Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
02-10-2017
Maandag
Dag van de klant heeft ons niet veel opgebracht. In de Cappuccino waar we toch regelmatig komen, hadden ze een ingepakte praline. Dat werd met veel show aan een bekend "voor hun" koppel gegeven, maar aan ons of andere klanten heb ik dat niet zien geven. Normaal verwacht je, dat je het krijgt bij de afrekening, maar niet dus. De eigenaar is aan de gierige kant, want zoutjes krijg je ook niet bij frisdrank, want dan moet hij de drank opslaan heeft hij eens gezegd. Als je nu weet dat ge in de Colruyt ne Mix-zak hebt voor 4€ waar ge een week mee toekomt, dan weet je 't wel. Als je dan weet dat ik als vrijwilligster, slagroom mee neem voor de mensen die dat willen op hun chocomelk, eitjes met pasen, en spekken en letterkoekjes met sinterklaas om op de toog te zetten, wat de mensen waarderen en blij maakt, dan noem ik hem gierig. Dit is niet om een schouderklopje te krijgen, het is gewoon mijn aard. Arm of rijk het zijn de kleine dingen die het hem doen. Maar er is te weinig Horeca, om ergens anders te gaan. Gisteren ben ik dan de frituur gaan poetsen, daar moet het bij de gebuur "café ??" weer feest geweest zijn, kapotte ballonnetjes, en wel zeker 20 van die gasbommetjes op de weg, en gebroken glas, dit laatste bijna wekelijks. Heeft hij de boel zelf opgekuist of iemand van de gemeente?? als ik vertrok was het weg, op wat glas na, er zullen weer veel platte banden zijn, want er passeren veel fietsers. Na de frituur afgesproken met mijn vriendin in de Bali, waar we weer goed hebben kunnen bijpraten, en smullen. We zijn op het juiste moment vertrokken, ze heeft nog een stapje moeten bijdoen voor haar bus die aankwam, en zo waren we weer gelijk thuis, ik met de fiets en zij naar een andere kant met de bus, na een gezellige namiddag. Alfy
Reacties op bericht (1)
05-10-2017
ja
ik heb ook niets gezien van klantendag , maar ... ben nergens geweest ook !op vrijdag ga ik jaar in jaar uit naar de kapper en klantendag is op zaterdag ( smile ) maar goed , ik vind het bijzonder van jou dat je zo lief bent voor die bejaarden , zou willen dat --- wanneer ik ooit in een tehuis moet -- er zo iemand is als jij ! heb weer een aanklikbaar buttontje ( smile ) liefs
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.