Vandaag zou onze zoon 40jaar geworden zijn. Wij moesten toen heel gelukkig zijn wat we natuurlijk ook waren, maar anderzijds stond mijn schoonbroer zijn huwelijk op springen. Hij is ondertussen ook al enige jaren overleden, en mijn schoonvader zat met een spierscheur thuis, en had zo graag naar de kliniek gekomen. Toen was het nog 9 dagen kliniek dus met nieuwjaar lag ik daar ook nog, het was de triestigste nieuwjaar ooit. Ik zat in het ontspanningszaaltje daar stond een TV met verpleegsters(gers) die wat versnaperingen bij hadden, en er werd me nog niet eens een praline gepresenteerd, ik zat daar als een vijfde wiel, en ben van armoede terug naar mijn kamer gegaan. Ik eindig het jaar slecht, voel mij niet goed in mijn vel. Verkoudheid zoals vele mensen nu, en gaat op en af met koorst. Ben gisteren wel gaan werken en 't was zeer druk, en ééntje van de bewoners deed ambetant. Om drie uur krijgt ze ne Fanta, en dan moet dat klokslag zijn. Als het dan druk is moet ze even wachten, en dan krijgt ze't. Het ergste is als ze haar drinken krijgt is het ook meteen op want ze kent geen maat. Ik had voor den eerste keer ne klant voor bankcontact en 't werkte niet. De kassa loopt ook nog altijd niet zoals het moet. Vandaag ga ik toch ook terug, anders loopt het in 't honderd, het zal wel rustiger zijn vandaag, zo was het vorige week toch. Alfy
|