Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
18-03-2020
Woensdag
Tegewoordig slaap ik nogal goed, vooral lang voor mijn normen toch. Dus kwam ik ook laat op gang, altijd eerst op die pc rondgaan wat nieuws bekijken. Op den duur was het middag eer ik klaar was voor de strijd. Dan maar eerst gegeten, en aan de ramen begonnen. Die vroegen nu iets meer werk, na de winter. Ik heb er dan ook 3uren30 aan gezeten. Nadien heb ik een klein pakje gemaakt voor een bewoonster, zij loopt met een pop rond dat haar kindje is, echt schattig om zien en horen hoe ze erover verteld. Ik vond dat het wel eens van kleedje mocht veranderen, en heb dan in de zeeman een gemakkelijk kleedje gekocht voor een paar €. Nu wil dat lukken, dat ze contact had met haar dochter langs de computer, en ze gezegt had eigenlijk zou ze een nieuw kleedje moeten hebben! Omdat het veel te lang zou duren, heb ik er een pakje van gemaakt, met een briefje voor de verzorgster erbij. Met de vraag of ze mij wil laten weten! of het past eventueel met een foto. Ik ben dat vlug gaan wegbrengen want dat moet tussen de twee deuren op een tafeltje 12u blijven liggen voor ze het aan de mensen kunnen geven. Dus afwachten. Nu na al die weken regen, is het zacht en zonnig! en mogen de mensen niet buiten is dat niet triestig. Ik heb al links en rechts gehoord van mijn buren dat het aanschuiven aan de winkel nogal meevalt, maar toch blijven mensen nog hamsteren. Voor een deel ligt dat ook aan de magazijnen zelf, van met maxima stukken te werken dan is dat meteen gedaan. Als ik toe kom wacht ik tot volgende week om weer te gaan. Bij de bakker kan ik ook al veel krijgen, van broodbeleg etc.... Morgen volgt de gewone kuis. Alfy
Reacties op bericht (2)
19-03-2020
. . .
Ook ik ben steeds op pad geweest, maar dan wel om te wandelen. Mijn echtgenoot doet meestal de boodschappen, ofwel te voet ofwel met de wagen. Ieder doet hier zo een beetje zijn deel van het werk en zo is het goed verdeeld ook al begint hij nu wel vaak te morren omdat hij niet goed meer weet wat ik wil zeggen als ik wat opschrijf, hij begrijpt het gewoon niet zo goed meer, zijn verstand wil dus al niet meer mee, de ziekte werkt door en dat is niet fijn. Maar we doen verder zoals we bezig zijn, ook is die zo goed als zijn laatste werkje dat hij nog kan doen : boodschappen aan halen. In de komende weken zullen we onze voorraad voedsel zoals vlees toch ook wat moeten aanvullen maar we zien wel hoe alles verloopt, nu proberen we hier toch alles gedaan te krijgen en dat lukt ons nog vrij goed ook. Of er vandaag een wandeling in zit, ik denk het niet, twee dagen na mekaar is wel goed geweest, vandaag eens hier alles op orde zetten en daarna stofzuigen ook nog zodat het er weer voor een weekje tegen kan. Daarna misschien de ramen lappen, we zien wel wat kan ik de volgende week, als het nog mooi weer is tenminste. En anders moet het maar met regenweer of met koud weer, kan ook en is nog beter ook want met mooi weer staat mijn zin er niet altijd naar, dan wil ik wandelen ! Nog een fijne dag en geniet er nog maar van !
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
