Geïnspireerd door een lokaal Nederlands krantje hier even volgende bedenking...
Een groot niet onaanzienlijk deel van de populatie behoort tot wat we eufemistisch de derde generatie noemen of anders gezegd ze bevinden zich in de herfst van het leven. Maar eigenlijk -als we eerlijk zijn - zitten we in de winter van ons leven.
Wat brengt ouder worden met zich mee? Laten we dat eens bekijken.
Mensen bij wie het gezichtsvermogen achteruitgaat, zeggen weleens dat ze een beetje 'kippig' worden. Klopt dat? Wel, eerst komt er een bril voor veraf. Een decennia later volgt de leesbril maar er zijn er die geluk hebben, die krijgen staar, worden geopereerd en hebben daarna geen bril meer nodig.
Een ander zintuig dat in kwaliteit achterruit gaat met de tijd is het gehoor. Dat begint met de periode dat je er gek van wordt omdat je alles minstens 3 keer moet herhalen! Ook een herkenner is dat als je TV kijkt je steevast te horen krijgt :” Kan dat ding niet wat stiller?” waarop de reactie is :” Neen, want dan versta ik er niets van.” Neen, niemand zit te wachten op allerlei apparaten achter het oor en al zeker niet als ze zichtbaar zijn maar voor de lieve vrede en ook wel een beetje voor het gemak komen daar de hoorapparaten aan.
Daarna komen de tanden ( en ik kan er van meespreken).
Al ga je je hele leven lang regelmatig naar de tandarts en poets je braaf elke dag jouw tanden, dat is geen garantie. Ben je jong dan krijg je een beugel, daarna worden gaatjes gevuld en verstandskiezen getrokken en als het alsnog misloopt dan mag je een fortuin neertellen voor een brug of implantaten. Kan of wil je dat niet betalen dan wordt het een kunstgebit wat ook niet altijd een cadeau is!
En wat met jouw stabiliteit of evenwicht?
Als je jong bent sta je er niet bij stil om voorzichtig te zijn in de badkamer tot je op je oude dag uitglijdt over zeepresten of gewoon een natte vloer waarna je maandenlang in de gips loopt.
And last but not least die vergeetachtigheid.
Het begint met namen waar je niet direct op komt , daarna komt de vraag waar heb ik mijn bril of mijn sleutel gelaten of je gaat naar een andere kamer en je vraagt je dan af wat je daar kwam doen? Of je gaat naar de supermarkt en hebt je boodschappenlijstje vergeten je brengt dan van alles mee dat je niet nodig hebt maar het essentiële vergeet je. Of … je vraagt aan je partner om even naar je GSM te bellen omdat je niet maar weet waar je die gelaten hebt… Moet ik nog verder gaan?
Vorige week beleefde we de verrassing van ons leven toen de zoon en schoondochter hier op ons vakantiestekje stonden naar aanleiding van mijn 80ste verjaardag. Door een sterfgeval konden de dochter en schoonzoon er niet bij zijn maar zie....
Vrijdag zijn ze hier ook even aangekomen en gisteren hebben we samen bij een tof etentje die 80ste verjaardag nog eens gevierd en meteen ook even bijgepraat over hun zware weken die ze door het verlies van een vader/schoonvader meegemaakt hebben.
Mijn verjaardagstaart heeft nu 2 kersen als bekroning en hier zitten 2 tevreden en gelukkige ouders nog na te genieten .... De vele foto's en SMSjes blijven we voor de rest van ons dagen koesteren en dat warm gevoel dat onze gasten ons gegeven hebben ,zullen we nog lang met ons meedragen. Bedankt lieve schatten allemaal !
Ik wilde bijna zeggen de cirkel is rond maar ik hoop dat dit bij lange nog niet het geval is ...een laatste boogje laat ik nog open staan en er mag behoorlijk wat vertraging op het sluiten zitten....
Een dikke merci aan iedereen die mij gisteren geluk gewenst heeft ! Ik neem jullie wensen mee op trammetje 8.
