Gisteren was mijn man fietsen, en ben ik even alleen gegaan naar 't dorp. De straat is een week autovrij, voor een paar kleine herstellingen "ook tijdelijk" en dat is zalig. Je kon je op voorhand opgeven voor een standje met workshops, en nog attracties omdat ze toch afgesloten was. In de namiddag dan Foyer, waar het weer zeer warm was, maar buiten nog heter. En waar ik meteen glazen kon gaan verzamelen, had er geen één staan "bar zonder glazen" stel je voor, hier kan dat allemaal. En ja! ik kreeg een ventilator op grote voet, beter laat dan nooit. Niet dat het mij meteen verfrissing bracht, maar dan toch voor die enkele mensen. Vannacht om 23u45 begon dan het gedonder, met de wind al een eerste raam toegedaan op ons bureauke, uit schrik dat de paperassen zouden gaan vliegen. Het flitste en donderde zo hard, dat ik die andere ramen ook maar ben gaan sluiten, voor mijn eigen rust. Alleen de slaapkamerraam kon open blijven, wat al een geluk was. Laken of deken moest je niet hebben, dus op bed eruit, terug erop terug eruit, zo is het een tijdje gegaan. Als je dacht het is over begon het opnieuw, ene knal dacht ik die is ingeslagen zo hard. Maar we hebben toch geen sirene gehoord. Vrije dag vandaag, maar ga toch eerst langs Oxfam. De fruitdrankjes zijn in trek bij de mensen. Ondertussen heeft de zon zich al laten zien want afkoelen zal nog niet voor vandaag zijn, hier binnen was het 28gr deze morgen. Alfy
|