Wie gedacht had dat die klimop in de loop van de nacht, vanzelf naar beneden zou gedonderd zijn, die kwam bedrogen uit. Vanmorgen hing hij nog steeds op halfzeven. Ik ben er dan maar, bij goed zicht, aan begonnen en 'n uur later was de klus geklaard. Nu nog zorgen dat ik de boel met stukken en beetjes kan meegeven aan de groene container.
In de namiddag had ik zin om 'n kleine fietstocht te maken. Het was gewoon langs de Maas, naar Moelingen en via Eijsden en Maastricht terug. Ik vertrok met mijn stadsfiets aan de brug van Briegden om daar het jaagpad te nemen via Veldwezelt, Vroenhoven tot in Kanne. Als je langs het Albertkanaal rijdt, dan zie je in Kanne op vele plekken grote ingangen in de hellingen langs het water. Zonder gids is dat echter ten strengste af te raden om er op eigen houtje naar binnen te gaan. Het is daar binnen 'n kilometerslang doolhof waar je - zeker weten - bijna altijd zult verdwalen.
Nu ik weer onder die hangbrug doorrij, stel ik me weer de vraag: "durf ik daaroverheen wandelen"? Wat verderop stak ik de Maas over naar Moelingen, 'n deel van de provincie Limburg. Maar enkele honderden meter verder zat ik weer in Nederland, meer bepaald in het dorp Eijsden. Ik ben daar altijd gecharmeerd door het plaatselijke kasteel. Je kunt daar vrij naar binnen en je kunt er mooie wandelingen maken. Ik zag dat je er ook jam, honing en koekjes kunt kopen.
Iets verderop passeerde ik de plaatselijke bakker. Zo te zien is hij Hofleverancier, dat kan dus niet slecht zijn hetgeen ze verkopen. Ik heb dus de proef op de som genomen en mij 'n kersenflap gekocht. En inderdaad, die smaakte.
Ook in Eijsden nam ik nog 'n foto van 'n herdenkingsplaat met 'n verwijzing naar WO II. Meer en meer zie ik dergelijke herinneringsborden in het straatbeeld opduiken. Dat is 'n goede evolutie.
Zo, met 'n ritje van zo goed als 40 km. is de namiddag weer om. Seffens nog vergadering van onze Bèssemgezèt.
Amaai zeg, het was vandaag 'n bewogen dag. Vooreerst had ik 'n afspraak bij mijn kapper. De voorbije jaren was dat telkens om 8u00 's morgens. Maar het is zoals ze zeggen: "het verstand komt pas met de jaren". Vanaf nu zal dat maar om 9u00 zijn. Dat scheelt toch 'n slok op 'n borrel, ik hoef mij niet meer zo te haasten. Daarna had ik tijd om te gaan wandelen.
En die wandeling deed ik onder 'n stralende zon. Een mens kikkert er helemaal van op. Ver kon ik niet gaan want het was al voorbij 10u00 toen ik vertrok. Ik wandelde eerst doorheen het zonovergoten Uilenstraatje. Daarna passeerde ik aan "het koet van Elly" (lees= de bouwput op de Stationsstraat). Ze zijn er, zo te zien, weer aan het werk. Ik ben benieuwd.
Daarna wandelde ik naar Pietersheim om aan de piste van atletiekclub Atla, het golfwagentje van een der werkmannen te bewonderen. Het is 'n handig ding om daar mee rond te rijden naar de verschillende opdrachten.
Terugkeren deed ik via de visvijver, de Kinderboerderij en de Asbeekweg.
Maar daarmee zat mijn dag er nog niet op. Om 14u00 had ik 'n afspraak met een mijner schoonbroers. Het geval was dat ik 'n lekke voorband had van mijn koersfiets. Na 'n eerste controle had ik het euvel niet gevonden en toch was de binnenband lek. Mijn schoonbroer kent er veel meer van dat ikzelf en hij heeft mij geholpen met het vinden van de boosdoener. Na veel vijven en zessen vond hij de oorzaak, 'n smalle en scherpe doorn. Ik had nieuwe binnenbandjes bij en toen begon de miserie .... Het nooit gebruikte binnenbandje ontplofte bij het oppompen, een scheur van zeker 3 cm. Tja, dat kan gebeuren, dan maar het volgende bandje van hetzelfde merk. En dat bandje is nooit op mijn wiel geraakt. We constateerden al direct dat er 'n klein gat in zat. Een nieuw bandje, vers uit het doosje. De fietsenmaker die ze mij verkocht heeft, zal het te horen krijgen en ik vraag mijn geld terug.
