Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
27-11-2018
Dinsdag
Vandaag op tijd op! we gingen naar Ekeren, had al te maken met pakjes maken. De bus stopte bij wonder juist voor de winkel. Dat was daar rap geregeld, en we konden met dezelfde bus terug naar Merksem. Aan die halte stond al zo'n nieuw bord waar je op kon zien wanneer je bus ging aankomen, wat heel goed werkt en overal de oude gaat vervangen. De chauffeur was weer zo snel !! zodat we juist niet opstegen We moesten wel zien een paar uur rond te krijgen, hebben in de cafetaria gegeten, en voor de rest veel gewacht. Nu moet hij bloed laten trekken, om de stolling te onderzoeken. Hij kan er nog altijd niet aan uit dat mijn man dat vorig jaar zonder reden heeft gekregen "ontsteking, water en embolie" onze huisdokter zegt ook dat het toen toch heel serieus was. Nadien in de gangen kwam ik mijn vriendin nog tegen. Nadien weer met de bus naar huis dat allemaal vlot is gegaan. In de straat achter ons waar wij op de daken kunnen zien, brand al verschillende dagen een lamp op zolder! Aan de rekening denkend, wou ik die mensen toch verwittigen. Dus had ik een briefje in de bus gestoken, toen we naar de bus vertrokken. Bij het thuiskomen zag ik dat ik het briefje in de verkeerde bus had gestoken, en het licht nog altijd brande. Ik dacht! ik ga daar gewoon bellen, nu was dat een Indiër aan het uiterlijk te zien? die geen vlaams verstond maar ook geen Engels, daaronder woonde Afghaniërs daar heb ik dan niet gebeld! en beneden deden ze niet open "Belgen ?" dus brand hun licht nog, en kan ik het ook niet verhelpen. Alfy
Reacties op bericht (3)
08-12-2018
Wens u nog een fijn weekend
Spreuk plannen
plan niet alles dat lukt niet
soms moet je gewoon even adem halen
Even los laten, en kijken wat er dan ontstaat.
Jefke
we zitten nu echt in de donkeren dagen
het word weer een nat weekend
Gr.Dirk
08-12-2018 om 10:07
geschreven door Dirk
30-11-2018
Wens u nog een fijn weekend
Zonnestraaltje
Wees steeds en zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
dan geeft je andere vreugde
en het gaat je zelf ook goed
Gr.Dirk
30-11-2018 om 10:53
geschreven door Dirk
29-11-2018
Goedmorgen
We zitten in de donkeren dagen voor kerst
maar ook natte dagen
nog een fijne donderdag
gr.Dirk
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
We moesten wel zien een paar uur rond te krijgen, hebben in de cafetaria gegeten, en voor de rest veel gewacht. Nu moet hij bloed laten trekken, om de stolling te onderzoeken. Hij kan er nog altijd niet aan uit dat mijn man dat vorig jaar zonder reden heeft gekregen "ontsteking, water en embolie" onze huisdokter zegt ook dat het toen toch heel serieus was. Nadien in de gangen kwam ik mijn vriendin nog tegen. Nadien weer met de bus naar huis dat allemaal vlot is gegaan. In de straat achter ons waar wij op de daken kunnen zien, brand al verschillende dagen een lamp op zolder! Aan de rekening denkend, wou ik die mensen toch verwittigen. Dus had ik een briefje in de bus gestoken, toen we naar de bus vertrokken. Bij het thuiskomen zag ik dat ik het briefje in de verkeerde bus had gestoken, en het licht nog altijd brande. Ik dacht! ik ga daar gewoon bellen, nu was dat een Indiër aan het uiterlijk te zien? die geen vlaams verstond maar ook geen Engels, daaronder woonde Afghaniërs daar heb ik dan niet gebeld! en beneden deden ze niet open "Belgen ?" dus brand hun licht nog, en kan ik het ook niet verhelpen. Alfy 
