Vandaag was het echt op zijn zondags, niks moet, alles mag. Nu ja, het is te zeggen, .... nadat ik mijn bestelling bij de bakker was gaan afhalen, was ik wel Chinese vrijwilliger om mee naar het warenhuis te gaan (lees: er was 'n extra fietstas en dus ook fiets nodig). Maar je kent mij he, alles voor je partner!
Daarna kon ik gaan wandelen, niet te ver en zeker niet te snel. Na die mooie fietstocht van gisteren, was het vandaag 'n halve rustdag. En om toch nog even terug te komen op die fietstocht, ik was op weg naar Maastricht en op 'n bepaald moment reed er 'n jong meisje zo 'n tiental meter voor mij op. Opeens kwam er 'n brommer met passagier achterop, aangereden tégen de richting in - dus aan mijn kant - met maar één bedoeling: dat meisje aan 't schrikken te brengen. Met 'n helse schreeuw reed die gast echt rakelings langs dat meisje en gelukkig kon hij zijn brommer nog juist 'n draai geven, of hij was pal op mij ingereden. Dat was effe schrikken daar. Deze morgen moest ik er nog aan denken.
Mijn wandeling van deze voormiddag ging simpelweg naar Pietersheim. Eerst kwam ik de melding van de "babbelbus" tegen, 'n initiatief van ons Dienstencentrum. De bedoeling is om op verschillende plekken in Lanaken gedurende enkele uren halte te houden met 'n bus waarbij de buurtbewoners bij mekaar zittende, 'n lekker tasje koffie krijgen aangeboden. En babbelen is dan natuurlijk letterlijk te nemen.
Daarna kwam ik voorbij de visvijver, altijd 'n oase van rust. Via de sportvelden van Atla, kwam ik dan aan de grachten omheen de burchtruïne. Gezien het vandaag "erfgoeddag" is en Pietersheim meedoet aan het initiatief, ben ik nog eens doorheen de ruïne gewandeld.
Terugkeren deed ik via het centrum en het Uilenspiegelpark. Seffens misschien nog met ons twee "de hort op", het weer is goed en 'n terrasje is altijd gezellig. Zoniet, dan kijk ik naar de koers.
Nu ik dit verslag begin te schrijven, is de overleden Paus inmiddels bijgezet in zijn graf. Ik heb het even opgezocht, sinds mijn geboorte in 1954 was dit de 7de Paus, te beginnen met Pius XII die overleed in 1958. Ik lig er niet wakker van, 'n mens van 88 jaar is overleden. Hij heeft 'n mooi leven gehad.
Vandaag stond er 'n mooie fietstocht op mijn programma, 'n tocht met verschillende bergjes onderweg. Ik vertrok via Maastricht naar Scheulder, 'n dorp horende bij Eijsden-Margraten. Vandaar is het de kortste weg naar Gulpen. Het is altijd mooi om de stad beneden je te zien liggen, je daalt in feite af naar de stadskern. Die vergezichten zijn dus prachtig. En het centrum van Gulpen was vandaag één groot terras, het zat er bomvol. Op dat moment was het voor mij nog te vroeg om te pauzeren, ik had in feite iets anders op het oog.
Maar eerst moest ik nog de Trintelerberg over. En ja, de Bernardushoeve in Ubachsberg was geopend. Je hebt daar het mooiste terras van Zuid-Limburg. Je zit daar bovenop de berg met 'n hoogte van 180 meter en de vallei beneden je. Ubachsberg is één der deelgemeenten van Voerendaal met 1.380 inwoners, geteld in 2014. Voor ene keer geen vlaai en koffie daar, maar 'n simpel bakje ijs, twee bolletjes chocolade.
Ik kon er weer effe tegen. Wat verderop kwam ik weer 'n mooie muurschildering tegen op 'n brug. In Wijnandsrade had ik het mooiste zicht, het kasteel met 'n kern die teruggaat tot in de 16de eeuw. In die regio was het weer opletten met de nrs. van het fietsroutenetwerk. De onlineversie op pc is nog steeds niet aangepast aan de werkelijkheid, gelukkig ken ik daar mijn weg. Maar verschillende andere fietsers zaten met de handen in het haar. Zoek het maar uit.
