De Kerstman weet ook wel dat het eigenlijk nog net iets te vroeg is om al in het land te zijn. Maar als de handelszaken, internetgiganten en grootwarenhuizen al beginnen met de kerstartikelenverkoop dan mag de kerstman toch ook ingaan op de vraag van een van zijn grootste sponsors, Group Pashuysen in Aarschot, om aanwezig te zijn bij de lancering van een nieuw model toch? De kerstman is dus voor de gelegenheid speciaal over gevlogen van uit Rovaniemi om de Renault R5 E-Tech aan te prijzen en wie weet staat ie al op enkele wenslijstjes van de potentiele klanten die aan autovervanging toe zijn. De kerstman poseerde graag met Louis en Jacqueline, de zaakvoerders en hij voelde zich extra in zijn sas omdat het sneeuwde. Dat de nieuwe R5 ook mee in de foto wilde op een avond als deze is toch ook vanzelfsprekend he. PS. De kerstman maakte deze foto niet zelf he, hij stopte zijn toestel in de handen van zijn schoonbroer Dreeke en die weet wel hoe het moet.
Iedereen fantaseert wel eens hoe het zou zijn om stinkend rijk te zijn vermoed ik. Of ik gelukkiger zou zijn zonder financiële beperkingen weet ik niet maar het lijkt we wel de moeite waard om het experiment eens te wagen, al was het maar in gedachten. Ik heb vandaag een hulpmiddel op de kop kunnen tikken om me beter te kunnen inleven in een bestaan van luxe, verkwisting en decadentie. Ik ga namelijk de volgende dagen na de grote boodschap mijn achterste afkuisen met briefjes van 50 Euro, top WC-papier uit de duurdere klasse. Indien ik hier niet voldoende levensvreugde uit haal kan ik nog altijd opschalen naar briefjes van 100, 200 of zelfs 500.
Het is vandaag een erg kort fietsrondje geworden... veel te fris om me er echt lekker bij te voelen. Erg veel foto's heb ik niet mee gebracht. In de Rooblokken, een weggetje langs de spoorweglijn Turnhout - Herentals, zag ik in de verte een trein aankomen en ik heb me even aan de kant gezet, mijn Sonytje uit de jaszak opgediept en enkele shots gescoord. Dan doe je thuis wat opzoekwerk en het blijkt dat dit een stel is dat al van de mid 70-er jaren dateert. De MS 75 wordt ook wel varkensneus genoemd en die is nog steeds in dienst in de Kempen. Al bij al vond ik dat een gegeven waar ik zowel mijn drang naar afwisseling als het documentaire aspect in mijn fotografie mee kon bevredigen. In mijn komende jaarboek mag ie terecht fungeren. Ik heb trouwens omwille van de pittigheid in de opname de rode tinten een beetje gepimpt. Zo komen de graffity ook beter tot hun recht.
Repetitie voor onze kerstmusical in Aarschot, het is vaste prik op zondag. Vandaag was het een pittige, geslaagde maar toch wel erg lange repetitie, in de namiddag. Zo rond half zeven was het echt tijd om er mee op te houden en ik had al enkele keren gehoord dat de voetgangersbrug over de sporen bij het station verlicht was in het geel en blauw, als steun aan Oekraine. Verlichting fotograferen doe je best als het donker is he. Van onze repetitieplek naar het station is het niet ver en ik ben er even gaan kijken of ik daar aan mijn trekken kon komen. De verlichting bestond eigenlijk uit één enkele streep blauwe en gele lampen maar dat gaf toch voldoende kleur om er enkele beelden uit te puren.
In het Schaliken in Herentals hebben we deze namiddag genoten van de voorstelling "Kleurenoffensief". Qua inhoud ging het eigenlijk over pesten en dat werd omkaderd door een verhaal rond de grote oorlog, WO 1. Binnen mocht je niet fotograferen en daar heb ik alle begrip voor. Het gebeuren werd gelukkig omkaderd met allerlei rand activiteiten en voor je in de zaal was werd je buiten al ondergedompeld in de oorlogssfeer. Er waren evaluaties van een veldhospitaal, van de recrutering van vrijwilligers voor de landsverdediging, er liepen pseudo-militairen rond om de boel te bewaken en te controleren op vijandelijke infiltranten en er was ook een soort veldkeuken waar de hongerige burgers en kinderen hun rantsoen konden ophalen. Dat leverde natuurlijk voldoende fotomateriaal op om niet te treuren over het fotografieverbod binnen. Dit is net voor de voedselbedeling (en een half uur voor het begin van de eigenlijke voorstelling). Waarom moet ik aan een schilderij of aan een TV-reclamespot denken?
