Ik ben echt niet meer heel actief op mijn blog maar ik breng wel nog tegenbezoekjes aan de trouwe bezoekers. Eigenlijk ben ik een beetje uitverteld hier en het dagelijkse leven verloopt ook gewoon zonder spectaculaire gebeurtenissen dus niet het vertellen waard.
In de zomer is het hier altijd wat drukker omdat de weinige groenten en fruit die we nog staan hebben toch nog moeten verwerkt worden. Al wat teveel is gaat naar de buren en niemand zegt neen!!
Toen het te heet was buiten ben ik aan de grote opkuis begonnen want als ik zo eens rondkijk dan zit en ligt hier teveel in de kasten dat weg mag of niet meer gebruikt wordt . Ik weet het als we ons hoofd neerleggen dan vliegt bijna 80% in een container want dat jong volkske heeft zijn eigen keuzes en zo. Omdat ook nog veel keukengerief en andere spullen soms nog ongebruikt of nieuw wegzitten, heb ik dat allemaal in 1 kamer gelegd. Wat nog kan gebruikt worden dat nemen ze best mee en de rest gaat naar de kringloop.
Tsja, ik ben nog van juist na de oorlog en ik weet dat thuis altijd een voorraad van alles en nog wat in de kelder stond of op zolder lag voor het geval dat.... ik denk dat die microbe nog steeds niet weg is bij mij.
En opruimen dat betekent ook stilstaan bij herinneringen vooral bij foto's en zo... Wat heeft een mens toch stapels herinneringen als je een zekere leeftijd bereikt hebt... Ik koester ze en daardoor ben ik soms langer bezig dan gepland.
Mijn dagen zijn dus nog steeds goed gevuld en we proberen ook nog onze dagelijkse korte wandeling te doen om de spieren te onderhouden en van de buitenlucht te genieten... en zo vliegen de dagen voorbij.
Mijn mondprobleem gaat niet meer weg , het gaat met ups en downs maar dat wist ik en de medicatie moet het wat in evenwicht houden maar het wordt niet meer beter...
Voilà, jullie hebben weer iets te lezen, ttz voor diegenen die lezen wat er staat, want sennet is bij lange niet meer wat het ooit was...
Houd jullie goed en blijf ademen want dat is het lang leven.
Augustus werd vroeger niet voor niets de oogstmaand genoemd want er is dan vaak een overvloed aan opbrengst uit je moestuin. Ook hier is augustus een drukke tijd in de moestuin. Er is een hoop te oogsten en als je niet alles kan opeten, dan kan je het invriezen of confituur ervan maken of je kan het gewoon uitdelen aan de buren en dat is wat we hier jaarlijks doen.
Tomaten, salade, courgettes , braambessen, rabarber .. elke dag valt er hier wel iets te oogsten en te verwerken. Tijd om me te vervelen is er niet en dan moet ook het weer in het oog gehouden worden om bij droog en warm weer alles extra water te geven. En als de moestuin me eventjes los laat dan is er nog mijn bloementuin hoewel ik dat geen corvee vind.
Bloemen binnen en buiten fleuren de kamers op en zijn een streling voor het oog als je naar buiten kijkt. Waarmee ik wil zeggen dat we hier – niettegenstaande de jaren op onze teller- nog geen tijd hebben om te verroesten….soms hebben we echt geen wandeling nodig als je uren met de oogst en de bloemen bezig geweest bent!
Oeps , ik zie dat ik hier al een maand niets meer gepost heb . Ik wil die handvol trouwe bezoekers een dikke duim geven, bedankt Rud, Ingrid,Mariska, Jan en Elena, Annie, Dirk, Maarten , Eddy ,Monique en Klaproosje ( ik denk dat ik mijn trouwe bezoekers genoemd heb) om jullie reactie of hartelijk woordje.
Ik ben inderdaad niet meer erg actief hier, enerzijds omdat er niet veel te vertellen valt en anderzijds wil ik niet blijven klagen over mijn mondprobleem, iedereen zal al wel iets hebben eenmaal je op trammetje 8 of 7 zit! Ik probeer om een tegenbezoekje te brengen maar dat lukt niet altijd!
Ik wens jullie allen een fijne dag en geniet van het leven , je hebt het maar even.
