Veel had mijn wandeling van deze ochtend niet om het lijf, ik moest gewoon mijn bestelling gaan afhalen bij de bakker. Uiteraard profiteerde ik er wel van om 'n ommetje te maken, 'n ommetje van 8 km. weliswaar. Voor alle zekerheid had ik de paraplu meegenomen en die heb ik toch geregeld kunnen gebruiken. Het was niet zo dat het regende, het was meer van dat motgedoe, vochtig zonder echt te regenen.
Ik vertrok onder de tunnel door aan de Stationsstraat en dan die paar trapjes omhoog naar de voormalige site van Sappi. De begroeiing is het hier precies aan het overnemen. Vervolgens maakte ik in Briegden de duik naar beneden, naar het jaagpad. Dat pad volgde ik tot in Gellik om daar naar boven te stappen, de brug over en rechts de Boonakkerstraat in. Op het terrein van een der woningen, staat daar 'n oud werktuig. En op dezelfde straat is een der paarden bezig met de jaarlijkse maskerade.
Terugkeren deed ik via de Kounterstraat en de Pastoorslindestraat. Brood en twee pistolets kosten tegenwoordig 4,85 euro. Thuis wachtte onze kleinzoon al op mij. We deden vandaag weer aan ruilhandel, onze dochter bracht ons kippeneitjes, zij kregen in de plaats enkele courgettes en boontjes uit de tuin.
De rest van de dag gaat vermoedelijk 'n luie bedoening worden, wat lezen en naar de koers kijken. Vandaag Nederland boven ...? Mathieu in het geel? En die laatste afbeelding ....., misschien is dat wel zo .... ???? Ik zag die afbeelding toevallig ergens passeren.
Hij heeft het gefixt, Jasper Philipsen onze landgenoot, pakt meteen de gele en de groene trui in de Tour de France. Proficiat Jasper. Uiteraard heb ik grotendeels de rit gevolgd op tv en daarbij ook gezien dat Remco en Tim zich in slaap hebben laten wiegen. Het is niet alleen kwestie van rap te zijn, maar je moet ook koersdoorzicht hebben om te kunnen winnen.
Maar dit terzijde, de dag was weer goed gevuld. Deze voormiddag eiste de tuin mij weer op, er is altijd wat te doen. Daarna zijn we elders gaan dineren. We hebben van 12u15 tot bijna 14u45 met de benen onder tafel gezeten en het ons goed laten smaken. Onze huwelijksverjaardag is dus met deze gevierd.
Na de koers en het avondeten, wilde ik toch nog even gaan wandelen, niet te ver, want ik wilde uiteraard dit verslag nog maken en seffens komt "Vive le vélo" op tv. Ik vertrok oa. langs de Jan van Eyckstraat waar de BM-Studio gevestigd is. Vele carnavalsliedjes vonden daar hun geboorte. Vervolgens wandelde ik doorheen het park aan de Sportoase.
Aan het kanaal is goed te zien dat de bouw van de nieuwe fabriek met rasse schreden vooruit gaat. Terugkeren deed ik via de sluis en het Kerkplein.
Morgen zal het in de voormiddag ook 'n wandeling worden, de rest van de week ligt nog open, dat zal van het weer afhangen.
Welbedankt voor die feliciaties nav. onze 44-jarige huwelijksdag gisteren. Ik heb misschien terloops gezegd dat het 'n dag gelijk 'n ander is, uiteraard wordt dit wel gevierd. Maar dat moet voor ons niet noodzakelijkerwijze op de dag zelf. We hebben bij dergelijke gelegenheden meestal de gewoonte om met ons tweetjes ergens lekker te gaan eten. Maar dat kan eventueel nog dit weekend of een der volgende weken, we zien wel. Wij zijn niet zo'n koppel dat per se dat op de dag zelf wenst te vieren.
Dit gezegd hebbende, vandaag werd er gefietst en het moet mij speciaal van het hart: Vlaanderens wegen vertonen veel gaten en putten. Als je dan zoals nu moet fietsen in 'n combinatie van zonlicht en schaduw, dan zie je niet altijd op tijd dat putje en knal je met je voorwiel telkens stevig ertegenaan. Gezond is dat niet voor de bandjes en ook niet voor de mens die zich moet rechthouden. Ik ben misschien vooringenomen, geef mij toch maar de fietswegen in Ned. Limburg.