Ik ben dan maar naar 'n andere fietsenmaker gegaan om andere bandjes te kopen. En deze voelden direct beter, dikker en steviger aan, en ... voor minder geld het stuk.
Wie dacht dat dan mijn dag erop zat, heeft het mis. Langs onze stallen achter ons huis, groeit al jaar en dag klimop. Maar door de dikte van die klimop, is bovenaan 'n deel losgekomen van de muur en dat vraagt natuurlijk dringend actie. Een werkje voor morgen. Maar nu is het dadelijk etenstijd en dan gaat deze jongen in rustmodus.
Het was deze morgen precies een voorgevoel dat ik had, zou ik misschien toch al mijn strava-app activeren ....??? Ik had al effe moeten wachten om naar de bakker te gaan wegens de regen, en het leek mij 'n dag te worden vol met buien en gemiezer.
Tja, die korte wandeling naar de bakker, daar is het dan ook bij gebleven. Ik had in de voormiddag misschien nog wel enkele kansen om even 'n kort toerke te maken, maar eenmaal je aan het idee gewend bent dat het regent en zal blijven regenen, dan zoek je andere bezigheden.
Zo heb ik mij weer nuttig gemaakt met mijn deel van het huishoudelijk werk om vervolgens mijn pc aan te zetten en te werken aan enkele redactionele stukjes voor onze carnavalskrant. Daarnaast heb ik al voorbereidingen getroffen voor onze jaarlijkse Kerst- en Nieuwjaarswensen (etiketten drukken).
Zo mensen, meer heb ik vandaag niet te vertellen. Hopelijk wordt het deze week wat droger en wat zonniger zodat ik weer buiten kan sporten.
En de Sint is geweest, niet dat wij hem gehoord of gezien hebben, maar de pakjes voor onze kleinzoon stonden mooi uitgestald. Na al die jaren vraag ik mij nog steeds af hoe die brave man er in slaagt dat ieder jaar voor mekaar te krijgen. En dat mysterie blijft: "hoe geraakt die man binnen?". Wat er ook van zij, de kleinzoon glunderde en is direct begonnen met zijn nieuwe speelgoed.
Deze namiddag kondigde zich vochtig aan, iets voor misschien de rest van de dag. En gezien ik toch geen fan ben van Max, al wonen zijn ouders in ons land, was de overweging om toch maar te gaan wandelen, snel gemaakt. En die nattigheid heb ik er maar bijgenomen.
Ik vertrok met gedruppel, gaandeweg werd dat regen en op het einde was het gemiezer. Ik ben daardoor toch niet al te ver geweest. Ik vertrok naar het centrum om vervolgens via de Koning Albertlaan, naar Pietersheim te wandelen. Uiteraard horen daar wat foto's bij. Veel volk heb ik dus niet gezien op 'n enkele moedige wielertoerist en 'n paar dierenvrienden die hun hond uitlieten.
Terugkeren deed ik via de Kinderboerderij. Heel even dacht ik misschien nog 'n extra lusje te maken, maar gezien de omstandigheden ben ik toch maar stante pede naar huis gegaan. Ik zei het al, ik ben geen fan van Max, maar ik ben toch nieuwsgierig hoe het zal aflopen. Van al dat sportgebeuren dit weekend, ben ik nog het meest gecharmeerd door de overwinning gisteren van STVV tegen Club Brugge. Meestal moet onze Limburgse club Sint-Truiden vechten voor het behoud, nu spelen ze mee aan de kop van de rangschikking.
Nu ik dit aan het schrijven ben is het buiten een en al nattigheid. Ik heb dus min of meer geluk gehad. En of ik morgen ook geluk ga hebben, dat valt nog af te wachten. Bij velen is hij vandaag al gekomen, maar bij ons is dat pas morgen het geval. Ik ga alleszins mijn schoen zetten.