Eindelijk is het resultaat van de biopsie binnen. Nu weten we waarover het gaat al is de oplossing niet evident.
Het gaat om een auto- immuunziekte die te behandelen valt maar niet te genezen is . Blijkbaar valt mijn lichaam goede cellen aan .Hoe een mens daar aan geraakt weten ze ook niet het is gelukkig niet besmettelijk en ook niet erfelijk. Het is gewoon een cadeau van het ouder worden. Nu volgt een afspraak met de dermatologe volgende week want dat zou haar domein zijn maar wellicht wacht nog een biopsie want de pijn begint terug te komen en men wil 100 % zekerheid. Als ze maar medicatie opstart want als het niet behandeld wordt kunnen organen aangetast worden en dat is levensbedreigend en ik loop al meer dan een jaar rond met dat probleem.
Voor die handvol trouwe bezoekers ( waarvoor dank) even hoe het hier verloopt
Eergisteren terug een afspraak met de tandarts. Zoals ik al vreesde, ben ik nog geen stap wijzer geworden. De tandarts is zo begaan met mijn mondprobleem dat ze telkens ze iets nieuws weet onmiddellijk opbelt . Tot dan had ik nog niets gehoord dus vreesde ik dat de resultaten van biopsie en bloed nog niet binnen waren en voilà dat klopt. We staan dus nog geen stap verder maar ze zei wel direct toen ik binnenkwam dat ik er beter uitzag en minder met een getekend gezicht rondliep en dat klopt ook.
De cortisone die de kaakchirurg voorschreef, heeft snel de pijn verminderd maar natuurlijk is de oorzaak nog niet aangepakt maar mijn mond krijgt nu op zijn minst de tijd om wat te kalmeren . Juist omdat de cortisone ( en volgens haar was het een heel zware kuur) direct effect heeft, vermoedt ze wat ze in het begin ook al suggereerde dat het wel eens om een auto-immuunziekte zou kunnen gaan. Het bijkomend bloedonderzoek zou daarover meer uitsluitsel moeten geven. Zodra er iets van resultaat binnen is, zal ze mij opbellen. Voorlopig dus geen afspraken meer tenzij het terug snel de verkeerde kant opgaat en op 3 juli zou ik dan bij de dermatologe meer uitleg moeten krijgen!! Zij vroeg een extra bloedonderzoek aan!
Tot daar deze soap hier...het blijft dus uitkijken wat ik eet en drink al gaat het nu wel al iets beter...Het enige positieve is dat de 5 kg er nog niet terug bij zijn en dat mag zo blijven!....
Jullie weten dat ik problemen heb met mijn tandvlees en dat al sinds vorig jaar april. Momenteel verslijt ik mijn broek bij de tandarts die nu alle middelen aangrijpt om een oplossing te vinden maar vooral de oorzaak van mijn probleem. Bloedonderzoek en uitstrijkje zijn gebeurd , tandsteen werd nog maar eens verwijderd wat een pijnlijk gebeuren aan het wordenis ... het is om stilaan de moed te verliezen want eten is echt problematisch. Ik ben al 5 kg afgevallen in de laatste 3 maanden . Niet dat ik dat erg vind maar de manier waarop is niet ok. De 23ste moet ik naar de dermatoloog om een biopsie te laten doen om zo misschien de reden van die zieke mond te vinden dus ik denk dat jullie wel begrijpen dat bloggen nu het laatste is waar ik zin in heb. Daarom stop ik en we zien wel hoe alles evolueert en of ik nog terug kom.
Bedankt aan die paar lieve mensen die bijna dagelijks blijven komen , ik heb me lang aan jullie opgetrokken. Ik zal misschien wel nog komen lezen en bij jullie reageren maar hier stopt het even.
Moederdag.. Vandaag worden weer veel mama's verwend en langs deze weg stuur ik een bloemetje naar alle mama's, plusmama's, oma's, bijna mama's , nooit mama's en schoonmama's om hun dag op te fleuren.
Op mijn blog postte ik ooit volgend logje en ik dacht dat het misschien geen slecht idee is om het hier nog eens terug te posten.
