Ook vandaag zag ik in de loop van de namiddag een gaatje in de regendreiging en we zijn er weer op uitgetrokken met onze e-bikes. Het is echt een verslaving aan het worden. Deze keer hebben we alsnog enkele minuscule druppeltjes gevoeld... 17 of 18 denk ik. Met recht mag ik toch zeggen dat we weer droog gebleven zijn. Toen we deze wandelaar met haar hond naderden zijn we gestopt want ik zag meteen een mogelijk leuke foto. Na enkele keren klikken zijn we verder gereden en achteraf bleek dit de de keuze van het vrouwke uit de oogst van vandaag. Wie ben ik om het vrouwke tegen te spreken?
We waren voorbereid op een apocalyptische dag met storm, regen, ontij en alle andere funeste gevolgen van de restanten die orkaan Amy over onze contreien zou strooien. Binnen blijven was de boodschap volgens Sabine en de buienradar. Ik zou vanmorgen bij SKS Herentals groepsfoto's gaan maken van de jeugdelftallen die thuis speelden maar die afspraak was gisteren al gecancelled door de slechte voorspellingen. Toen ik rond 10 uur uit bed rolde, en min of meer wakker was, regende het inderdaad (een beetje). Anderhalf uur later scheen de zon evenwel en waren er witte wolken in een blauwe lucht. Je raadt het al: fietsen!!! Er stond wel een stevige wind en ik heb de electrische ondersteuning enkele keren een paar streepjes hoger moeten zetten dan normaal, maar ik heb er toch weer van genoten. Bijna terug thuis kwam ik voorbij Bobbejaanland en deze keer wilde ik dat eens van uit een andere hoek laten zien. De hoge afsluiting langs de Eerselingenstraat was ooit kaal en niet meteen uitnodigend om naar te kijken maar in de loop der jaren is er klimop gaan groeien en nu de herfst er aan komt en de bladeren verkleuren is het best een fotogeniek onderwerp geworden.
Er was regen voorspeld. Toen ik rond half tien de buienradar raadpleegde zag ik dat het zowat de ganse dag zou regenen. Maar toen ik naar buiten keek bleek het evenwel droog en na het nieuws van één uur was het nog altijd droog en dan ben ik, zoals bijna alle dagen, maar weergaan fietsen, misschien wel tegen beter weten in. Ik weet het wel, de kruik, te water, breekt...vroeg of laat loopt het mis en zal ik eens nat worden maar voorlopig ben ik ook vandaag weer droog gebleven. Onderweg heb ik weer enkele leuke beelden kunnen vangen. Deze boer die zijn land aan het voorbereiden is voor een volgend gewas nu de maïs is geoogst, vond ik weer eens een onderwerp dat voor afwisseling zorgt in mijn dagelijkse uploads.
Zo'n eenzame boom stuurt de hobbyfotograaf vaak een dringend verzoek om hem te fotograferen. Als voorbijrijdende fietser had ik de vraag luid en duidelijk gehoord en ik ben er dan ook op ingegaan. Een goede compositie is makkelijk te bedenken in dit geval he en soms volg ik de logica ook... Waar hij nog niet zo lang geleden tussen tienduizenden maisplanten stond is hij nu alleen, zijn gezellen zijn allemaal gesneuveld. De restanten van hun aanwezigheid staan nog altijd in lange rijen op deze akker. Ik gun deze triestige, eenzame boom dag ook graag een plaatsje in mijn jaaralbum.
We zijn vandaag weer eens door de Borgeleien gefietst, grondgebied Geel maar eigenlijk veel dichter bij St.Jozef Olen. We doen dat wel vaker omdat er een kunstenaar huist die zijn werken in zijn tuin en langs de straat tentoonstelt, een leuke plaats om even te stoppen en rond te kijken. De man heet Leon Vankroonenborg en we hebben al enkele keren de kans gehad met hem een praatje te maken. Je vindt 'm onder de naam elveka-art.be Vandaag zagen we dat er weer een nieuwe creatie bij stond. Leon was de bladeren in de tuin aan het samenharken en hij kwam graag weer wat uitleg geven. Natuurlijk wilde ik dat kunstwerk ook weer fotograferen.
De Kempense heuvelrug kun je grosso modo situeren tussen Herentals en Retie. Er is geen beter plek om hem in beeld te brengen dan bij de toeristentoren in Herentals. Tijdens onze fietstocht vandaag kwamen we er langs maar de laatste honderd meter hebben we de e-bikes toch te voet, aan de hand naar boven moeten leiden wegens het mulle zand. We waren van plan om naar boven te klimmen. 112 Trappen is een makkie vergeleken met de 216 die ik vorige week overwon bij de Sas 4-toren. Helaas, wegens werken was de klim tijdelijk niet mogelijk... Dan heb ik maar enkele foto's gemaakt van op het terras waar wij ons genesteld hadden achter een drankje. Het voornemen snel weer eens terug te komen om alsnog foto's vanuit de hoogte te maken is op de bucket list geplaatst. De drone hier eens naar boven sturen is natuurlijk ook een optie als die werken blijven duren. Waar het in de vacantiemaanden en schoolvrije dagen hier meestal erg druk is met veel spelende kinderen was het deze namiddag wel erg rustig.
