Op één uur was ik al op de Linkeroever, bus en meteen de tram dan gaat dat goed. Ze waren blij me te zien, want het was weer wat geleden. Ik was wel wat later gegaan zodat ze eerst wat konden rusten na hun middageten. We zijn dan naar de cafetaria geweest, tot het tijd was voor hun avondeten. Ze zagen er allebei heel goed uit. Dan weer de tram op tot in Merksem, en weer de bus op tot de kliniek. Nu was het vrouwke dat vorige week nog in vaste slaap was goed wakker. En erkende mij meteen, want volgens de zoon was ze de dag ervoor zeer verward. Nu hebben we goed kunnen praten, in de mate van het mogelijke. Want ze is nog heel zwak, had nog altijd plekken in haar gezicht en een echte buil van 't vallen. Hopelijk komt het nog goed! maar het zal zijn tijd nodig hebben. En gezien de leeftijd ook 92j. Dan ben ik weer naar 't hoogste gegaan, naar mijn klantje. Zij zag er stukken beter uit, en was zeer vrolijk. Haar kleindochter was al bij haar, die ik al een paar keer gezien heb. Als haar bloed een goed resultaat had mocht ze morgen weer naar huis, waar ze zelf al heel zeker van was en naar uitkeek. De dame die op de Intensive lag, is deze morgen overleden in het bijzijn van haar man. Heel triestig allemaal, als zo'n oude koppels uiteen vallen. De kleindochter was met de wagen en heeft me thuis afgezet. Vandaag ben ik de dag begonnen met mijn strijk te doen. In de Foyer blijft het stilletjes, maar toch was de tijd vlug gegaan door servetten te vouwen tussenin. Morgenvroeg moet ik weer eerst langs Oxfam, en als het droog is gaan we wandelen. Will see. Alfy
|