Wist je dat hartaanval en water hand in hand gaan? Hoeveel mensen ken je die zeggen: "Ik wil geen water drinken voor het slapen gaan, want ik moet 's nachts opstaan...?" Ik vroeg mijn dokter waarom mensen 's nachts veel plassen. De dokter antwoordde: dat hartzwaartekracht het water onderin het lichaam houdt en als het rechtop staat, zwellen de benen op. Als je gaat liggen, dan is het onderlichaam (benen etc. ) is op nierenhoogte en op dat moment verwijderen de nieren het water omdat dat makkelijker is. Ik wist dat er een minimum water nodig was om de gifstoffen uit het lichaam te verwijderen. Wat ik niet wist is dat water drinken op een gegeven moment de efficiëntie in het lichaam maximaliseert, en het juiste moment om het te drinken is: 2 glazen water na het ontwaken; helpt bij het activeren van de interne organen. 1 glas water 30 minuten voor de maaltijd, helpt bij de spijsvertering. 1 glas water voordat je in bad gaat, helpt de bloeddruk te verlagen. 1 glas water voor het slapen gaan, voorkomt herseninfarcten of hartaanvallen. Ik kan ook dit toevoegen: mijn arts heeft me verteld dat het water van de slaaptijd ook krampen in de benen zal voorkomen. De beenspieren zoeken hydratatie en daardoor word je wakker van krampen. Een cardioloog zei dit te delen met anderen zo kunnen misschien levens gered worden. Voilà dat heb ik dus gedaan!. Fijn en zonnig weekend iedereen .
"Are you lost or incomplete? Do you Feel like a puzzle? You can’t find your missing piece? Tell me how you feel . Well,
I feel like they’re talking in a language I don’t speak And they’re talking it to me" COLDPLAY -(Talk)
Bovenstaande woorden komen uit het nummer " Talk " van Coldplay , een lied dat mij meer aanspreekt omwille van de tekst eerder dan de song zelf en dat ik toevallig nog eens hoorde. Die woorden deden me denken aan wat een goeie vriendin me onlangs zei nl dat het leven als een puzzel is. Is het niet zo dat die vergelijking voor een groot deel klopt? We zijn constant bezig met onze eigen levenspuzzel op te lossen. Soms vinden we het stukje dat we op een bepaald moment nodig hebben niet ook al is het er wel. Soms valt de puzzel uiteen en moeten we herbeginnen. Het lijkt ook constant alsof de puzzel stukjes mist en nooit compleet af zal zijn. Maar dat is nu net het levensdoel onze puzzel afwerken. Een metafoor die verdomd sterk lijkt te kloppen. Talk ,de titel van het nummer waaruit de bovenstaande strofe komt, is trouwens een schone boodschap: Praat!! Dat doen we tegenwoordig te weinig. Ja, er wordt veel gekletst maar weinig echt gepraat en dat is jammer want zo groeien we steeds verder uit elkaar en lijkt het alsof we allen een andere taal spreken. We praten zonder elkaar echt te verstaan, terwijl het op zich niet zo moeilijk is maar het vraagt echtheid en daarbij moet je je ziel af en toe eens durven blootleggen en dat maakt het voor sommigen wat moeilijk Je ziel blootleggen, tijd nemen om te vertellen wat er echt in je omgaat dat doe je niet zomaar. Openheid dat missen we in onze rush rush mentaliteit, in onze huidige samenleving. Praten zorgt er nochtans voor dat we ervaringen uitwisselen, puzzelstukjes uitwisselen of elkaar aanwijzen waar we het nodige stukje kunnen vinden. We kunnen het niet allemaal zelf leren, we hebben de anderen nodig en dat zien we vaak te laat in. Sociale vaardigheden zijn veel mensen met de jaren kwijt gespeeld en daar zit de GSM voor een groot deel als schuldige achter. Mijn puzzel is ook nog steeds niet af. Ik lijk steeds te moeten herbeginnen maar zolang de nodige levensenergie er is, blijft het boeiend. Ik zie wel wat het uiteindelijk geeft als het laatste stukje gelegd is.
Voor mijn part mag dat nog lang duren en wil ik nog heel lang puzzelen als ik maar de mensen rondom mij heb die me dierbaar zijn en belangrijk om mijn puzzel te helpen vervolmaken.
)
