Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
08-11-2018
Donderdag
De toekomstige vader liep nog rond, al is het kindje uitgerekend voor vandaag! ben benieuwd. Was eerst naar Oxfam geweest, en bakjes weer weggebracht. Toen ik dan in de Foyer kwam steeg mijn adrenaline, alles was geplaatst of het een hotel is. Ik zag de hoge pieten binnen gaan bij de Directie, personeel tekort, iedereen moet invallen in 't restaurant zelfs de kinesisten, of van de balie, niet normaal. Als ik begon stonden er 3 barstoelen, er was toen iets te doen etc.... van wat weet ik niet meer, maar wel dat die er 2 mannen onozele mannen praat zaten te verkopen, en dan moet je vriendelijk blijven, die stoelen waren rap weg achteraf. Nu vroeg ene van die pieten waar die waren aan de klusjesman, ik moet geen tooghangers hebben. Mensen moeten daar kunnen staan om te bestellen. Morgen komt er ene van Frankrijk de hoofdzetel, deze mannen komen uit Brugge. Zij vergeten dat dit een home is van mensen tussen de 85 en 100 jaar de meeste mensen zelfs tussen 90 en 97 jaar, negen op de tien met een rollator, of blijvend in een rolstoel zittend. Het is nu al een verhuis van stoelen om de mensen door te laten, en een plaatsje te geven. Het zal rap op zijn plaats staan straks als ik begin, maar ga er eerst foto's van nemen, voor en na . Nadien ben ik de fiets opgestapt naar de Colruyt even binnen en de Aldi. Met de werken moet er veel rond gereden worden, maar met de Lidl tussen de "Aldi en Colruyt", die heeft een doorsteek gemaakt voor voetgangers en fietsers, waar we nu gebruik kunnen van maken. Bij het terug komen hadden ze op onze hoek een botsing gedaan, en waar ligt het glas?? ja in 1000 splinters op ons fietspad, benieuwd wie dat gaat opkuisen, en vooral wanneer?. Er zullen veel banden moeten geplakt worden de volgende dagen. Ik kan dat punt mijden als het moet. Alfy
Reacties op bericht (1)
08-11-2018
dag Alfy !
ik had wel wat bij te lezen , 't was er een tijdje niet van gekomen .... wat kan die man goed tekenen ! en jij , jij bent veel te goed , altijd KLAAR STAAN voor anderen , je moet jezelf eens wat rust gunnen ook hoor ! ik heb net een halfuurtje gewandeld met zon en wind ... en dacht aan je ! liefs
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.