Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
01-02-2020
Zaterdag
Donderdag is de nieuwe vrijwilligster komen helpen. Het is natuurlijk heel veel wat moet uitgelegd worden, en zoals met alles! lijkt het simpeler dan het is. Maandag en dinsdag ging ze nog eens terug komen, voor ze woensdag alleen staat. Gisteren niet op de PC geweest! veel te druk gehad en later te lui. Gisteren zijn we gaan wandelen! en we krijgen er ne vrijdag bij want de Eucharistievieringen zullen in 't vervolg op zondag zijn, eindelijk. Wat ook normaler is dan op vrijdag. In deze groep zijn er wel een paar die nog goed kunnen stappen. Eéntje is er nog niet zo lang "grote struise dame" klinkt om te lachen maar is het niet, zei is op een reis van een Olifant gevallen, maanden kliniek, coma, operaties, daardoor is ze ook een beetje 't noorden kwijt. Ze stond beneden zonder jas, en zei jij kunt toch meegaan! dus ging ze haar jas halen. Ik stuurde iedereen vooruit en ging op haar wachten, daar was mijne vaste wandelmaat niet gelukkig mee, en zat te sakkeren. Ik ondervind alle dagen hoe egoistisch de mensen kunnen zijn, aan gedrag en uitspraken, wat ik zo lelijk vind, maar toch moet zwijgen. Maar het raakt me telkens. Er zijn er twee waar ik nog voor blijf, waar ik ook een goede band met de kinderen heb! als die mensen wegvallen stop ik meteen, nu zou ik ze in de steek laten. Het was niet zo druk geweest. Dit weekend blijven we binnen het is WK veldcross en dan kan hij rechtstreeks zien. En morgen zitten we met 7 volwassenen op ons klein appartementje, dus volle bak en druk. Alfy
Reacties op bericht (3)
02-02-2020
zondag doe je mee ?
02-02-2020, 09:07 geschreven door ani
01-02-2020
. . .
Als je hierboven kijkt dan heb je mijn blog bij de hand :
https://christianeschrijft.blogspot.com/
Lieve groetjes, Chris.
01-02-2020, 17:55 geschreven door Chris
ik wens je morgen een zeer gelukkige dag !
en over Chrisje , ze heeft geen seniorennet blog , maar wel een eigen --- chrisje droomt vaak weg --- kijk maar eens daar ! hoop dat je morgen geniet , mijn dag komt maandag , dan komt mijn glorie ( smile ) liefs
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
