Ik vertelde het al eerder: een fietstocht is niet af als er niet ergens onderweg een terrasje bezocht is. Vandaag hadden we gepland om te stoppen bij “het Meulezicht” in Retie maar, verdorie, gesloten wegens vakantie. Dan maar verder en met al ongeveer 45 km op de teller en nog nauwelijks 5 km te gaan bleek “de Neterust” redding te brengen. Het was er trouwens helemaal niet druk en toen ik zo het lege terras overschouwde viel me iets op. De schaduwen van de stoelen aan de linkerkant vielen naar rechts en de schaduwen van de stoelen aan de rechterkant… links… huh??? Ik vond het alleszins een foto waard en om dit zo duidelijk mogelijk te tonen heb ik 'm maar in zwart wit omgezet. Dit is het bewijs dat er in Kasterlee twee zonnen zijn.
Het Kempisch kanaal. Aan de overkant, bij de vestiging van Umicor was een kraan druk bezig containers op een binnenschip te laden. Het gebeurt niet vaak dat het water daar zo spiegelglad is en ik ben dan ook gestopt om enkele foto's te maken. Dat ik van symmetrie hou is algemeen geweten en je zou kunnen stellen dat dit er een variante van is, 90° gekanteld. Twee schepen, buik aan buik, twee kranen, gebouwen, allemaal mooi gepaard, zelfs de mooie lucht komt twee keer in beeld.
Je kunt niet ontkennen dat de staat van onze fietspaden er de laatste tijd op verbetert. Rome en Parijs zijn niet op één dag gebouwd zegt het spreekwoord maar we krijgen echt wel steeds betere infrastructuur onder de wielen geschoven. Soms wordt er zelfs een ietsje overdreven in de ijver om alles veiliger te maken. Een oversteekplaats als deze had voor mij toch net iets eenvoudiger gekund. Twee erg korte haakse bochten voor je aan de overkant bent vereisen al enige acrobatische stuurmanskunst als je braafjes binnen de lijnen wilt blijven...
Het was behoorlijk druk op de Nete deze namiddag. Toen we over de brug bij de Ark fietsten kwamen er een massa kano's aangevaren uit de richting Retie. Ik veronderstel dat alle mogelijke recreanten die de laatste tijd de afvaart niet konden ondernemen omdat de waterstand te laag en het varen verboden was nu allemaal tegelijk het water op wilden. Ik heb een tijdje staan kijken en fotograferen en hoewel ik hier wel vaker kom heb ik nog nooit zoveel kano's tegelijk gezien op deze plek.
We hadden gewacht met fietsen tot de laatste regendreiging voorbij was voor onze regio en zo rond vier uur gaf de buienradar groen licht. Misschien zou er om 10 uur weer een kleine regenkans zijn maar dan zouden we al lang weer thuis zijn. Turnhout was het doel deze keer. Hoewel het niet meer zo warm was als gisteren hadden de fonteinen op de grote markt toch nog een enorm aanzuigeffect op het jonge volkje en ik heb dan ook een tijdje staan te kijken of er geen leuke foto te scoren was. De terrassen zaten nog goed vol en de kleurige achtergronden waren een goede reden om eens te proberen de foto's in zwart wit om te zetten. Zo gaat de aandacht toch net iets meer naar het onderwerp, in dit geval de tussen de sproeiende nattigheid spelende jeugd. Na enkele beelden op mijn geheugenkaartje gezet te hebben zijn we zelf ook een tijdje op een van de terrassen gaan zitten. Een fietstocht zonder terrasbezoek is als... vul zelf maar in.
Was me dat puffen vandaag... en toch zijn we gaan fietsen!!! We hebben het rustig aan gedaan, langs het kanaal, waar het sowieso net iets koeler is, en zoveel mogelijk in de schaduw gereden. Daarenboven hebben we enkele aanleghavens bezocht waar ze iets fris verkopen. Al bij al was het op die manier nog best haalbaar. Toen we langs de Snepkensvijver kwamen vond ik het nodig om nog een extra stop in te lassen, kwestie van even te verpozen en wat foto's te scoren. Ik heb nog eens een panorama gemaakt van 7 staande opnames. Het was een hele tijd geleden dat ik me nog eens aan die routine had gewaagd en mijn vriend Photoshop knutselde in no-time dit werkstuk in elkaar. Het originele beeld is meer dan 100 MB groot, na het verkleinen om binnen de beperkingen van deze site te blijven schiet er niet veel van over maar ik vond het fijn om het nog eens te doen en in mijn jaaralbum kan ik 'm weer groter maken he...