Terugkeren deed ik via Valkenburg. Het was daar zo druk dat ze verschillende stewards op de wegen gezet hadden om al dat volk in goede banen te leiden. Ik mocht zonder problemen passeren en kon dus weer eens genieten van de Cauberg. Zoals gewoonlijk hou ik mijn voorwiel in de gaten en zo geraak je boven zonder al te veel inspanning.
Terug in Lanaken kon ik het niet laten om 'n koffie en Duvel te bestellen, ik had het verdiend. Meer dan 700 hoogtemeters, 80 km. gefietst in iets minder dan 4u00.
Vandaag zou er gewandeld worden had ik gisteren gezegd. En dat is het ook geworden, zij het dat het 'n beetje uit de hand is gelopen. Eerst deze ochtend om 7u10 naar de bakker en daarna met ons twee naar Maastricht. We hebben eerst de wekelijkse markt afgeschuimd om daarna wat aankopen te doen in diverse winkels. Wat werd vroeger over die markt ook al weer gezegd: "op de markt is je gulden 'n daalder waard". Wij kopen normaal gezien onze waren plaatselijk (lees: in eigen dorp), maar soms moet je al eens uitwijken omdat je het bij ons niet vindt.
Na de aankopen was het nog te vroeg om 'n tafeltje te gaan innemen, we zijn gewoon nog 'n hele tijd gaan dwalen doorheen de kleine straatjes van Maastricht, we hebben zelfs plekjes voor het eerst gezien. Dat etentje was daarna op het O.L.Vrouweplein, en zoals steeds, lekker.
Eenmaal thuis wilde ik toch nog 'n stevige wandeling maken naar Smeermaas. Ik vertrok via de wijnwijk naar Pietersheim. Pietersheim is 'n oude site, getuige die oeroude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken. Daarna wandelde ik in de buurt van het kasteel van Hocht. Vandaag passeerde ik nog eens de Keukelbeekstraat met 'n paar woningen die er in feite 'n klein eilandje vormen tussen de velden.
Daarna kwam ik weer op de Oude Heirbaan waar ook die kapel ligt. Die kapel is lang het onderwerp van vandalisme geweest, ze ligt in feite te ver van dagelijkse controle. Door de hulp van de buurt is er nu toch verbetering gekomen en wordt de kapel regelmatig opgefrist. En aan oude woningen geen gebrek op deze straat.
Terugkeren deed ik via de Kanaaldijk, ook daar vind je oude huisjes, bijna allemaal goed opgeknapt. Via het kruispunt in Smeermaas wandelde ik terug naar huis. Morgen ga ik fietsen, mijn bestemming wordt normaal gezien Voerendaal waarna ik via Valkenburg zal terugkeren.
Het was weer 'n voormiddag dat we ons beiden afvroegen wat te doen. Mijn vrouw wilde naar de bibliotheek en de slager gaan, ik had 'n wandeling op het oog en nadien 'n kort ritje naar de glascontainer. Rond 8u30 hebben we beiden de sprong gewaagd en zijn we vertrokken, hopende dat het droog zou blijven. Helaas, het is toch beginnen te miezeren, iets wat je niet altijd ziet op de buienradar.
Maar we zijn niet van suiker, we hebben dus beiden ons ding gedaan. Ik vertrok via de Pastoorslindestraat naar de Kewithdreef in Gellik. Mijn bedoeling was om nog eens aardbeien te gaan kopen. Zo kwam ik naast dat mooi gerenoveerde vakantiehuis op de Wijerdijk. Daarna de brug over om vervolgens links het Louis Paul Boonpad in te slaan. Vanop 'n hoogte stonden die paarden mij te bekijken.
Toen ik langs die vele serres wandelde, hoorde ik vele talen maar geen Nederlands. Onze eigen mensen vinden het plukken van aardbeien denkelijk te min. Maar goed, er waren weer aardbeien te koop voor 4,00 euro, al moest ik mij wel reppen. Een dame was precies de hele automaat aan 't leeghalen, bakje na bakje. Iemand met 'n horecazaak?