Ik vertrok vandaag via Zutendaal en As naar Opglabbeek. Daar kwam ik eerst het Joekelbos tegen. Dit is blijkbaar het grootste ingerichte speelbos van het land. Wat verderop waren ze volop bezig met 'n jumpingwedstrijd in het Sen Tower Park.
En dan in Meeuwen-Gruitrode, dé ontdekking van de dag, de kapel gewijd aan O.L.Vrouw van Rust. Ik ben er al 'n paar keer langs gefietst maar nog nooit gestopt. Ik dacht altijd dat het 'n veldschuurtje was, maar het blijkt 'n kapel te zijn die aan de achterkant volledig open gelaten is. Het is 'n rusplaats geworden voor wandelaars en fietsers.
Mijn pauze nam ik zoals gepland in Tongerlo in café De Kieper onder de brug. Je wordt er altijd goed geholpen en de vlaai is steeds van uitstekende kwaliteit.
Mijn terugtocht verliep wat anders dan voorzien. De bedoeling was om via de Zuid-Willemsvaart terug te keren. In Kotem nam ik echter de beslissing om de Maas over te steken naar Stein. Zo passeerde ik enkele keren het Julianakanaal. En wat verderop in Brommelen nam ik mijn volgende beslissing; de Kloosterberg overfietsen. De benen voelden nog goed aan en de goesting was er om dat onding te temmen. Je hebt er 'n strook van bijna 11% stijgingsgraad.
Uiteindelijk terug zijnde in mijn eigen streek, koos ik ervoor om nog 'n lus te maken naar Neerharen om daar mijn biertje te gaan nuttigen. Tenslotte fietste ik terug naar huis via de Sportoase. Zo, weer 'n hondertje op de teller, fijn fietsweer en ik heb mij geamuseerd. Morgen begint de Tour de France. Benieuwd of een onzer landgenoten de eerste rit kan winnen.
Om mijn verslag van vandaag te starten, eerst het heuglijk nieuws, vandaag zijn we 44 jaar gehuwd. Op 3 juli 1981 gaven we mekaar het jawoord in het gemeentehuis, om dat 'n week later op 11 juli, nog eens over te doen in de kerk. We hebben mekaar vanmorgen proficiat gewenst en er verder niet te veel woorden aan vuil gemaakt, het is 'n dag gelijk 'n ander.
En dat het 'n dag gelijk 'n ander was, dat bewees mijn bezigheid in de tuin. Vanaf 8u30 tot 14u00 heb ik bijna onafgebroken buiten gewerkt, juist kort onderbroken door 'n vluchtige tas koffie en mijn middagmaal. Maar toen was het welletjes, ik wilde effe het bos in wandelen.
Ik vertrok aan de Asbeekweg om daar het bos in te stappen. Deze keer ging ik rechtsaf via het vlonderpad naar de Heidemolen. Deze molen is al heel oud, getuige de geschiedenis ervan. Ik volgde grotendeels de blauwe route vandaag. Onderweg zag ik dat er vele dode bomen in het bos staan. Gezien de ondergrond daar moerassig is, is het niet evident om die bomen te rooien.
Daarna kwam ik voorbij Domein Zangersheide. De stichter van het domein is Leon Melchior. Hij was de zoon van 'n Duitse militair en 'n Nederlandse moeder. Als 14-jarige werd hij lid van de Hiltlerjugend om drie jaar later in 1943, lid te worden van de Waffen-SS. Hij vocht mee aan het Oostfront. Na de oorlog werd hij kortstondig gevangen gezet voor zijn activiteiten waarna hij zijn Nederlandse nationaliteit verloor. In 1974 kreeg hij de Belgische nationaliteit en stichtte Domein Zangersheide. In paardenmiddens is deze stoeterij gerenommeerd. Zijn jongste dochter is hem opgevolgd.
