de plant alweer begint te bloeien, dit jaar voor de tweede keer dus..
Voor de tijd van het jaar is het ongewoon warm, eind november hadden we normaal al een aantal nachten met nachtvorst gehad, dit jaar niet. Ook zijn we dit jaar gevrijwaard van dichte mist 's-avonds en/of 's-morgens. Kortom het weer is helemaal van slag. Een witte kerst lijkt nog mijlen ver weg. Vorig jaar rond eind november hadden we al een ongekend dik pak sneeuw gehad. Nu begint de forsythia al te bloeien. Tulpen steken de kop al bijna boven de grond. De natuur begint alweer wakker te worden maar heeft nog helemaal geen winterslaap gehouden.
Wie goed gekeken heeft zaterdag, heeft gezien dat er nog een aantal pakjes op de pakjes boot zijn blijven liggen, Dus er moeten nog een aantal kinderen zijn die nog niets in de schoen gekregen hebben.
De aankomst vanuit Spanje in Biddinghuizen was weer een grote happening. Het zonnetje werkte ook mee, het was een mooi middag. Aan de haven, waar de Sint aan kwam stond al een paard klaar om een rondgang door het dorp te maken.
Voor de komende verkiezingen zijn een een aantal publicatieborden verschenen in het dorp. Zo ook bij de rotonde richting Bremerberg. Ongemerkt kijk je even naar deze borden, niet om aan de hand hiervan mijn stem te bepalen. Maar het is altijd wel een kleurrijk geheel en er staan altijd wel een paar one-liners bij waarvan je dan het nodige bij kunt denken. Tot mijn ook viel op een toch wel een apart plakaat. Bij nader inzien bleek dat een huwelijksaankondiging te zijn, mooi je moet maar op het idee komen om zo iedereen in het Dorp kond te doen van dit voornemen. Jeroen en Wendy vanaf deze plek alvast gefeliciteerd en maak er een mooie dag van.
Deze stellingmolen uit 1829 werkt nog steeds. Een aantal vrijwilligers gesteund door donateurs houdt dit monument in stand. Het beeldbepalende gezicht van het Dorpje De Wijk aan het riviertje de reest in Zuidwest Drente is deze korenmolen. Van veraf is hij al te zien. En.... als je op de stelling staat van deze molen heb je ook een prachtig uitzicht over de omgeving. In de schaduw van deze molen heb ik gewoond, ben ik opgegroeid en naar school geweest. Een gedeelte van mijn leven heeft zich hier afgespeeld. Tegenover de molen was het vroegere Gemeentehuis, hier langs liep de Julianaweg naar het bruggetje over de reest en verder naar de IJhorst en nog verder naar Staphorst. Tussen ons huis en het Gemeentehuis stond het Cafe Wittink en aan de andere kant was de dorpssmederij. Toen werden er regelmatig paarden beslagen, als klein jongetje was dat toch leuk om te zien. Ook was er naast de Molen nog een garagebedrijf van Vosseberg. Op school konden we als we in de klas zaten de molen zien draaien.
Een van de mooiste kastelen op de Veluwe is ongetwijfeld "de Cannenburg" in Vaassen. Kijkt u zelf maar. De sfeer van het verleden is hier duideljk te proeven. De slotgracht rondom het Kasteel had het hele jaar door een functie. Zomers voor de verdediging en in de winter kon er ook nog verse vis gevangen worden. Het Cannenburger Bos is ook in de Middeleeuwen aangeplant, hier zijn de sporen nog duidelijk van zichtbaar. De grote beuken in het bos hebben voor een heleboel hout gezorgd, ook voor de kachels en verwarming met openhaarden zal dit hout gebruikt zijn.
Het najaar in het bos is eigenlijk de mooiste tijd van het jaar. Als je geluk hebt kom je ook nog bewoners van het bos tegen. Dit jaar zijn er voldoende eikels en beukenootjes om de winter door te komen. Hier een wild varken dat wij tegenkwamen.
Afgelopen dinsdag 24 oktober zijn we naar het Aviodrome geweest. Best interessant om daar met de kleinkinderen rond te lopen. We konden "de Louis Bleriot" bekijken zowel van buiten als van binnen. Toch wel een belevenis als je nog nooit in zo'n kanjer van een vliegtuig gezeten hebt.
