Deze morgen dan naar 't dorp, voor wat kleinigheden en die horloge. Bril had ik nog niet mee genomen want dan moest hij die te lang missen. De juwelier waar we gewoonlijk gaan, die mensen zijn vriendelijk maar daar hangt toch een air. Daar zou ik de horloge moeten achtergelaten hebben, wegens gene tijd. Wat ik wel begrijp natuurlijk, maar ik wou het snel voor die bewoner. Dus ik terug naar die andere die we gepasseerd waren, en liet mijn man de taverne al binnengaan. In die zaak waren de mensen nog bezig met andere klanten, en ik hoorde dat de dame van de winkel klein geld kon gebruiken. Nu wil het toeval dat ik mijn spaarpot van 't drinkgeld van de Foyer had omgedraaid, en geruild voor een briefje om geen kleingeld op te stapelen. Ik stelde haar voor met mij te ruilen, en waren we allebei gesteld, ik in ene slag van het kleingeld af, en zei kon weer even verder. Deze mensen waren spontaan super vriendelijk, "buiten dat geld gelaten" want euro's 1 en 2 geraak je sowieso gemakkelijk van af. Ik voelde me daar meteen goed. Ik zei tegen mijn man, vergeet die van hierover ik ga in de toekomst naar daar. Bij thuiskomst heb ik dan die horloge terug gebracht, en daar weer even een praatje geslagen. Ben dan 2 verdiepen hoger gegaan bij mijn vast klantje haar lijstje weer gaan halen, en zijn we samen naar beneden gegaan. Want zij schilderd en tekent heel mooi, en dat is haar bezigheid in de namiddag. Zei en nog een man "die 92jaar" wordt nu vrijdag, zijn echte kunstenaars er hangen al vele mooie dingen van hen in de gang. Er was nog een derde persoon, maar die is ondertussen terug naar huis zij was maar tijdelijk hier. Morgen is het dan boodschappendag, en zal ik weer veel rondfietsen. Nu ga ik nog een strijkje afwerken. Alfy
|