Vervolgens kwam ik in Pietersheim, en zoals jullie weten, daar is altijd 'n foto te maken. Terugkeren deed ik via Linc Parc, nu 'n bekende school, vroeger de verblijfplaats van tal van adelijke families. Wat verderop aan het Cultuurcafé had deze jongen grote dorst, de temperatuur was nog behoorlijk. Ik had daar nog kort 'n gesprek met André en Lydia, de ouders van een mijner schoonbroers. Beide worden dit jaar 91 jaar, maar zijn nog goed geconditioneerd, zij het dat Lydia wat minder mobiel is. Hij fietst nog geregeld korte afstanden en qua met de tijd mee zijn, ... voor beiden geen probleem.
Morgen ga ik fietsen. De bedoeling is om te pauzeren in Tongerlo. En om tenslotte nog even terug te komen op gisterenavond, er was toen code oranje afgekondigd voor oa. onze provincie Limburg. Gelukkig is het allemaal goed meegevallen, er was wel regen, het waaide wat harder en in de verte was er 'n onweer. Maar we bleven gespaard van grote plensbuien en rukwinden. Tot morgen.
Nadat ik gisteren de kaap van 4.000 kms. overschreden had tijdens 'n flinke fietstocht, rondde ik vandaag de 1.000 kms. wandelplezier. Ook deze morgen was ik al vroeg uit de veren, zelfs vroeger dan gisteren. Mijn wandeling begon al om 5u33. De bedoeling was om na 'n flinke wandeling, terug te komen via de bakker en daar 'n brood en croissants uit te halen waarna we samen konden ontbijten.
Ik vertrok aan de Stationsstraat, de tunnel onderdoor en daarna rechtsaf, richting Briegden. De zon liet het daar nog afweten. Eerst kwam ik nog in de Commandant Giddelostraat. Daar zag ik heel wat versieringen en 'n nieuwe voordeur (40 jaar) bij een der bewoners. Op de brug had ik het geluk die zon wel te zien opkomen, juist boven de bomen.
Eens de brug over, daalde ik af naar het jaagpad langs het Albertkanaal. Het is dan altijd 'n beetje spelen met de zon als je foto's wenst te maken. Prima gelukt vind ik bvb. die foto tussen de oude spoorbrug.
Terugkeren deed ik via de Boonakkerstraat en de Kewithdreef. Daar kwam ik leeftijdsgenoot Guido tegen. Hij was per fiets aardbeien gaan kopen in Veldwezelt. En die auto, ... die staat al enkele dagen op krukken. Wat nu juist de bedoeling is ...???
En om de dag wat op te vrolijken, er mag al eens gelachen worden. Hou het verder koel, véél drinken en laat mekaar maar wat los, knuffelen kan later nog altijd. Ha, ha, ha!
Morgen, als de temperatuur hopelijk flink gezakt is, moet er in de tuin gewerkt worden. Voor vrijdag staat er 'n fietstocht op het programma.
Nee, ik ben vandaag niet gebakken of gebraden tijdens mijn fietstocht, het viel al bij al nog goed mee. Ik had dan ook mijn voorzorgen genomen. Om 5u45 stond deze knaap al langs zijn bed om zich te wassen en aan te kleden. Na het ontbijt en het vluchtig doornemen van de krant, kon ik om 6u49 al vertrokken. Het enige nadeel van dat vroeg vertrekken is dat de zon nog laag staat, hetgeen al eens hinderlijk is bij het oversteken van straten. Maar voor de rest, 'n prima weertje.
Ik vertrok via Smeermaas en de Noorderbrug om vervolgens naar Bemelen te fietsen. Daar reed ik de eerste helling van de dag naar boven, de Bemelerberg. Vervolgens had ik 'n heel smal pad voor mij alleen, de weg naar Scheulder. Fietsen in deze regio is altijd op en af, en als beloning krijg je dan ook steeds mooie vergezichten. In Banholt trok dat mooi gekleurd paard mijn aandacht.
Vanaf dat punt fietste ik in de richting van Voeren. Eerst kom je doorheen het gehucht Schilberg. Het hoort bij het dorp Slenaken. Schilberg heeft 35 boerderijen en woningen, twee van die boerderijen liggen in het Belgische dorp St.-Martens-Voeren. De kapel daar is van 1946, gebouwd door de buurtschap voor het behouden doorkomen van WO II.
