Gisteren hard gewerkt, van 11u tot 17u. Vandaag ga ik naar mijn oude pedicure terug. Hij was gestopt wegens ziekte en is terug begonnen. De vorige dame die aan huis kwam, deed het niet slecht maar geloofde in met bomen praten etc... en dat was niet ons ding. We waren ook een dag kwijt, eerst wachten tot ze kwam bijna middag, en 2u bezig. Toen ik thuis kwam zaterdagavond, stond mijn bendenbuur op de gang en kregen we een woordenwisseling. Zij is een dame alleen verveelt zich steendood denk ik, en houd als een havik alles in 't oog. Ze had met een andere buur ook al woorden gehad, en ik vroeg of ze soms met iedreen ruzie wou want dat ze dat kon krijgen. Wat later hing ze aan de bel om haar te exuseren, maar niet te min moeit ze haar verder. Zo geraak je helemaal geisoleerd natuurlijk, en praat niemand nog met jou. toen we hier nog niet woonde, vroeg ze al het poortje opzij niet te gebruiken omdat het haar stoorde, het valt vanzelf dicht, wat voor ons geen probleem was vermits we met de fiets vertrekken en aankomen, het diend voor de mensen die een garagebox hebben of de hoek willen afsnijden, juist mensen die een sleutel hebben kunnen dat. Zij is Nederlandse heeft 2 zonen maar wonen ver in Nederland. Heel erg allemaal, maar dat zijn keuzes die je maakt. Ik wil in vrede leven met iedereen, als je op een appartement woont is er altijd wel iets. Ofwel zoek je zever ofwel laat je dat passeren, als het niet te erg is natuurlijk. En tot hiertoe zijn we tevreden. Alfy
|