Terugkeren deed ik door de Kiezelweg over te steken en eerst die onverharde holle weg te nemen en daarna de holle weg met klinkers. Via de brug van Briegden en de Sportoase, raakte ik weer thuis. En nu ik het bekijk, de vrouwenmantel in onze tuin zorgt weer voor 'n mooie grondbedekking. Je hebt er geen werk aan en ieder jaar is die plant weer van de partij.
Morgen wordt er gewandeld, zaterdag staat er 'n fietstocht op het programma. En deze namiddag, als ik de buienradar mag geloven, zijn we vertrokken voor enkele uurtjes lichte regen.
Soms moet je al eens geluk hebben met het weer, zo ook vandaag. Ik was nog maar net thuis van mijn voormiddagwandeling, toen de hemelsluizen zich openden. Natuurlijk hadden we de buienradar in 't oog gehouden, ook mijn vrouw die op winkeltocht was, maar toch. Met dat weer is het altijd afwachten.
Vandaag stond er niks spectaculairs op het programma, gewoon 'n wandeling langs het kanaal en doorheen Pietersheim. Met de zon en de regen van de afgelopen uren en dagen, ziet het er overal mooi groen uit. Langs het kanaal was het deze voormiddag maar rustig, zelfs geen enkele fietser gezien.
Ik wandelde door tot in Tournebride waarna ik links de afslag nam naar Pietersheim. Ook daar was bijna geen mens te bespeuren. En ja, het zijn misschien weerkerende zichten, maar 'n verslag met foto's vereist natuurlijk 'n juiste weergave van je wandeling of fietstocht. Met al die foto's van Pietersheim zou ik bij wijze van spreken, 'n tentoonstelling kunnen houden. Maar al die aandacht is aan mij niet besteed.
Terugkeren deed ik via de kinderboerderij. En zoals gezegd, het viel deze middag met bakken tegelijk uit de lucht. Nee dus, ook in de tuin werken zit er niet in. En wie naar de koers kijkt, dat de beste mag winnen.
Ik heb de opmerking gekregen dat echte sportmannen, geen alcohol drinken tijdens hun fietstocht. Dat is iets wat ik dus ook niet doe, tenzij .... ik bijna thuis ben en het aantal nog af te leggen kilometers verwaarloosbaar is. Zo stop ik al eens in Kotem omdat de waardin daar de fietsers altijd trakteert op 'n gratis stuk vlaai of suikerwafel en ik daar uit eerlijke schaamte nog 'n biertje drink. Van Kotem tot Lanaken is niet zo ver, goed 11 km. Ook in Neerharen wil ik wel eens stoppen, dat is slechts 4 km. tot thuis. Vandaag was ik in Val Dieu en 'n biertje daar zou mij zeker gesmaakt hebben. Maar 'n sportman zijnde, hield ik het daar bij koffie en cecemel.
Ja, de Abdij van Val Dieu was weer eens mijn bestemming. Deze keer had ik mijn route zo gepland dat ik eerst het fietsroutenetwerk zou volgen tot Warsage om dan vanaf daar de wegwijzers te volgen. Ik vertrok richting Maastricht. Doorgaans neem ik dan de weg over de Noorderbrug, maar vandaag moest ik naar Eijsden en dan ga je best via de Wilhelminabrug. Je moet er dan wel 'n stuk of zes verkeerslichten bijnemen. Geduld is dan 'n mooi woord.
Maar eenmaal in Eijsden ging het linksaf naar Voeren. Je hebt daar ondermeer 'n mooi zicht op het dorp 's-Gravenvoeren. Daar begint dan de weg naar Warsage. Aan de Sint-Pieterskerk (de toren is van 1215) ging ik linksaf, de grote weg naar Saint-Jean Sart, 'n klim van 3,9 km. Weliswaar geen grote stijgingspercentage's, maar er kwam precies geen einde aan.
Met nog 'n foto van de kerk van Saint-Jean Sart, de Sint-Johannes de Doperkerk uit 1879, kwam even later de Abdij van Val Dieu in 't zicht. Buiten zitten was vandaag geen optie, alle tafeltjes waren bezet. Binnen was er wel nog plaats. Met 'n koffie, 'n stuk rijstevlaai en 'n cecemel had ik weer genoeg energie om de terugweg aan te vatten.
