Deze morgen opgestaan en meteen beginnen strijken, vermits ik nen harde zweter ben, was douchen achteraf beter. Mijn dochter had een zware ingreep ondergaan, en mag nu niets zwaar opheffen en moet veel rusten. Ze had de strijk nog zelf gedaan op een paar stukjes na, en dat is de schoonzoon komen afzetten. Ik moet zelf ook nog vanalles strijken dus dat gaat in één moeite mee. Deze namiddag gingen we wandelen met de bewoners, ik dacht gewoon de grote toer, daar doe je een goed uur over. Zo was het me ook gezegd. Maar nu was de vader van één van de vrijwillige begeleiders gids. En dat was niet zo geslaagd, om te beginnen volgde hij niet de roete zoals ze al was uitgestippeld door de therapeuten, ge verstond hem ook niet goed, geen harde stem, en de meeste mensen horen niet goed meer, en ten derde hebben we nu gezien wat we alle weken bij de wandeling zien. En stonden meer stil dan wandelen, het was ook al aan 't druppelen, dus zagen we de bui al hangen. En die kregen we kort maar hevig, ik had mijne maat al een poncho aangedaan, want als ge wacht tot het begint ben je sowieso al nat. Onder mijn fietszeil had ik al iemand anders kunnen steken, en mijn tweede poncho weer iemand anders. Die dingen heb ik altijd bij als ik met de mensen mee ga, en is toch al een paar keer van pas gekomen. Al bij al waren de mensen toch blij even buiten geweest te zijn. De meeste mensen vragen ook niet naar informatie, die willen gewoon in de natuur wandelen. 85 tot een stuk in de 90 jarigen. Ik ben toch anderhalf uur weggeweest zei mijn man. Heb eerst nog wat dingen bijeen gezocht, toilet gerief, medicatie, en heb dan een tweede deel gestreken. Morgen nog de gekleurde was, en dan kan mijn koffer gemaakt worden. Heb me toch nog rap verbrand aan mijn ijzer, dat was ook lang geleden. Alfy
|