Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
08-06-2020
Maandag
Gisteren was ik tegen de middag naar mijn klantje gegaan. Ze zat nu in haar stoel en was al soep aan 't eten. Ik had haar haartjes gekamt en een foto genomen voor de familie "ze heeft 5 kinderen" Ze had voor haar normen goed gegeten en 't had gesmaakt zei ze. ze was ook heel blij met de speciale bekertjes. Later moest ze naar 't toilet, toen de verzorgster er was ben ik vertrokken. Tegen 14u30 terug voor de bezoekers, er kwamen er maar 2 maar ene was al tegen 14u gekomen, dus die zaten er al. Het toeval wil dat die bezoeker zijn mama een paar jaar geleden hier ook heeft gewoond, ik ken haar nog goed. Na de volgende bezoeker heb ik nog iemand met haar zoon laten bellen, en weer terug naar huis. Tegen 17u ben ik dan terug gegaan, heb wat schotels uitgedeeld, en ben dan bij mijn maatje gebleven. Het was tomaat crevet ik heb dat zo fijn mogelijk gesneden, ze kwamen met de koffie en dat heb ik in de beker laten doen. Ze had vrij goed gegeten en weer met smaak. Ze kloeg van haar been dat het pijn deed, ze vertelde bij het toilet bezoek hadden ze haar been gestoten! ik bekeek dat eens, en het was heel lelijk. Een heel dikke buld erop, als dat open moest gaan zou het bloeden niet meer stoppen. Ik naar de verpleegster "niet meteen mijn vriendin" wat gaat daar mee gebeuren want als dat open gaat...... "ben gij verpleegster zei ze nogal nijdig" Ik terug en heb daar een foto van genomen, en doorgestuurd naar haar zoon! "die het dichtste woont" om daar mee verder te gaan. Later heb ik dan bericht gehad "ze hadden met hun ma gebeld" dat ze er verband hadden rondgedaan, en vandaag zou de dokter komen etc.... ze gingen ook nog contact opnemen met de nachtverpleging. Familie's zijn zo blij dat ik daar zo'n beetje als tussen persoon rond loop, om op de hoogte te blijven. Het word hoog tijd dat ze terug binnen mogen. Voor vandaag zijn ook nog maar 2 bezoekers opgeschreven. Ze vinden het half uur niet de moeite of bewoners zeggen zelf "voor dat half uur moet ge niet komen" Door de coronacrisis! is een zaakje dat nog maar 3 jaar open was, weer gesloten voor altijd. Het was een gezellig zaakje en werkte goed! maar als zij die regels moeten doen zoals ze voorschrijven, is dat voor hen niet haalbaar. Daar is de zaak zelf te klein voor, en een terras zo goed als niets. Heel spijtig in de eerste plaats voor hen, en ons de klanten. Een woensdag heb ik al een afspraak gemaakt in de Oranjerie. Zal een blij weerzien worden. Alfy
Reacties op bericht (1)
09-06-2020
allee jij bent al weer enforme ! doe zo voort !
goed dat die mensen iemand hebben die naar hen om kijkt ! ach , als je zelf niet meer mondig bent , ben je een sukkel he ! hier wat zon van mij voor jou !
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