En die energie had ik nodig want al direct doemde 'n bergje voor mij op met 'n slecht wegdek. Op de kruising van het fietsroutenetwerk - rechts weer naar Warsage - ging ik gewoon rechtdoor naar Dalhem. Het is 'n gemeente met diverse deelgemeenten waaronder ook Warsage.
Eens het centrum van Dalhem voorbij kwam ik ineens op 'n fietspad terecht dat qua inrichting totaal anders is dan het gebruikelijke in Wallonië. Zo zou het overal moeten zijn, 'n mooie asfaltweg en 'n even mooi fietspad. De foto is wel niet zo goed gelukt, mijn excuses. Onderweg heb ik 'n bril op om ver te kijken, niet om kortbij te zien. Mijn multifocale bril is mij te duur om op te zetten tijdens fietstochten. Je zou maar eens vallen. En ja, controleren of 'n foto goed gelukt is, is dan ook niet altijd evident.
Terugkeren deed ik nadien nog oa. via het fietspad langs de Maas in Lixhe en 'n herinnering aan de Romeinse weg in Riemst. Uiteindelijk had ik nog genoeg jus in de benen om ook nog over de Muizenberg te fietsen. Met hier en daar nog 'n extra lus, kwam ik toch aan 72 km. Met 539 hoogtemeters en 'n gemiddelde van 21,2 ben ik best tevreden. En dat biertje vandaag, ... dat dronk ik thuis bij het warme avondeten. Dat was door omstandigheden verschoven. We hadden het beiden te druk deze voormiddag.
Toen ik deze voormiddag aan mijn fietstocht begon, had ik niet kunnen bevroeden dat bij mijn terugkomt, verrassend nieuws te wachten stond. Onze Paus is overleden. Nu echt verrassend was dat nieuws in feite niet, zijn gezondheid was héél slecht en het zat er aan te komen dat hij ons op korte termijn zou verlaten.
Vandaag wilde ik gaan kijken naar het vernieuwde fietspad richting Opgrimbie. Vooral het traject op grondgebied van Opgrimbie zelf, was er slecht aan toe en diende gerenoveerd te worden. Ik vertrok langs hotel La Butte aux Bois om dan in Rekem dat nieuwe fietspad op te rijden. Het ziet er goed uit.
In Opgrimbie was er effe tijd voor 'n selfie waarna ik rechts afdraaide naar Mechelen a/d Maas. Sinds kort heb ik de korte verbinding naar Kotem ontdekt, gewoon de brug over en rechtdoor naar de Maas. In Kotem zelf ben ik vervolgens met de Maas mee en onder de autostrade door, naar Uikhoven gefietst. Het veer over de Maas vaart weer uit en de schipper was aan 't wachten op klanten.
Doorheen Herbricht fietsen is altijd fietsen in de natuur en langs het kunstwerk "de Levensboom". Plezant was hoe die paarden daar op 'n rij stonden te kijken. Terugkeren deed ik via Hochter Bampd en Smeermaas.
Het was vandaag maar 'n kort ritje met de stadsfiets, maar ik heb wel 'n karrenvracht aan foto's mee naar huis genomen. En die laatste foto, onze Arne op zoek naar Paaseitjes. Het was weer ene fijne dag.
Goedemorgen iedereen. Om te beginnen wil ik jullie allen nog ene fijne Paasdag toewensen. Hopelijk blijft de zon ook nog van de partij zodat we nog wat van die warmte kunnen genieten.
Veel gesport heb ik vandaag niet, ik diende enkel mijn bestelling bij de bakker te gaan afhalen. Uiteraard heb ik wel nog 'n klein ommetje gemaakt, eerst doorheen de Asbeekweg en de Steenselbergweg om tenslotte via de Eikelenweg naar de bakker te gaan. Terugkeren deed ik doorheen de wijk 't Penseeltje. Veel foto's heb ik dus niet, het moet natuurlijk ook 'n beetje de moeite zijn om er wat te maken.
