Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
30-11-2019
Zaterdag
Gisteren geen wandelen geweest wegens het weer! en de Oranjerie was gesloten. Tegen het eind van de dag kwamen ze vragen of ik vrijwilliger wilden zijn om iemand te begeleiden naar de begrafenis van haar man. Ik had mijn boodschappen twee dagen verschoven, wegens te lui om te gaan en nu stond ik daar alle plannen in de war. Want omdat het weer goed ging zijn? had ik ook mijn wandelmaatje beloofd haar te komen halen. Dus haar had ik eerst verwittigd dat het niet door zou gaan. Nu was ik om 6u45 al op, want mijn boodschappen moesten ook nog doorgaan. Tegen 8u stond ik al aan de Delhaize, dan de Aldi en Colruyt overal het hoognodige gekocht. Naar huis me omgekleed en de Dame gaan halen. Haar echtgenoot was in de wielerwereld van Antwerpen een bekend figuur vermits hij 20jaar voorzitter geweest was van de Scheldeprijs, en die na een dipje terug op de kaart had gezet. Hij was na een korte mooie dienst bijgezet op de urneweide, wat ook enorm groeit. De koffietafel was in een zaak over het kerkhof. Ik zei als je moe word en naar huis wil zeg je het maar 91j, maar ze zou blijven tot iedereen naar huis ging. De familie kwam heel erg snobistisch over, maar als je aan de praat kwam waren ze best simpathiek. Toen we naar huis vertrokken, moesten we nog een weg banen tussen kinderen en familie, want Sinterklaas met de pieten waren op komst. Die we ook nog gezien hebben. Thuis heb ik ze nog mee op bed geholpen, zodat ze nog een paar uren kon rusten voor het avondeten. Ze was tevreden maar doodop. Alfy
Reacties op bericht (1)
01-12-2019
ach Alfy , jij verdient een medaille !ik meen het !
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
en nu stond ik daar alle plannen in de war. Want omdat het weer goed ging zijn? had ik ook mijn wandelmaatje beloofd haar te komen halen. Dus haar had ik eerst verwittigd dat het niet door zou gaan. Nu was ik om 6u45 al op, want mijn boodschappen moesten ook nog doorgaan. Tegen 8u stond ik al aan de Delhaize, dan de Aldi en Colruyt overal het hoognodige gekocht. Naar huis me omgekleed en de Dame gaan halen. Haar echtgenoot was in de wielerwereld van Antwerpen een bekend figuur vermits hij 20jaar voorzitter geweest was van de Scheldeprijs, en die na een dipje terug op de kaart had gezet. Hij was na een korte mooie dienst bijgezet op de urneweide, wat ook enorm groeit. De koffietafel was in een zaak over het kerkhof. Ik zei als je moe word en naar huis wil zeg je het maar 91j, maar ze zou blijven tot iedereen naar huis ging. De familie kwam heel erg snobistisch over, maar als je aan de praat kwam waren ze best simpathiek. Toen we naar huis vertrokken, moesten we nog een weg banen tussen kinderen en familie, want Sinterklaas met de pieten waren op komst. Die we ook nog gezien hebben. Thuis heb ik ze nog mee op bed geholpen, zodat ze nog een paar uren kon rusten voor het avondeten. Ze was tevreden maar doodop. Alfy 