En ja, die regen, ik had al op de buienradar gezien dat hij op komst was. Ik ben nog vertrokken in alle droogte maar gaandeweg begon het toch te druppelen. Ik vertrok naar de Asbeekweg waar ik op het einde van dat straatje, de gecombineerde blauwe/rode wandeling volgde. Nadien was het vooral de rode wandeling die ik maakte. De kleur is nog steeds prachtig in het bos.
Op 'n bepaald moment zag ik nieuwe bordjes staan, alle richtingen wijzen naar Pietersheim. Maar ook dat bordje richting de Terhills en de Mechelse heide is 'n meerwaarde. Die dreef blijft prachtig om doorheen te wandelen. Aan de Neerharenweg stapte ik Pietersheim binnen om doorheen het voedselbos te wandelen. Ik ben benieuwd wanneer ze kunnen oogsten. En aan kabouters geen gebrek, die twee daar op 'n boom, is weer 'n nieuwe vondst van de verantwoordelijken. Ik zag ze vandaag voor het eerst.
En op de tonen van Enigma is het plezant bloggen in mijn werkkamer. Nog ene fijne avond.
Het warme eten pas tegen 17u30, dat nodigt altijd uit tot 'n fietstocht die al in de voormiddag kan starten. Het is simpel, de boterhammen voor 's middags zitten dan in de achterzak en ik kon vertrekken op 'n uur dat het mij goed uitkwam. Gelet op de vuile wegen in deze tijd van het jaar, koos ik toch maar weer voor mijn goede oude stadsfiets. Deze heeft 'n breder bandenprofiel en kan tegen 'n stootje.
Ik had niet echt 'n parcours voor ogen, ik wist wel dat ik nog eens de Sint-Pietersberg in Maastricht zou oprijden. Daarna lag alles open, elke richting was mogelijk. Ik vertrok via Smeermaas en de Maas richting het stadscentrum van Maastricht. Het was er wel even laveren langsheen de kooplustigen op de wekelijkse markt. Maar daarna ging het vlotter. In het Aldenhofpark maakte ik mijn eerste foto bij het standbeeld van d'Artagnan.
Vervolgens kwam ik toe aan het Fort Sint-Pieter. Het fort werd gebouwd tussen 1701 en 1702 en kreeg in 1717 bezoek van de toenmalige Russische Tsaar, Peter de Grote. Ook vandaag was het leeuwenaandeel van potentiële bezoekers afkomstig uit Azië, het is te zeggen, van Aziatische origine alleszins. Wat verderop heb je dan 'n prachtig uitzicht op de groeve van Enci. Ik heb vandaag noodgedwongen enkele foto's moeten cancelen, de limiet is achttien. Jammer uiteraard.
Een stuk lager op de Sint-Pietersberg had ik de keuze, ofwel rechtsaf via Slavante en dan naar Petit-Lanaye ofwel linksaf via het dorp Sint-Pieter en dan rechtsaf naar Petit-Lanaye. Ik koos het laatste, op die manier kwam ik voorbij de Kerk Sint-Pieter-op-de Berg, 'n Rooms Katholieke kerk, gebouwd in 1875. Er vlak tegenover staat het kasteel De Torentjes. Het oudste deel van het kasteel dateert van de 15de eeuw. Ik weet het niet zeker, maar ik vermoed dat violist André Rieu er nog steeds woont. Een bijzonder weetje is dat in dit kasteel de mensen bijeenkwamen die in 1830 bij het recent afgescheurde België wilden blijven (lees: Ned. Limburg dat 'n Belgische provincie had kunnen worden).
In Petit-Lanaye kwam ik weer onder die hangbrug door. Ik ben benieuwd wanneer we er effectief over kunnen (enkel te voet). Ik fietste verder door langs het Albertkanaal, dit tot in Veldwezelt. Daar ging ik de steile helling naar boven om dan via de brug, door te fietsen naar Mopertingen en Bilzen. Ik had dus vandaag de tijd om 'n mooie fietstocht te maken, daarom reed ik verder naar Munsterbilzen en Zutendaal. In die laatste gemeente was het tijd voor 'n korte pauze in Brasserie De Kapelanij op het Vijverplein, pal tegenover de oude Pastorie. Het werd koffie en vlaai met knöbbelkes.
