Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
02-09-2018
Zondag
Gisteren, toen we van Wijnegem Shopping terug kwamen met de bus, was het eens de Hoogmolenbrug over aanschuiven. Onder politie begeleiding, passeerde een grote karavaan motorijders met zijspan, met mindervalide mensen in, die er zichtbaar van genoten. Deze morgen was het eerste wat ik zag deze luchtballon, de smiley is mijn favorieten ballon. Daar word je meteen blijgezind van, die ballons zijn er wel altijd vroeg bij 7u30. We hadden weer in de Carrousel gaan eten, daar zitten we graag, en moest ik weer een foto kunnen nemen. Nu bij het afladen ervan, zag ik dat mijn man mooi in 't midden van die spiegel zat, wat ik bij het trekken niet gezien had. Vandaag zijn onze zoon schoondochter en kleindochter Ine langs geweest. Ik had mijn zoon een berichtje gestuurd, dat mijn man zijn computer vast zat. Zij wilde sowieso langs komen vermits ze naar een fototentoonstelling gingen in 't stad. Hij heeft mijn man zijn laptop weer aan de praat gekregen, en alles geinstalleerd zoals het moest. Het heeft hem wel een paar uurtjes gekost, en nu heb ik terug een tevreden man. Want hij lag al bijna in de vuilbak "so to speek Hier een foto van de Carrousel, en mijn favorite luchtballon Alfy
Reacties op bericht (1)
05-09-2018
dag Alfy
weer eens je dagen bij gelezen , wat ben jij steeds in de weer hé , ( had ik vroeger ook wel ) maar niet piekeren over kleindochter hoor , ze gaan genieten van rondtrekken ! en die foto's , mooi , je man in de carrousel !! hier hebben we ook af en toe lucht ballonnen , maar dan eerder rond de late middag , ik hou daar ook van , deed het nooit ...nog een fijne dag daar en veel liefs
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.