Vandaag weer boodschappendag, alle dagen al in de Foyer gestaan en toch redelijk gewerkt. Toen ik maandag begon stonden alle slotjes al op de kassen. Zelfs op de ijskast wat sowieso goed is voor van alles. Het is natuurlijk extra werk, eruit halen en s avonds terug zetten. Er komen al mensen van 't tafel als ik nog bezig ben met de opruim, en gisteren was er weer eentje "niet te vreten, niet te vreten" dan denk ik zo erg kan het toch niet zijn, dat het niet te vreten is? Dat is al van als het open is dat ik niets anders hoor dan klagen over het eten, op enkele na. Als het waar is? vraag ik mij af waarom de kok zo hardnekkig vasthoud aan de memu's van nu. Ik ga daar nooit op in omdat de ene zijn smaak niet de andere is, en je alleen de klagers hoort "en dezelfde ook" natuurlijk. Ik ken er een paar die sowieso niets mogen. En de familie moet afgaan op wat zij zeggen natuurlijk. Ik heb al wel eens gedacht als ik de kar zag staan met beleg, dit is geen eten om gewoon iedereen te geven, want dat moet je lusten zoals "frut met azijn". Ze hadden eens witlof in de oven gekregen, en iedereen was heel tevreden. Dit is nog een generatie van de gewone kost, en dat kunnen of willen ze niet begrijpen in de keuken. Hier wordt enorm veel eten weg gegooid, ne stagiair waar ik het met hem eens over had zegt, dat het overal zo is. Brood met de folie nog rond gaat de vuilbak in, want bij wet verplicht al wat overschiet moet de vuilbak in. Echt schandalig want dat doe je thuis toch ook niet, en nu met al die armoede rond ons. Als ik aan de kok vragen stel over eender wat praat hij zich er altijd tussenuit. Allez dat is weer gezegt, nu klaarmaken en wegwezen. Alfy
|