Gisteren een paar keer in de regen over en weer naar Oxfam goed nat natuurlijk, iemand zei je zou een bakfiets kunnen gebruiken. Nadien in de Foyer was het heel stil. s Avonds Kreeg ik telefoon van mijn dochter met de vraag? om met Indra naar 't stad te gaan om in Permeke, boeken binnen te brengen. Toen ik dan deze morgen vertrok, had ik mijn camerake op de fiets geplaatst. En zoals altijd, ik dacht het opgezet te hebben maar zette het telkens af. Terwijl ik fietste had ik mooi beeld, maar heb uiteindelijk niets gefilmd. Ik was ze dan gaan afhalen aan 't school, want daar moest ook een boek binnen. Knap hoe dat tegenwoordig allemaal werkt, ge zet uw boek in 't schab en dat wordt automatisch genoteerd. Vandaar verder gefietst want we gingen nog een winkel binnen, en hebben onze fietsen dan geparkeerd achter de bushalte. En de bus op naar 't stad, dat ging vlot. In 't stad dan eerst in de Terminus gaan eten, en verder naar Permeke, die bibliotheek is ook de moeite. Vandaar dan naar de Meir ze had online een kort jasje gezien, en wou dat voor haar verjaardag eind deze maand. Maar het beviel haar niet echt, ik vond dat ze er goed mee stond. Ik heb wel afgeleerd iets op te dringen, want dan wordt het niet gedragen. Voor haar goed voor mij ook dan. Nu waren we terug op weg naar huis, toen in de Jezusstraat nog een winkel was met zulke vestjes. Maar is even gaan kijken, en ja daar vond ze haar goesting. Wij weer de bus op die over het centrum ging, want we gingen nog langs een juwelier. In de zomer was ze op een festival haar horloge kwijt gespeeld, of ontnomen?? wie zal 't zeggen, waar ze heel erg op gesteld was. Waar ze die gekocht had kwamen ze voor nieuwjaar niet meer binnen. Ze had dezelfde daar in 't centrum zien liggen, maar die was ondertussen ook weg. Wij weer naar de bushalte, want we moesten onze fietsen nog altijd ophalen. In het bushokje hadden we nog veel plezier, we moesten nog een half uur wachten, en daar heb ik met haar hulp dan ondekt hoe mijn camerake juist werkt. En een paar filmpjes gemaakt, op den duur was mijn batterij leeg natuurlijk, die is nu aan 't opladen, ben benieuwd van de resultaten. Van de bus af moesten we de andere richting uit voor onze fietsen. Toen ze zei ha! dan kan ik tonen waar ze die mooie oorbelletjes hebben. Toen we daar aankwamen riep ze bomma bomma...... hier ligt ze juist dezelfde. Die kans lieten we niet voorbij gaan en hebben ze meteen gekocht, het was ook het laatste stuk. Dolgelukkig was ze, en ik mee blij, maar ze krijgt ze pas met nieuwjaar onder de boom. Alfy
|