Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
13-07-2018
Vrijdag
Deze morgen begonnen met de wandeling, het was meteen warm. Kreeg dan telefoon, mijn dochter! ze kwam de sleutels van de frituur halen. Ze hadden gelezen dat het nu tegen mijn zin was, en dat moest dan niet meer. Ik denk niet dat er een ander staat te springen om het over te nemen. Voor mij is dat een hoofdstuk dat is afgesloten, moeien met de situatie laat ik aan andere over die daar beter in zijn. Na de wandeling even naar huis eten, en weer naar de Foyer. Ik had wel verwacht dat het rustig ging zijn, en had meteen alle servetten naar boven gehaald. Die heb ik allemaal gevouwd zodat ze daar heel het weekend mee verder kunnen. En zoals gedacht is het rustig gebleven, vakantie warm weer etc...speelt allemaal mee. Voor zondag heb ik al afgesproken met iemand, de bewoonster te gaan bezoeken ingeval ze nog in de kliniek ligt. Dat zal ik nu meer kunnen met iemand gaan wandelen, die geen of weinig bezoek krijgt. Alfy
Reacties op bericht (1)
14-07-2018
Goedemorgen
Gedicht
Laatst vroeg ik aan een hommel:
'waar gaat gij heen met spoed?'
ze zei: 'ik ga naar Zaltbommel,'
ik dacht: 'wat rijmt dat goed'
toen riep een tweede hommel:
'en ik moet naar het Gooi',
ik dacht: 'wel-voor-de-drommel
ook dát rijmt wederom mooi.'
Toon Hermans
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
