Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
20-03-2020
Vrijdag
Tijd zat en toch moeilijk in gang geraken, kuis was opgeschoven, en wat met naad bezig geweest. maar zelfs dat gaat niet omdat ik dingen nodig heb en de winkel is dicht Al wel aan 't knippen geweest. Vandaag dan boodschappen gedaan naar de Aldi, en dat was op het juiste moment. Moet wel nog altijd eerst mijn band oppompen voor ik vertrek. Moet een heeeel klein fitke zijn, maar ja nu is de fietsenwinkel ook gesloten! en doen we zo maar even voort. Kon recht binnen en er was overvloed aan middelen. Als iedereen nu gewoon doet is er geen probleem. Er stond wel iemand voor de richtlijnen te geven, en waren verplicht een karretje te nemen. En toch zijn er nog die willen dwars liggen, die karretjes dienen ook mee om afstand te houden. Voor de rest sputteren we maar voort, en zoeken we dingen om de dag door te krijgen. Zouden we sukkelaren zijn zonder Internet en gsm's, met boodschappen te doen heb je toch telkens een porsie verse lucht zullen we maar denken. Alfy
Reacties op bericht (3)
21-03-2020
. . .
Poetsen kan je als vrouw altijd wel doen, de mannen dat is wat anders, die vervelen zich veel sneller en slapen ook sneller in. Zelf ook wat problemen gehad om in te slapen in de voorbije dagen alhoewel ik toch wel in de weer geweest was met poetsen van de ramen. Vandaag de beddenlakens gewassen en gedroogd, ze liggen alweer klaar om terug op te leggen, ook nog de woning gestofzuigd en dat zal het zowat zijn voor vandaag. Verder nog de krant gelezen, wat gepuzzeld en straks me hopelijk kunnen wakker houden als ik naar tv wat ga kijken. Veel meer was het niet maar voldoende voor vandaag in het weekend. Hou jullie vooral gezond en tot een volgende keer.
21-03-2020, 15:59 geschreven door Chris
Dag Alfy
Ik ben U niet vergeten hoor in deze rare tijd ,, ja dat het circus maar snel weer voorbij zal zijn he .
Mijn wensje breng ik vandaag even naar U toe ,, blijf gezond ,, geniet van de vriendschap en alles wat U gaat doen ,
respect van mijn kant voor de aandacht ,,Doordat respect in het dagelijkse leven een belang kan zijn om een gelukkiger leven te leiden .
21-03-2020, 09:46 geschreven door Ingrid.
20-03-2020
weer eens
bezig zijn is momenteel de boodschap Alfy , en zolang je buiten kan , het ook doen ! groeten
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.