Daarna reed ik verder naar Opgrimbie, eerst de Duivelsberg over en daarna langs de Sint-Christoffelkapel. Dit is 'n overblijfsel van 'n 16de eeuwse kerk. In Boorsem, 'n dorp verder, hielt ik halt bij De Stormvogel, 'n oude molen die in de plaats kwam van zijn voorganger die in 1858 afbrandde.
Nog één stopplaats wil ik inlassen op mijn tocht, eentje om de dorst te lessen. En die vond ik in Neerharen bij Mesjeu. Voila, 67 km. met mijn oude - en zwaardere - fiets, ik mag best tevreden zijn. Mijn doelstelling voor 2025, zijnde 7.000 kms. komt stillaan in zicht.
Het zat er al enkele dagen aan te komen, maar vandaag is het gelukt, ik heb mijn wandeldoelstelling van dit jaar bereikt, 2.000 kms. Ik diende nog 14 km. te wandelen om dat doel te bereiken en 'n wandeling heen en terug naar Maastricht, zag ik wel zitten. Het weer was vrij goed, de zon scheen en er was niet al te veel wind.
Ik schrijf wel 2.000 kms., maar dat zijn enkel mijn - met Strava - geregistreerde tochten, in werkelijkheid zijn er dat veel meer. Zo wandelde ik deze morgen weer eens naar 'n bakker, voor brood en enkele pakken lekkere wafels. Mijn eerste foto nam ik trouwens deze ochtend.
Ik vertrok in de namiddag met oa. 'n mooie foto aan "bloemen De Ridder". Hij slaagt er telkens in om in 't oog springende versieringen aan te brengen. Daarna wandelde ik, met de zon op kop, onder de oude spoorbrug door. Op de Belvédèreweg zag ik tussen het struikgewas, 'n opening en verderop 'n pad met trapjes naar boven. Dat moet ik bij gelegenheid eens gaan verkennen.
En Maastricht kun je niet bezoeken zonder die mooie versieringen in de gevels te bekijken, op deze zie je "In het Draaken Veld" van 1769. Via het stadhuis was het tijd voor 'n kleine pauze in de Knijnspiep in de Muntstraat. De koffie is er iets duurder (3,20 euro) maar is altijd wel goed verzorgd. Het straatje er juist achter, de Jodenstraat is dan weer 'n baken van rust. Waar Maastricht nu helemaal volgelopen is met winkelende toeristen, ademt dit straatje veel rust uit, je ziet er enkel fietsen van de daar wonende studenten. In dat zelfde straatje zag ik ook weer 'n mooie gevelversiering met 'n Latijnse uitdrukking. Bekijk de vertalingen hieronder maar.
Terugkeren deed ik via 't Basin met dat rode huis. Die foto kon ik niet laten liggen. Wat verderop is de Zuid-Willemsvaart afgesloten wegens verbouwingen aan de sluis. En die laatste deur, juist vóór de grens, ook eentje met karakter.
Zo, donderdag zit er weer grotendeels op. Normaal gezien ga ik morgen fietsen. O ja, die laatste afbeelding nog, die zag ik vandaag voorbijkomen op faceboek. Het heeft wel iets.
Vanmorgen diende ik naar de bakker te gaan voor 'n vers brood en niet zomaar 'n brood, 'n desembrood wilde ik gaan kopen. Het is voor het eerst dat een onzer bakkers zo 'n desembrood in het assortiment heeft. Uiteraard is het duurder dan de andere broden, 4,20 euro. Straks gaan we het ons laten smaken.
Maar vóór ik bij de bakker geraakte, zag ik aan de Wijkschool de kinderen al staan, vol verwachting over wat Sinterklaas en Zwarte Piet voor hen zouden meenemen. Sinterklaas werd ter plaatse gebracht door 'n auto van de plaatselijke brandweer. Zijn paard "Slecht Weer Vandaag" zal 'n rustpauze gekregen hebben zeker ...? In Nederland heet het paard trouwens "Ozosnel". En de Pieten, die waren zoals vanouds, helemaal zwart.
