Gisteren in de Foyer goed gewerkt. In het weekend ga ik niet, en het rare is, dan kom ik de maandag terug en dan vragen er veel "wat is't in verlof geweest?" of "waar heb je gezeten?" nee gewoon weekend! als je mij ziet is het terug maandag. Er was een paar weken geleden ne zever geweest, om van plaats te veranderen, en nu gaan ze zelf lopen en in de hal zitten. Omdat ze een bepaalde persoon niet moeten hebben, die er bij komt zitten. Dat menske zit er maar gewoon te genieten van wat ze ziet "en kan verstaan" want ze is franssprekend, dat kunt ge op 92jarige leeftijd ook niet meer veranderen "hoeft ook niet" en daar krijgen ze het van op hun heupen. Ze schatten hen zelf vrij hoog, terwijl ze zelf geen 2 seconde iets onthouden. Ouderen kunnen heel onverdraagzaam zijn ondereen, ze moeten niets zeggen van de jeugd. Ze hebben het dikwijls over den oorlog, maar dat zou je aan hun manieren niet zien dat ze die hebben meegemaakt. Vandaag gaan we weer naar de les, benieuwd wat hij van mijn samenvatting van mijn boek zal vinden. Met de bus dat staat al vast, met al die buien tussenin. Als ik al droog daar moest geraken, zat ik daar niet mee in, naar huis is nooit zo erg dan kan je andere kleren aandoen. Alfy
|