Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
De zwartstaartbuidelmarter, ook wel westelijke buidelmarterof chuditchgenoemd, is een roofbuideldieruit het geslachtder buidelmarters. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door John Gould in 1841
De zwartstaartbuidelmarter heeft een lichaamslengte van 25 tot 40 cm en een staartlengte van 20 tot 35 cm. Het gewicht varieert van 600 gram tot 2.0 kg. Net als de overige buidelmarters heeft deze soort een bruine vacht met kleine of grotere witte vlekken. De buikzijde is lichter van kleur.
De zwartstaartbuidelmarter leeft voornamelijk op de grond, hoewel het een uitstekende klimmer is. Over het algemeen is dit buidelroofdier 's nachts actief en slaapt het overdag in een hol. Dit hol kan uitgegraven worden in de grond of bestaan uit holtes in bomen of rotsen. De zwartstaartbuidelmarter voedt zich voornamelijk met insecten en kleine gewervelde dieren als kikkers, hagedissen, kleine vogels en knaagdieren als de Australische springmuis.Daarnaast worden ook aas, vruchten en (in door mensen bewoonde gebieden) afval gegeten. De zwartstaartbuidelmarter is goed aangepast aan eventuele droge omstandigheden, aangezien het lichaam van dit dier slechts weinig water verliest. Dit heeft bovendien als gevolg dat de zwartstaartbuidelmarter slechts weinig hoeft te drinken en veel van het benodigde water reeds binnenkrijgt via zijn prooien.
De zwartstaartbuidelmarter bewoonde vroeger ongeveer 70% van Autraliëen was aanwezig verschillende leefgebieden variërend van woestijn tot bosgebied in alle staten en territoria op het vasteland. Verlies van habitat en competitie van ingevoerde vossenen verwilderde kattenhebben ertoe geleid dat dit buideldier tegenwoordig alleen nog leeft in het zuidwesten van de staat West-Autralië. De zwartstaartbuidelmarter is nog te vinden in de eucalyptusbossenvan Jarrah Foresten de boomsavannesen mallee scrublands van de Wheatbelt regionen de omgeving van Hopetoun.
De staafkerk van Urnes staat op de plaats waar eerdere kerken stonden. Tussen de bouw van de eerste en derde kerk, de huidige staafkerk van Urnes, zat 100 jaar. Elders in Europa werden vergelijkbare houten kerkengebouwd, op enkele uitzonderingen na, zijn alleen de staafkerken in Noorwegen behouden. Van de circa 1000 staafkerken, die in Noorwegen werden gebouwd, zijn er nu nog 28 over. De kleinste staafkerk van Noorwegenis de staafkerk van Undredal, de staafkerk in Urnes is de oudste en meest gedecoreerde van Noorwegen. Staafkerken ontlenen hun naam aan de staven, de staande houten balken, die het dragende raamwerk van de kerk vormen. Het raamwerk van de staven werd op de grond in elkaar gebouwd, daarna overeind gezet en werden de planken op de staven aangebracht. Voor de huidige staafkerk in Urnes zijn bomen gebruikt, die in 1129-1130 werden gekapt. De decoraties zijn gemaakt vanaf de tweede helft van de 11de eeuw tot bijna 1800. Waarschijnlijk zijn enkele gedecoreerde muurplanken aan de buitenzijde, de hoekzuil aan de noordkant en het portaal afkomstig van de vorige kerk. De klokkentoren uit 1680 werd vervangen in 1702. Voor die tijd had de kerk een klokkenstoel. Omdat ze op een stenen fundament staat, heeft de houten staafkerk van Urnes de eeuwen goed doorstaan. De staafkerk van Urnes staat in Luster aan de Lustrafjord, een zijarm van de Sognefjord. De staafkerk van Urnes werd al in 1880 overgedragen aan de Noorse vereiniging voor monumentenzorg. De staafkerk van Urnes werd in 1979 uitgeroepen tot Werelderfgoed van UNESCO en staat op de Werelderfgoed van Unescoals: Urnes Stave Church.
De Basilica Cisterne is een grote ruimte van 143 bij 65 meter en omstreeks 9 meter hoog, waardoor de capaciteit ongeveer 80.000 kubieke meterbedraagt. In de cisterne staan 336 zuilen, die het geheel van binnen het aanzicht van een basiliek lijken te geven. Twee van de zuilen staan op een sokkel met het hoofd van Medusa. De herkomst van deze Medusahoofden is niet bekend. Wel is bekend dat in dergelijke constructies vaak zuilen van elders werden hergebruikt, de Medusahoofden komen derhalve zeer waarschijnlijk van elders. Dit hergebruik van oude bouwmaterialen staat bekend als bouwmaterialen uit een oudere cultuur.
Ik ben Dini