In de namiddag wilde ik nog eens de sportieve kant opgaan, 'n wandeling doorheen Hochter Bampd. Dat is al gauw 'n tweetal uren van huis. Ik vertrok eerst naar Smeermaas waar aan de andere kant van het kanaal die oude douanehuisjes staan te verkommeren. Blijkbaar is er niemand meer in geïnteresseerd.
Daarna trok ik doorheen Hochter Bampd. Ik had vandaag het geluk nog eens de Konikspaarden van kortbij te kunnen zien. Van de runderen daarentegen, was er geen enkel spoor. Het natuurpark is een der trekpleisters van onze gemeente, dat zie je aan de vele fietsers en wandelaars onderweg. De fietsers houden er wel 'n natte broek aan over, toch zeker zij die geen slijkplaat hebben aangebracht over hun achterwiel. Omdat het fietspad aan beide kanten omzoomd is door bomen, kan de zon er niet doorheen en is het wegdek meestal nat.
Terugkeren deed ik via Neerharen en langs domein Zangersheide door. En die mooie Kerstversiering, die zag ik onderweg, ze maker er ieder jaar weer wat moois van.
De boog kan niet altijd gespannen staan, vandaag nam ik ene halve snipperdag. In de voormiddag heb ik mij met allerlei zaken binnenshuis bezig gehouden en na 13u30 kon ik terecht bij de fietsenmaker voor 'n nieuw fietspompje.
Toen ik er aan kwam, vertelde de uitbater mij dat fietspompjes verleden zijn, er wordt nu enkel nog achter het systeem van AirSpeed gevraagd. Hij had nog wel pompjes, maar hij wilde mij toch in de richting van de nieuwste trend manoeuvreren. Ik heb het bij 'n simpel pompje van 19,95 euro gehouden.
Daarna heb ik nog 'n klein ommetje gemaakt. Ik fietste eerst doorheen Kompveld om aan de brug van Eigenbilzen en de schaapjes op de achtergrond, door te fietsen naar Zutendaal. En als ik dacht dat ik al alle kapelletjes in de korte nabijheid had gefotografeerd, dan kwam ik nog maar eens bedrogen uit. Het kapelletje gewijd aan O.L.Vrouw van Rust op de Stalkerweg, heeft zelfs 'n eigen facebookpagina.
Bovenaan op de Bessemerberg, kort aan het ziekenhuis, is er na jaren aandringen, eindelijk iets gekomen wat moet lijken op 'n bushokje. Sinds de bus, lijn 45 (Maastricht - Lanaken - Genk) niet meer passeert aan het ziekenhuis zelf, stonden de klanten letterlijk aan de grote weg in open lucht te wachten op hun bus. Maar nu, als de regen van de verkeerde kant komt, wordt je er nog nat. En ook, dat bushokje staat aan de kant richting Lanaken, aan de kant richting Genk is er niets voorzien voor de reizigers. Maar goed, beter iets dan niets.
Straks hebben wij weer vergadering van onze carnavalskrant, ze begint vol te geraken (24 blz.). Goede nacht.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Een mens kikkert er helemaal van op. Ver kon ik niet gaan want het was al voorbij 10u00 toen ik vertrok. Ik wandelde eerst doorheen het zonovergoten Uilenstraatje. Daarna passeerde ik aan "het koet van Elly" (lees= de bouwput op de Stationsstraat). Ze zijn er, zo te zien, weer aan het werk. Ik ben benieuwd. 
Ik had nieuwe binnenbandjes bij en toen begon de miserie .... Het nooit gebruikte binnenbandje ontplofte bij het oppompen, een scheur van zeker 3 cm. Tja, dat kan gebeuren, dan maar het volgende bandje van hetzelfde merk. En dat bandje is nooit op mijn wiel geraakt. We constateerden al direct dat er 'n klein gat in zat. Een nieuw bandje, vers uit het doosje. De fietsenmaker die ze mij verkocht heeft, zal het te horen krijgen en ik vraag mijn geld terug. 
Ik ben Eddy Meuris