1 maart 2025 staat in mijn geheugen en in mijn hart gegrift voor de rest van mijn dagen. Het is een dag geworden waarop we het leven vierden en meteen ook even stil stonden bij het afscheid van de vader van de schoonzoon dat ook op 1 maart doorging. Het klinkt wellicht melig maar wat de kinderen voor mijn verjaardag samen geregeld hebben, overtreft alle verwachtingen en heeft me geroerd tot in het puntje van mijn hart. Nu begrijp ik waarom de dochter en onze schoonzoon vonden dat we niet op en af moesten vliegen voor de dienst en uitstrooiing van hun vader/schoonvader. Ik vind het zo sterk van hen dat ze hun verdriet even losgelaten hebben om mijn verjaardag kleur te geven. Ik heb hen gemist maar toch zoveel liefde ervaren!
Ik had zo’n kleine maand geleden een berichtje gekregen van de dochter dat ze een verrassing hadden en dat op 1 maart een zekere Ramon ons zou komen ophalen en ons naar een restaurant zou brengen , meer wisten we niet. Dus stonden we gisteren zo rond 12u te wachten op die Ramon. Ik had al zwanzend nog aan de dochter gevraagd of het een knappe Spanjaard was die voor chauffeur zou spelen op mijn verjaardag. Een hele knappe zei de dochter maar jammer ma hij is al getrouwd.
Toen we een klopje op de deur hoorden, deed ik open en wie stond daar voor mijn neus…niet die knappe Ramon maar onze knappe zoon en de schoondochter. Ik was even van de kaart en van de wereld… ik geloofde niet wat ik zag . Het was alsof ik ik een andere wereld of in een film leefde, alles leek zo surreëel . De emoties werden me even te veel.
Van een verrassing gesproken en die zou nog intenser geweest zijn met de dochter een schoonzoon erbij want het idee kwam eigenlijk van de dochter. Blijkbaar had ze die verrassing voorgesteld aan haar broer vorige zomer op onze BBQ. Alles lag klaar voor 4 personen, vliegtuig ticketten , reservering hotel en restaurant. Het was nog een hele regeling om alles te veranderen .
De zoon en schoondochter waren vrijdag in de late namiddag geland en zaten op hotel in de buurt. Ze hadden een auto gehuurd zodat ze ons naar een top restaurant in Elche -zo’n drie kwartier rijden - kon voeren. Toen ik zag dat het restaurant een Michelin ster had, wist ik dat dit de volgende verrassing zou zijn. En of het zo was!!!! 14 gangetjes met aangepaste drank…en als slot een extraatje met 2 kaarsjes (een 8 en een 0 ) voor het dametje dat 80 werd. Alles top ! Terwijl jullie dit lezen, zijn onze gasten al terug thuis want maandag is werkdag! Eigenlijk keek ik niet uit naar die 80 en twijfelde ik zelfs of ik dat zou vieren want met een zekere onrust dacht ik dat trammetje 8 evengoed mijn laatste wagonnetje van mijn levenstrein kon zijn . En na de dood van de schoonzoon zijn pa liep ik met de vraag rond “ Waarom lopen wij hier eigenlijk”? Maar na gisteren voel ik me terug rustig. IK weet nu dat mijn leven wel zin heeft want samen met Tony hebben we een steen verlegd in de rivier van ons leven ( zoals Bram Vermeulen zingt) .
Dat onze kinderen samen zoiets plannen, zegt mij dat -hoe verschillend ze ook zijn -er toch een band is tussen hen en als ik één wens heb dan is dat dat onze kinderen, hun partner en onze kleinkinderen de liefde en de band die we geprobeerd hebben door te geven onderling stevig vasthouden ook als wij er niet meer zijn. Had ik mogen kiezen tussen een stapel geld - hoe groot ook - of dat gevoel dat ons gezinnetje me gegeven heeft ik had geen seconde moeten nadenken. Wat die 4 gasten mij gegeven hebben, verzoent me totaal met dat gevoel dat ik nu eigenlijk ook stilaan oud aan het worden ben. En hoe vlot van tong ik ook mag zijn ,ik zal nooit dat gevoel dat ze ik gisteren beleefd heb , kunnen beschrijven…De liefde die we hier ervaren hebben, de warmte en dat dankbaar gevoel overstijgen alle woorden….Als de mensen die je het liefs van al ziet alles even opzij schuiven om jou als ouder zo in de watten te leggen dan kan je alleen maar zeggen dat je een geluksvogel bent … Ik houd van hen “ To the moon and back”💞
Het leven is ons gegeven en wordt ons ooit weer afgenomen
De vader van onze schoonzoon( 76j) en bompa van onze 2 kleinkinderen langs die kant is in het weekend overleden. Eindelijk rust voor de familie na een paar zware weken en nu kunnen ze beginnen het verlies een plaats te geven.
