Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
11-05-2018
Vrijdag
Gisteren mijn strijk afgewerkt, nu heb ik al terug een beetje gekleurd liggen, voor straks of morgen. In de Foyer was het druk geweest, uren vlogen. Vooral veel volk voor dezelfde persoon. Vandaag gaan we dan wandelen, mooi open lucht. Moet wel eerst langs Oxfam, voor één bakje en dan doe ik dat per fiets. Rij dan even door tot het kerkhof, nog afscheid nemen van de dame die ik niet meer gezien heb sinds de kliniek, ze had toen juist een heel heldere dag, wat dan toch een mooie herinnering blijft. Haar man, heeft aan tafel iemand die hem mee optrekt, en toen ik hem gisteren zag scheen dat te werken. Want verdriet zit meestal vanbinnen, en als ze alleen zijn op hun kamer. Morgen terug naar Merksem, mijn man zijn blouson afhalen, mouwen moesten ingekort worden. In de namiddag doe ik dan de boodschappen, 't is toch koers op TV. Alfy
Reacties op bericht (1)
12-05-2018
ik kom vandaag al even langs , weet niet of jullie dezelfde dag vieren als hier !
ik kom je alvast een fijne moederdag wensen , want deze moeder is er morgen niet ! geniet van alles wat je kan ! liefs
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