En die laatste afbeelding, ik heb ChatGPT wat in mekaar laten kuntselen. Ik was zelf verrast door het mooie resultaat.
Deze namiddag gaan we met de benen omhoog om naar de koers te kijken. Ze fietsen in de regio waar ik zelf ook geregeld wat hellingen beklim, de buurt in en rond Valkenburg. Benieuwd wat onze landgenoten er van bakken.
Vandaag kon ik nog eens vroeg vertrekken om te gaan fietsen, mij eega was naar Genk en het warme eten werd zodoende verplaatst naar deze avond. Ik had dus al de tijd om nog eens 'n 100-plusrit te maken.
Ik vertrok richting Zutendaal om daar de weg te nemen die mij doorheen "fietsen door de heide" zou brengen. Vervolgens kwam ik in As om daar 'n stukje van het oude kolenspoor te nemen. De bedoeling was dat ik naar Bree zou fietsen om daar terug te keren naar Tongerlo. Mijn parcours was goed uitgestippeld en ik had op voorhand gezien dat ik in Oudsbergen 'n stuk onverhard voor de wielen geschoven zou krijgen. Maar toen ik er aankwam, bleek toch zeker al het begin van die weg vol modder te liggen. Een tegemoet rijdende fietser vond het wel nog doenbaar, maar de strook was 1 km. lang. Gelukkig was op dat punt juist 'n knooppunt van het fietsroutenetwerk. Ik besloot mij niet te wagen aan die modderweg en rechstreeks naar Tongerlo te rijden.
Maar in Tongerlo had ik - na de vooropgestelde terugkeer uit Bree - 'n stopplaats voorzien. Maar nu was ik er al veel te rap en ik ben dus doorgereden naar Kinrooi, kwestie om toch mijn kilometers gefietst te krijgen. Daar nodigde mij 'n café uit voor 'n pauze, café de Grenshook. Koffie en vlaai voor 4,00 euro, alleen .... de bakker was nog niet geweest. Het werd dus 'n koffie en 'n cola.
Onderweg kom je al eens 'n mooie gebouw tegen en ook in Kinrooi stopte ik voor het eerst aan die kapel, gewijd aan Sint-Marcoen. De kapel zou volgens de gevelsteen van 1827 zijn. In Maaseik kwam ik voorbij 'n tulpenveld waar je zelf bloemen kon snijden en ter plaatse kon betalen.
Even later was ik in Aldeneik, 'n mooi plekje juist boven Maaseik. Daarna was het gewoon de Maas volgen met oa. 'n passage in Dilsen aan De Wissen, 'n bezoekerscentrum. Mijn pauze nam ik dan maar in Kotem waar ik bij mijn Duvel, 'n suikerwafel kreeg aangeboden.
Vervolgens passeerde ik nog Herbricht en Hochter Bampd om tenslotte via 'n stukje Maastricht, naar Veldwezelt te fietsen. Ik was me er vandaag van bewust dat in onze streek, de wielerwedstrijd "Ster van Zuid-Limburg" zou doorgaan met aankomst deze zaterdag in Rekem. Ik had mijn terugtocht dan ook zo gepland om niet in contact te komen met die wedstrijd, maar helaas, in Veldwezelt aan de grens had ik toch prijs. Ik heb daar enkele minuten voet aan de grond moeten zetten. Het is weliswaar 'n wedstrijd voor jongeren, de junioren, maar wat er allemaal meerijdt met zo'n wedstrijd, ... immens. Motards en ploegwagens, het hield niet op. Tel daarbij ook nog eens de seingevers en politie, dan heb je 'n heel pak mensen die alles in goede banen moeten leiden..
Dat was mijn fietstocht van vandaag, 108 km. met 'n gemiddelde snelheid van 22,5 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen. Morgen is het Pasen en op Paasmaandag houden wij thuis 'n gezellige namiddag met ons gezin. En o ja, dat gedicht moeten jullie toch eens lezen, mooi!
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En het centrum van Gulpen was vandaag één groot terras, het zat er bomvol. Op dat moment was het voor mij nog te vroeg om te pauzeren, ik had in feite iets anders op het oog. 
Ik ben Eddy Meuris