Hier kan maar een gedachte vastgehouden worden nl mensen sterven maar liefde niet! Vaarwel Tony we zullen jou missen.
Ik ben jullie niet vergeten maar momenteel is het hier wat hectisch
Hoe het hier gaat? Ik kan kort zijn ..het zijn niet de topdagen momenteel. Dat tandvleesprobleem is nog niet over maar er is beterschap maar dat is bijzaak .. Eergisteren kreeg ik een telefoontje van de Nederlands dame( 85j) die tegenover ons woont met de melding dat ze niet goed was en in bed lag…. Ze had de deur losgemaakt en ik ben direct gaan zien…. Ik zag direct dat het niet ok was want ze praatte heel moeilijk en klaagde maar dat ze niets meer wist ook niet de namen van haar kinderen enz. Ze wilde dat ik de dokter opbelde wat ik ook deed maar die was juist vertrokken op ziekenbezoek en niet in de buurt. Het ziekenhuis moet haar verwittigd hebben want nogal snel telefoneerde de dokter terug. Ik zei haar wat er hier aan de hand was en dat ik een lichte TIA vermoedde. Ze heeft dan met de dame gesproken die intussen wat minder in de war was om te zien hoe haar reacties waren. Uiteindelijk werd een afspraak gemaakt in het ziekenhuis en is alles onder controle. Ze heeft wel een dag opname om allerlei testen te doen!
Kort daarna kreeg ik een telefoon van onze Luxemburgse vriend (86j) een huisje verder dat hij niet goed was en of ik het ziekenhuis kon opbellen voor een afspraak. Die man spreekt Duits en ook een beetje Spaans maar blijkbaar had hij hulp nodig. Intussen was hij ook al in het ziekenhuis en heeft hij een zware bronchitis. Maar tussen alles door zitten we hier al een tijdje te wachten op een telefoontje van het thuisfront want de vader van de schoonzoon is er erg aan toe en ligt op sterven….Morfine en sedatie houden hem nog in leven tot het einde. Een ellendige situatie die niet meer menselijk is als we foto’s en berichten doorkrijgen maar ja soms staan de dokters ook machteloos zelfs met papieren van euthanasie.. de patiënt moet dat nog steeds zelf verwoorden en hier kan het niet meer!!! …. Het weer treurt precies een beetje mee want een stralende zon hebben we niet al is het niet koud zo’n 19gr. Ik ben reeds weer een 2tal keer gaan zwemmen want dat mis ik echt hard maar omwille van die mondontsteking was zwemmen afgeraden… Nu maar duimen dat alles verder ok blijft en toch nog wat proberen te genieten.
Mamma mia! Hebben jullie dat gezien gisterenavond? Man ,man, man, wat een avond en wat een match! Club Brugge ( FCB) heeft met 1-3 gewonnen op het veld van Atalanta een Italiaanse ploeg met een budget dat een veelvoud aan miljoenen groter is ten opzichte van dat van Brugge… Wij, de simpele West Vlamingen door sommige anti supporters “ de boeren” genoemd hebben getoond wat we waard zijn en staan nu in de 8e finale van de Champions League de grootste Europese competitie waar meestal enkel grote, rijke en topploegen tegen elkaar uitkomen. Je moet het maar doen en hoe!!! Na de thuiswedstrijd vorige week tegen Atalanta waar Brugge met 2-1 gewonnen had, kregen ze veel kritiek. Brugge zou zogezegd een onverdiende en licht toegekende penalty gekregen hebben waardoor ze we winst thuis hielden! Maar zie daar heeft FCB gisterenavond in een kolkend stadium in Atalanta op een volwassen manier en met een ruime zegen een antwoord gegeven. De ltalianen kregen gisteren ook een licht toegekende strafschop maar onze Mignolet stopte die en zorgde dat het kleine vlammetje van de thuisploeg niet in een vuurhaard veranderde.. Voilà van een statement gesproken.
