Gisteren van 11u30 tot 17u primer op de muren van de living gezet, met tussenin een kleine pauze. Toen ik daar kwam eerst verder opgeruimd, en de vloer proper gemaakt. Want het was de eerste dag van een nieuw begin voor haar, ze bleef er slapen. Nu moet ze alleen maar vooruit kijken en er 't beste van maken, wat haar wel zal lukken. Toen ik naar huis ging zag ik mijn bus juist de hoek omdraaien! ik dacht binnen een kwartiertje een ander... maar heb daar een half uur gestaan, want er was weer wat voorgevallen, en ze kwamen er met twee tegelijk af. Bij mijn overstap viel het dan mee, maar toch een 10min nog, ik was versteven van de kou. Vandaag ga ik naar een uitstooing van een bewoner 97j was hij. Hij was een maand jonger dan mijn moeder zou geweest zijn, maar zij was al op 73jarige leeftijd overleden. Namiddag dan Foyer. Morgen eerst naar de Aldi en dan terug naar mijn dochter om het rolletje in de keuken op te hangen maar daar moet weer voor geboord worden, ik dacht dat ik er van af was! maar nee dus. En donderdag ga ik dan weer terug, en ga haar gangetje in prime zetten. Ikea is verschoven naar zaterdag, kunnen we ook rustiger gaan, zondag dan ineen zetten, en dan is het voor mij afgelopen voor 't moment. En kunnen mijn spieren terug tot rust komen. Alfy ![](https://blog.seniorennet.be/Richtext2.3/tinymce/plugins/emoticons/img/smiley-wink.gif)
|