8 en 9 september 2006 is de wandeltocht in Zeewolde voor de 10e keer gehouden. Er wordt 's-avonds om 19.00 uur gestart vanaf de Veerpont De Flegel, die voor deze gelegenheid vaart naar het gemeentehuis van Zeewolde. Exact om 19.00 wordt door de Burgemeester gestart. Dan gaat het feest beginnen, te voet langs 19-controle posten weer terug naar Zeewolde over een afstand van 110 km. De volgende avond om 19.00 uur wordt iedereen weer terugverwacht. Http://www.ZtotZ.nl Het was weer een fantastische happening, veel publiek zowel bij het vertrek als weer bij de aankomst. Zelfs bij de grote rust halfweg (na 60 kilometer) was ook de burgemeester van de partij. Moe maar voldaan heb ik de laatste meters afgelegd.
Värmlandsgården is een kleine camping met een aantal Stuga's, het grote gele huis naast de Camping was vroeger het woonhuis van de pastoor van het pittoreske kerkje in Gustav Adolf, dit ligt op loopafstand van de plek waar mijn zoon woont De dichtsbijzijnde plaats is Hagfors, hier werden in de vorige eeuw ijzermijnen ge- exploiteerd. De huisjes (stuga's) worden het hele jaar door verhuurd. De kano's worden uiteraard alleen in het zomerseizoen verhuurd.
Dit is het pittoreske kerkje in de plaats Gustav-Adolf. Aan zijweg van Hagfors naar Gustavfors.Schitterend gelegen aan het meer Deglund. De camping Värmlandsgården ligt op 2 km van deze kerk. Prachtige natuur, uitgestrekte bossen met meertjes met eilandjes en beekjes met bevers. Heuvels en dalen met ongekende vergezichten. De rust die van deze ongerepte natuur afstraalt is een ongekende belevenis. Wij waren er in het najaar (sept.) door de eerste nachtvorsten begonnen de berkenbomen goudgeel en grote lijsterbessen donkerrood te kleuren. Kortom je waant je er in het paradijs.
We zijn een gemiddelde familie in Flevoland, man inmiddels met Pensioen (FPU), 2 kinderen die de deur uit zijn. 2 Schatjes van kleinkinderen.
Hobby's zijn, naast de gebruikelijke activiteiten zoals wandelen en tuinieren, vakantie houden bij de jongste zoon in Zweden, die woonachtig is in de buurt van de kleine plaats Gustav-Adolf , dit ligt aan de weg nr. 246. 16 km van de plaats Hagfors en ongeveer 46 km van de plaats Filipstad ook in de provincie Värmland in Zweden. Deze provincie ligt boven de meren in Midden-Zweden. een geweldig mooi gebied. Ze runnen hier een kano-verhuurbedrijf en verhuren enkele Stuga's. Hier vindt nog de ongerepte natuur.
De andere zoon woont in Vaassen, met onze twee kleinkinderen. Hij is werkzaam in de ICT-wereld en hierdoor mijn grote steun op computergebied. Voor problemen en tips enz kan ik altijd bij hem terecht en dat is best makkelijk voor een ouder iemand die nog met een kroontjespen moest schrijven op de lagere school. Dat was de OLS-in gemeente De Wijk(Dr.) Thans de gemeente De Wolden. Mijn vrouw heb ik leren kennen in de dancing Takens te Balkbrug.
Albert en Roelie
Staphorst heeft al jaren een eigen model fiets. Deze werd gemaakt door de Union-fabriek in Den Hulst. Kenmerkend is wel de jasbeschermer, deze werd standaard mee geleverd. Ook was het zadel van een speciaal type, is overigens niet op deze fietsen gemonteerd. Gebruikelijk was om op zondag met de fiets gezamenlijk naar de kerk te gaan.
Deze stellingmolen uit 1829 werkt nog steeds. Een aantal vrijwilligers gesteund door donateurs houdt dit monument in stand. Het beeldbepalende gezicht van het Dorpje De Wijk aan het riviertje de reest in Zuidwest Drente is deze korenmolen. Van veraf is hij al te zien. En.... als je op de stelling staat van deze molen heb je ook een prachtig uitzicht over de omgeving. In de schaduw van deze molen heb ik gewoond, ben ik opgegroeid en naar school geweest. Een gedeelte van mijn leven heeft zich hier afgespeeld. Tegenover de molen was het vroegere Gemeentehuis, hier langs liep de Julianaweg naar het bruggetje over de reest en verder naar de IJhorst en nog verder naar Staphorst. Tussen ons huis en het Gemeentehuis stond het Cafe Wittink en aan de andere kant was de dorpssmederij. Toen werden er regelmatig paarden beslagen, als klein jongetje was dat toch leuk om te zien. Ook was er naast de Molen nog een garagebedrijf van Vosseberg. Op school konden we als we in de klas zaten de molen zien draaien.
8 en 9 september 2006 is de wandeltocht in Zeewolde voor de 10e keer gehouden.