Toen de loting vorig jaar bekend gemaakt werd , vreesde ik en samen met mij veel supporters dat het wel eens heel zwaar zou kunnen worden voor Brugge om zich te kwalificeren voor de 8e finale want ze kregen serieuze tegenstanders op hun bord nl Borussia Dortmund, Juventus, Sporting, Aston Villa. Manchester City, Milan, Celtic en Sturm Graz. niet de simpelste tegenstanders! En zie memorabeler worden matchen niet want Club Brugge staat in de 1/8e finales van de Champions League bij de 16 beste ploegen van Europa na een nieuwe stuntzege op bezoek bij Atalanta. ….. Dit was zo’n avond die je als fan van het Belgische voetbal nooit meer vergeet. Of je nu met een blauw-zwarte sjaal achter de televisie zat of niet, 18 februari 2025 zal voor altijd de geschiedenis ingaan als de wonderwedstrijd van Club Brugge op bezoek bij Atalanta. Vooral het verloop van de eerste helft in Noord-Italië krijg je amper uitgelegd aan wie het niet zag. Hoewel mijn tandvlees nog niet volledig genezen is, ben ik gisterenavond met een big smile gaan slapen en stond ik vanmorgen met diezelfde smile weer op…..
Maandagavond 18u15 en nog steeds 16 gr….we zitten dus op een goede wei.😉
Intussen is mijn nieuwe bril klaar en ben ik hem aan het uittesten want hij verschilt toch een beetje met mijn oude bril. Het wordt even wennen .. En geloof het of niet maar de verloren zoon is ook boven water komen!!!!! Enfin nu heb ik een goede reservebril want mijn oudere reservebril thuis is nog van voor mijn staar operatie en was niet meer 100% ok. Waar die sloeber zich verstopt had? Neen, niet door de WC verdwenen maar onder een sweater aan de kapstok in de kast. Wellicht is hij bij het uitdoen van de pull aan de mouw blijven haperen en zo op die kapstok terecht gekomen. Ik had nochtans ook in de kast gekeken maar niet onder elke mouw!!! Tot daar de brillen historie!
Met het tandvlees is er beterschap maar bij lange nog niet gedaan. Vrijdag ben ik nog eens naar de tandarts geweest , terug de pijnbank op en de 24ste moet ik terug. Tegen dan zou de antibiotica moeten gewerkt hebben maar ik vrees dat die verdomde bacterie nog niet weg zal zijn .Jaja , het is een taai en koppig beest dat met mijn voeten speelt en het geeft – zoals het vrouwtje- niet snel op. Ik eet nog steeds boterhammekes zonder kosten en meestal gepureerde maaltijden. Dat laatste is een tegenvaller want je kan hier zo lekker gaan eten en dat is nu even een probleem!
Voor de rest genieten we hier volop samen met enkele vrienden of gezellig met zijn tweetjes. Zwemmen mag ik nog steeds niet om te voorkomen dat ik een slok water binnenkrijg die niet kiemvrij is en dat is niet aan te raden met mijn smoelwerk! 😏 We lezen en zien dat thuis het weer ook stilaan betert en dat jullie niet meer moeten jaloers zijn .. hopelijk blijft het zo.
Het was hier een zonnige Valentijns dag met een goeie temperatuur maar ik heb niet echt kunnen genieten want ik moest tegen 9u al bij de tandarts zijn om mijn boventanden onder handen te nemen. Ik kwam er buiten met een slapende bovenkant van mijn mond en de onderkant voor een deel dus gaan eten voor Valentijn zat er niet in want ik mocht niets hards eten vandaag!
Het is eens een andere manier om te vieren hé hoewel we niet echt zo van die meelopers zijn om al die uit Amerika overgewaaide feestdagen te vieren!
We zitten intussen al halfweg onze vakantietijd. Niet te geloven hoe snel de tijd hier vliegt! Maar ik kan ook zeggen we hebben nog een tweede helft te goed van onze vakantie dat klinkt positiever. Voor de rest alles ok met ons en kleine kwaaltjes nemen we er maar bij want er lopen hier veeeeel ouderen rond die er stukken erger aan toe zijn dus we klagen niet!
Een dikke merci aan de lieve trouwe bezoekers voor hun lieve Valentijnswensen.
Sorry dat ik hier zo weing kom maar we zitten echt niet veel binnen en ik ook niet veel voor mijn scherm want we genieten zoveel mogelijk van de zon en het gezelschap hier. Maar het doet wel deugd als ik eens op mijn blog kom dat er toch nog mensen zijn die volhouden en de moeite doen om iets neer te schrijven doe ik bijna geen ronde. Deze week was niet echt mijn week. Op zondag ben ik hier in ons huisje mijn bril verloren. We hebben alles omgekeerd en verschoven en uitgeladen tot zelfs in de frigo en diepvries gekeken en ook in de vuilbak maar tevergeefs ik vond mijn bril niet terug.