De Sint-Martinuskerk van Sint-Martens-Voeren is al oud. De toren is van de 12de eeuw, het schip en het koor van het begin van de 19de eeuw. In 's-Gravenvoeren aan de Sint-Jozefkapel (weeral St. Jozef), heb je ook 'n rustplaats en 'n mooi vergezicht. Daarna was het in gestrekte draf naar Moelingen, de Maas over in Lixhe, om vervolgens naar de sluis van Lanaye te fietsen.
Onderweg had ik 'n bericht van vriend Hubert gekregen. Ik moest me bij hem melden: "de koffie staat klaar - Monica heeft gebeld". Ik heb dan ook maar niet de intentie gehad om mij ergens lang op te houden voor 'n pauze, zo 'n pauze zou ook alleen maar nefast zijn bij zulk warm weer. In Kanne ben ik nog de laatste helling van de dag opgereden, de steile Muizenberg en dan heb ik enkel in Veldwezelt het fietspad nog genomen naar Smeermaas om vervolgens via Neerharen terug te keren naar Lanaken.
En dan het nieuws van Monica ...., zij heeft ons bevestigd dat we in augustus welkom zijn op haar B&B in Diksmuide. Hubert en ik gaan deelnemen aan de 4-daagse wandeltocht van de Ijzer. We gaan niet voor de grote afstanden, we houden het bij de 8 km. dagelijks, maar in de namiddag gaan we wel fietsen in de streek. En logeren doen we dus in Diksmuide, 'n plek waar ik al verschillende keren geweest ben. Het belooft interessant te worden.
Hou jullie verder vandaag uit de zon, het is nu in Lanaken 36°. En wie het nog niet gezien heeft, .... ik heb de kaap van 4.000 fietskms. overschreden.
Het is nu anticiperen op de warmte en zoals ze bij ons zeggen: "in de killesjaai blieve". In de schaduw blijven, dat heb ik toch geprobeerd. Eerst deze ochtend naar de bakker en door het Uilenstraatje effe terug naar huis.
Vervolgens andere luchtige kledij aan om te wandelen richting Neerharen. Op de Neerharenweg aan Domein Zangersheide heb je voldoende bomen die de zonnestralen deels opvangen. Huize Violette is nog steeds 'n blikvanger op de straat. Het is een der oudste woningen van het dorp.
Om terug te keren, koos ik vandaag in Neerharen de Dikke Hagestraat. Het is een voor de auto's doodlopende straat, fietsers en wandelaars kunnen echter passeren. Je komt op het eind uit op het jaagpad langs het Verbindingskanaal. Het is dan gewoon rechtdoor, langs de sluis van Neerharen, onder de brug in Tournebride en langs de bunker. Eens onder de brug door van de weg die leidt naar Maastricht, kun je rechts het bospad nemen tot boven aan de fiets- en wandelbrug.
In het centrum dronk ik mij voor de dorst, ene lekkere cecemel. De plannen voor morgen zijn al gemaakt. Ik vertrek om 7u00 voor 'n fietstocht die mij brengt via Bemelen en Sint Martensvoeren, terug langs Lanaye en Kanne. Ik ben normaal gezien uiterlijk om 11u00 terug thuis. Nu dadelijk met de benen omhoog en ene siësta houden.
Sinds maanden zie ik telkens 'n gans leger aan arbeiders, techniekers en ander gespecialiseerd personeel op weg naar het centrum van Eijsden. Vandaag ben ik er eens gestopt. Het blijkt 'n eeuwenoud kasteel te zijn dat sinds dit jaar omgevormd werd tot 'n 5-sterrenhotel. Maar dadelijk meer hierover.
Met het oog op de warmte van deze namiddag, ben ik al vroeg vertrokken met mijn stadsfiets. De bedoeling was om tot Moelingen te fietsen en via Eijsden en Maastricht terug te keren. Ik vertrok aan de brug van Briegden om zo langs het Albertkanaal via Vroenhoven te rijden tot in Kanne. Daar stak ik de brug over om zo door te gaan naar Lanaye. Daar maakte ik toch eens 'n foto van het voormalige Maison Communale.
In Lixhe moet je dan altijd de brug over aan de Maas. Fietsers die er al eens passeren weten dan dat je daar over enkele ijzeren platen moet rijden (2 maal). Het is kwestie van wat behendigheid te hebben want het is er kort keren.