Dat de bloemenweide die we telkens voor huize Pol en Josee inzaaien dit jaar niet zo’n uitbundig succes was als andere jaren is een understatement. Lag het aan de weersomstandigheden of hebben we niet genoeg moeite gedaan om de vele vogels die kwamen eten weg te jagen door op het raam te bonken of tierend en in de handen klappend naar buiten te lopen, ik weet het niet. Feit is dat de afrikaantjes die we aan de randen ingezaaid hadden wél erg succesvol waren maar misschien lusten de vogels dat zaad niet. De zeldzame schoonheden die het wel haalden zijn ondertussen nu echt aan het einde van hun bloei en ik vond het dan ook hoog tijd om de allerdappersten eens te fotograferen en een plaatsje te gunnen in mijn komende jaaralbum. Voor de gelegenheid heb ik de Sigma 50 mm nog een op mijn toestel gezet, dat is een lens met een maximaal diafragma van 1,4. Dan krijg je natuurlijk een erg kleine scherptediepte, dat was ook de bedoeling. De haag op de achtergrond en de enkele andere bloemen moesten niet met de aandacht gaan lopen. Ik heb er ook nog een donker vignet op toegepast. De erg korte sluitertijd zorgde er dan weer voor dat ik geen schrik moest hebben van bewegingsonscherpte.
Rond vier uur vanavond kon ik het niet meer uithouden. ik moest er uit. Het was best grijs en fris maar een kort fietstochtje moest kunnen dacht ik, Sonytje in mijn zak en goedgemutst op weg met het plan om alsnog enkele beelden op mijn geheugenkaartje te zetten. Nauwelijks enkele honderden meters van huis kon ik in de Pastoor Dergentstraat net voor ik boven was op de heuvelrug dit beeld schieten. De herfst is nog steeds zeer aanwezig, zij het dat het bladerdek toch wel erg dunnetjes wordt. Het is trouwens een erg klein rondje geworden... zoals ik al zei: frisjes...
Ik moest vanavond even naar Herentals en met (alweer) nachtfotografie in mijn achterhoofd ben ik wat blijven treuzelen tot het donker was. Nachtfotografie is leuk, maar het wordt nog leuker als ik er een van mijn andere dada's aan kan vastplakken. Bruggen fotograferen is ook helemaal mijn ding. Ik ben dus naar de Herenthoutse weg gereden en ik heb de nieuwe brug van uit diverse standpunten in beeld genomen. Na lang twijfelen vond ik dit de leukste.
In mijn steeds voortdurend streven naar afwisseling in mijn fotografie heb ik me vandaag weer eens op het nachtfotografie-pad begeven. Ik ben naar Turnhout gereden en daar heb ik een aantal mogelijke onderwerpen bezocht. In de buurt van de jachthaven aan de kanaalkom zijn er veel interessante fotostandpunten en ik heb er ook al vaker leuke beelden kunnen scoren. In het donker worden de locaties vaak nog net iets leuker en ik ben dan ook best tevreden met de oogst.
Voor de geïnteresseerden wil ik nog eens de exif-gegevens meegeven: F 9 - ISO 100 - 30 sec. met 16 mm.
Na eerder al de video onderdelen voor onze nieuwe kerstshow ingeblikt te hebben werd gisteren en vandaag de audio opgenomen, gisteren kwamen al de elfen opdagen in de studio voor het inzingen van de koortjes en enkele solopartijen en vandaag waren wij en de andere volwassenen aan de beurt. Het vrouwke en onze dochter zingen enkele duetjes en zo een gelegenheid kon ik niet laten voorbij gaan zonder ze enkele keren te fotograferen.