Ik was 's morgens wel naar het toilet geweest en had daar op mijn GSM een stukje krant gelezen want als je op vakantie bent moet je elke minuut goed gebruiken. 😃Toen had ik mijn bril nog op want ik kan niets lezen zonder! Ik draag die normaal aan een koordje rond de hals. De laatste tijd durfde de linker kant al eens van het koordje glijden en ik vrees dat dit ook die bewuste morgen gebeurd is. Dan hangt mijn bril te bengelen aan mijn rechter schouder en wellicht is die bril bij het draaien om door te spoelen van mijn schouder gelegen en samen met mijn " legsel" doorgespoeld . Probeer het maar eens , het lukt je nooit maar dat is het enige dat nog restte want ook de poetsvrouwen hebben alles nog eens grondig bekeken maar nada!!!
Ik heb altijd een reservebril mee op reis maar natuurlijk nu juist niet. We zijn dan maandag maar naar een oculist geweest om een nieuwe bril te bestellen. Omdat ik geen bril meer had , moesten mijn ogen getest worden Ik heb in België nog nooit zoveel metingen gehad en testen gehad als hier ook niet bij de oogarts . Dus als die nieuwe bril niet ok is dan begrijp ik er ook niets van. In de loop van volgende week zou hij klaar zijn.Nu draag ik zowel binnen als buiten mijn zonnebril om te lezen en zie ik " la vie en marron. " IK heb al maanden last van mijn tandvlees en ga daarvoor al sinds vorig jaar april naar een tandarts. Omdat ik veel tandsteen aanmaak , werd ik in een programma gezet om elke 3 maanden langs te gaan om die tandsteen te verwijderen maar zonder succes de pijn bleef en het tandvlees zag na een tijd vuurrood. Mijn laatste behandeling was in november maar sinds dan ging het van kwaad naar erger. Eten werd een marteling en toen we hier aankwamen, wilde ik een second opinion maar ik kon pas deze week langs de arts ( een Nederlandse tandartsen praktijk) passeren. Die trok ogen op toen hij mijn vuurrood tandvlees zag en vroeg of er nooit een tandarts in België antibiotica voorgeschreven had. Niet dus!! Ik zei hem dat ik elke dag met bloedend tandvlees zat als ik mijn tanden poetste en hij hoefde geen uitleg want hij nam zelfs een foto omdat hij nog nooit zo'n ontstoken tandvlees zag. Ik neem nu heel zware antibiotica om te genezen maar hoe dan ook de tandsteen moest verwijderd worden want blijkbaar kan daardoor ook een ontsteking ontstaan. Ik zei dat ik 3x per dag de tanden poets en dat ik om de 3 maanden de tandsteen laat verwijderen maar blijkbaar is het nooit goed gebeurd. Ik kreeg 6 verdovingsspuiten in mijn onderste tandvlees omdat het anders onmogelijk zou zijn om die tanden te behandelen. Ik moet zeggen dat ze heel voorzichtig geweest zijn want ze waren wel 1 uur bezig enkel met de onderkant van mijn gebit.Op Valentijn moet ik terug voor de bovenkant maar hopelijk heeft tegen dan de antibiotica haar werk al wat gedaan.
Zwemmen heb ik al gans de week niet gedaan want je krijgt altijd wel wat zwemwater binnen en dat zit ook vol met microben en bacteriën en dat is niet bevorderlijk voor een gekwetst tandvlees. Ik leef dus op vloeibaar voedsel . Vandaag heb ik voor het eerst wat anders gegeten en dat viel relatief mee.
Gelukkig is het weer hier een oppepper en ik zeg altijd onkruid vergaat niet dus het zal -hopelijk- eindelijk weer goed komen!!
Voilà nu weten jullie hoe het hier is .... tsja we komen al 15 j naar hier en hebben elk jaar wat voor. Duimen dat dit onze jaarlijkse verrassing is
)
hoewel we niet echt zo van die meelopers zijn om al die uit Amerika overgewaaide feestdagen te vieren! 