Wat een cultuurbar is weet ik niet maar in Lommel is er alleszins een. Vandaag was het feest voor alle vrijwilligers in Lommel en daar waren wij als wekelijkse wandelaars met de bewoners van zorgtehuis Hoevezavel ook voor uitgenodigd. We werden verwacht in het CC De Adelberg en zoals zo vaak wilde ik liever iets te vroeg dan net op tijd zijn. Dat geeft je dan wat tijd om rond te kijken en eventueel wat leuke beelden te scoren. Deze trap vond ik sowieso al erg fotogeniek en de verwijzing naar de cultuurbar maakte het nog net iets leuker. Als zwart-wit liefhebber vond ik dat dit wel eens een pittige omzetting kon verdragen en eigenlijk was ik er best tevreden mee. Maar na lang vergelijken heb ik toch gekozen voor de kleurversie, ik vermoed dat het tintje blauw dat zo mooi contrasteert met de geel-bruine tinten de doorslag heeft gegeven.
Nog steeds snipverkouden... maar het zonnetje was dermate uitnodigend dat we toch maar zijn gaan fietsen. En ook deze keer hadden we de Lentehei als doelwit uitgekozen. Het is ondertussen een van onze favoriete aanlegplaatsen geworden. Na een deugddoende verfrissing zijn we weer een eindje langs het Albertkanaal gereden op weg terug naar huis. Bij het naderen van de Olense sluizen zag ik langs het fietspad een kolonne Canadese ganzen marcheren. Die zien we wel vaker, maar dan drijven ze op het water of zijn ze aan het grazen. Ik vond het alleszins de moeite om even de fietsen aan de kant te zetten en de stoet uitgebreid te fotograferen.
Elke tweede dinsdag van de maand organiseert FGA (Fotogroep Antwerpen) een lezing met een gekende spreker. Sedert enige tijd gaat dat door in de cantine van de voetbalclub in Zoersel. Piet van den Eynde was vandaag te gast en die zou het hebben over de nieuwe Silver Efex. Een gekende spreker en een interessant onderwerp, daar wilde ik graag bij zijn. Het was er weer erg druk trouwens. Toen we zo rond kwart voor elf weer naar buiten kwamen was de avond nog op z'n mooist. Een prachtige lucht, avondrood, de silhouetten van enkele bomen en de reflexie van de kleuren in de omheining rond het voetbalveld... meer moest dat niet zijn om mijn Sonytje uit mijn zak te lokken.
Binnendoor, tussen Kasterlee en het Prinsenpark kom je voorbij een aardewal waar honderden gaten in zitten en ieder jaar worden die bewoond door oeverzwaluwen. Vorige woensdag waren we hier al eens voorbij gefietst en ik had al geprobeerd dit tafereel in beeld te brengen maar ik had alleen maar mijn Sonytje bij en met 24-200 had ik verre van voldoende zoom vermogen om er iets aanvaardbaars van te scoren. Na nog een bezoek aan de dansers van Balance op de tweede dag van de braderij in Kasterlee zijn we met de wagen opnieuw naar diezelfde plek gereden en deze keer had ik de Canon met de 70-300 plus een 1,4 extender er op zitten meegenomen. Het bleek nog maar net voldoende om iets aanvaardbaars mee te brengen. Dit is een beeld dat alsnog gecropped is en je ziet een jong bovenin, iets minder duidelijk ook onderin en twee volwassen vogels die net zijn neergestreken zijn om hun kroost te voeden. Slechte tijd voor insecten in de buurt want het is daar een drukte van belang. De ouders vliegen op en aan in een onwaarschijnlijk tempo. Ik ga er snel nog eens naartoe en dan ga ik de gracht, waar ik nu achter bleef, proberen over te steken om wat dichterbij te geraken. Voorlopig is dit het beste binnen mijn mogelijkheden.