In Eijsden kom je dan verschillende kastelen tegen. Eerst heb je Kasteel Rijckholt, 'n groot deel in de 17de eeuw gebouwd. Dan het Kasteel van Eijsden, gebouwd in 1636. Tenslotte het Kasteel Oost dat nu Hotel van Oys heet. Dit laatste kasteel stamt uit de 14de eeuw. De bedoeling van de huidige eigenaars was om het hotel te openen, einde 2024. Door heel wat beslommeringen is dat niet gelukt en konden pas dit jaar de eerste gasten ontvangen worden. Vandaag zag ik er al velen zitten op 'n terras. Dat hele leger werkers waarover ik sprak in de inleiding, was dus nodig om tijdig te kunnen openen. Daar zal dus ene hele smak geld tegenover gestaan hebben.
Terugkeren deed ik langs de kajakkers in Smeermaas en mijn tasje koffie in Neerharen. Ik zag juist tijdens het maken van dit verslag, het einde van het BK wielrennen voor vrouwen. Dadelijk mij in de zetel nestelen voor het BK mannen. Hou jullie verder in de schaduw want het wordt warm.
We zijn terug thuis en ik kan aan mijn dagelijks verslag beginnen. Ja mensen, soms moet je al eens aan de rem trekken en genieten van het moment. We zijn naar de jaarlijkse braderie geweest op de belangrijkste winkelstraat van het dorp. Niet dat we iets gekocht hebben, we hebben daarentegen wel de plaatselijke horeca ondersteund. En het viel ons vandaag op, van de honderd mensen die we vanop het terras zagen passeren, waren het nauwelijks één of misschien twee personen die we herkenden. We hebben er van genoten en de namiddag op 'n aangename manier doorgebracht.
Uiteraard heb ik ook mijn benen even in beweging gezet, ik ben na het middageten effe het bos ingewandeld. Ik vertrok via de Bremstraat waar ze alles aan het klaarzetten waren voor het straatfeest deze avond. Daarna wandelde ik naar de Smeetsstraat om op het verlengde van de Kiewithstraat, het bos in te wandelen. Daar zie je nog steeds dat jachthuisje staan.
Het wandelen (eigenlijk was het vandaag hiken) in het bos was goed te doen vandaag, nergens waren er modderstroken. En mijn route ....? Dat liet ik vandaag aan het lot over. Ik ben gewoon enkele bospaden ingestapt, eigenlijk niet 100% wetende waar ik nu juist precies zou uitkomen. Maar zoals het spreekwoord zegt: "alle wegen leiden naar Rome", zo loop je ook in onze bossen niet verloren. Je hoeft maar naar de zon te kijken en met 'n klein beetje richtingsgevoel, ben je zo terug op het juiste pad.
En dat juiste pad loopt langs de bosrand en die paarden. Het was vandaag precies of die paarden met opzet gewacht hebben tot ik mijn foto's kon nemen voor ze de benen uitsloegen om rond te hossen op hun weide. Uiteindelijk stak ik de Bessemerstraat over om via de beek en 'n smal pad, uit te komen op de Steenselberg. Waar ik vandaag die max. snelheid van 9,4 km/uur bereikt heb ..., dat mag Joost weten. Geen flauw benul. Na 'n verfrissende douche konden we dan afzakken naar het centrum en genieten van 'n terrasje.
Mijn vermoedelijke plannen voor de volgende dagen: morgen 'n ritje met de stadsfiets, maandag 'n wandeling en dinsdagmorgen 'n tocht met de koersfiets. Uiteraard zal ik telkens vroeg vertrekken om de grootste hitte vóór te blijven.
En die laatste afbeelding, vriend Achiel heeft zichzelf vereeuwigd met deze fotoshop. Hij is 'n gepassioneerd imker en maakt geregeld reclame op facebook voor zijn activiteiten. Hij is voorzitter van de plaatselijke imkers en bij zijn woning is hij beheerder van 'n heus bijenmuseum.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Thuis wachtte onze kleinzoon al op mij. We deden vandaag weer aan ruilhandel, onze dochter bracht ons kippeneitjes, zij kregen in de plaats enkele courgettes en boontjes uit de tuin. 
En die laatste afbeelding ....., misschien is dat wel zo .... ???? Ik zag die afbeelding toevallig ergens passeren. 
Ik ben Eddy Meuris