Het was een erg vruchtbare dag qua fotografie. Eerst kwam de technieker van Veloci om aan huis onderhoud te doen voor onze e-bikes, ...enkele foto's gemaakt. Dan ben ik een tijdje bezig geweest met het fotograferen van de insectjes, vlinders en bloemen rond ons huis. Later, de fietsen weer in optima forma zijnde, kon het niet anders dan dat ik samen met het vrouwke nog een ritje ben gaan maken en uiteraard waren daar ook enige beelden te scoren. Tenslotte ben ik vanavond naar Vorselaar gereden waar een fotografe, Eline Blok, haar werk kwam tonen en becommentarieren. En zelfs daar heb ik nog even mijn Sonytje bovengehaald. Hoeft het gezegd dat de keuze moeilijk was om er één beeld uit te selecteren... Als keuze-criterium hanteerde ik deze keer dat een gelijkend onderwerp nog niet al te lang geleden voorbij gekomen mocht zijn. Uit de verzameling bloempjes koos ik voor dit beeld en ik noemde het "vergankelijkheid".
Met zulk mooi weer had ik een iets langere fietstocht gepland. Na dik 25 km vond ik het tijd om even een terrasje te doen in De Herberg in Grobbendonk, vroeger nog uitgebaat door Bartel van Riet. Maar, wat een drukte… van een rustig moment met een frisse Duvel was überhaupt geen sprake. Er stonden overal meer mensen recht met of zonder drank dan er zaten aan de tafeltjes. Er was blijkbaar een evenement gaande - “Toeren om te loeren” - in Grobbendonk en Vorselaar en niet alleen het buitenterras was overvol, ook binnen was geen plaats. Daarenboven stonden achterin op het gras ook nog een heleboel kraampjes met prullaria en allerlei wereldverbeterende spullen, waar dan ook weer hele hordes bezoekers rondwaarden. Man, man, man, niet echt mijn ding…
Toen ik alsnog een plekje meende te spotten (midden op de foto) werd mij door de enige persoon die aan die tafel zat verteld dat hij de plaats vrijhield voor zijn gezelschap dat er zat aan te komen. Ik ben dan maar verder gefietst, een leuk alternatief kwam ik wel niet meer tegen maar ik heb gelukkig thuis ook een en ander in de koelkast staan…
We zijn vanavond naar Mol Ginderbuiten gereden om te gaan kijken naar de lichtstoet, en we hebben genoten van het spektakel. Ik heb me best goed kunnen amuzeren met het scoren van een heleboel leuke beelden. In het begin duurde het wel even voor ik de juiste instellingen had gevonden maar na enkele shots en bijhorende correcties had ik alles helemaal naar mijn smaak. Dit is misschien niet de aller-allerleukste wagen uit het deelnemersveld, en op het papier dat in mijn handen geduwd werd om te stemmen om de prijswinnaar aan te duiden zou ik zeker een andere gekozen hebben maar omwille van de sfeer en de vele toeschouwers koos ik voor dit minder ingezoomd beeld. Zoals altijd beperk ik me hier tot één foto maar morgen komen er wel meer voorbij op mijn Facebook pagina.
Vandaag wilde ik weer eens richting en rond Turnhout fietsen. De meeste mogelijke trajecten daar heb ik al eens gezien maar ik probeer toch altijd weer iets nieuws in te lassen. Na het kanaal Schoten-Turnhout-Dessel van oost naar west gevolgd te hebben vanaf de ringweg tot het Klaverhof bij de brug (ze verkopen daar Duvel) aan de Steenweg op Merksplas koos ik er voor met de natte vinger om aan de andere kant van het kanaal te gaan rijden over het grindpad richting Vosselaar. Ik had ondertussen al wel enkele andere leuke shots op mijn geheugenkaartje kunnen zetten maar omdat dit voor mij een nog niet bezochte plek was koos ik voor dit beeld vandaag. Helemaal in de verte, nog nauwelijks herkenbaar in dit formaat, zie je nog de kanaalkom en de jachthaven, de spiegelingen van de bomen in het water en... wat ik pas thuis opmerkte bij het bekijken van mijn beelden, de schaduw van een fotograaf die zijn toestel boven zijn hoofd houdt om deze foto te maken.
