De Ikea meubels staan in elkaar, deze morgen de stoelen nog dat ging vlot. Foto's staan opzij. Alles opgeruimd en naar de kelder. Gelukkig is het deze week restafval en papier, zo is alles meteen weg. Mijn nieuw tafeltje was nog steeds niet binnen, langs Internet kan je het wel bestellen. Dat moet ik nog eens bekijken. Nu wachten we nog op een vierkante tapijt, want dat is een maat die je zo bijna niet vind. Niet dat we daar een gewoonte van willen maken maar soms kan je niet anders. Ik dacht plots !! waar zijn onze zakdoeken? ik ben die met het opruimen niet tegen gekomen. Wij met twee overal beginnen zoeken, nadenken wat kan ik er mee gedaan hebben? We dachten "toch niet naar de kringloop" met mij is alles mogelijk Tot ik het na een tijdje besefte, ik had een kastje nog van mijn schoonmoeder zaliger, op de allee gezet omdat ik het nog niet wou wegdoen, en in dat schuifke zaten ze zucht van verluchting. Geen ramp maar toch onmisbaar, vooral als je weggaat, thuis zijn dat papieren. Langs de Foyer geweest, brouwer of foute bestelling? voornaamste drank was weer niet geleverd. Kwam er een bewoner naar mij! waar kan ik toespelden krijgen? hier nergens vrees ik, maar zeg je kamer en dan breng ik er wel een paar. Naalden heb ik ook al uitgedeeld, als ze een knop moeten aannaaien ofzo. De Directrice zei, toch zot dat jij voor een klein afwasje naar hier komt! hoe ben jij gekomen? met een taxi ofzo.... Ik zei : ik woon hierover "zo zot ben ik nu ook niet" Straks komt onze dochter nog langs. Alfy
|