Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
21-07-2020
Vandaag
Weer een lange dag achter de rug, en weer iemand blij gemaakt. 11u30 Was ik al hierover, heb maar één iemand moeten gaan halen. Heb dan cavakes uitgedeeld aan degene die er ééntje wilde. Daarna soep en hoofdgerecht, zelf kreeg ik ook een bord "vistongetjes mosselsaus en puree" en 't was heel lekker, ook de cava. Borden afgeruimd en koffie gegeven bij hun dessert. De maitre deed het dan verder, en had gevraagd of ik servetten wilde vouwen? Met het stijgen van de cijfers! gaan er dingen terug gedraaid worden, en vrees ik weer thuis te zitten. De regels lagen al klaar en zal ik van de directie te horen krijgen, indien nodig. Ik ben dan aan mijn drankronde begonnen, vermits dat ook de laatste keer kon zijn? Ik kwam bij een bewoonster die zei, ik zou zo graag eens buiten komen!. ik zei "als het morgen nog goed weer is kom ik je halen" maar toen mijn ronde gedaan was om 16u, heb ik alles weer achter slot gezet, en heb de rest van werk laten staan. En ben haar gaan halen, we zijn heel het park rond geweest. Ge kunt niet geloven hoe die mensen daar van genieten, en je bedanken en vragen of je niet te moe bent etc..... Om 17u15 waren we terug, want ze willen wel op tijd zijn voor hun eten, dat nog niet geweest was. Ik ben dan verder voor het leeggoed gaan zorgen, alles aanvullen, de afwas en terwijl de computer bestanden aan 't verwerken was, heb ik servetten gevoud. Eens ik de computer kon afzetten ben ik naar huis gegaan, toen was het 19u, moe maar voldaan. Morgen werk ik niet, toch niet buiten. Alfy
Reacties op bericht (1)
23-07-2020
ja Alfy , hier gaat het vanaf vandaag weer dicht lieten ze weten van het zorghuis
al is er geen enkele bewoner besmet geweest , ze nemen geen risico , ja we leven in een rare tijd ---en ik kan geloven dat die mensen eens buiten willen , jij bent een bijzonder mens , ik heb het je al dikwijls gezegd ! ik moets gisteren naar de podoloog voor nieuwe steunzolen en moest ver parkeren , nu heb ik veel last maar ga doorbijten want ik verwacht dat we binnen enkele tijd weer niet meer buiten mogen --- doemdenker , neen realist ! veel liefs
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
