Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
28-10-2020
Woensdag
Om 6u30 al op! had geen rustige nacht gehad, we hadden de wekker gezet! maar dat was niet nodig geweest. Mijn man moest ook op tijd klaar zijn, want ze kwamen nieuwe parlefoons hangen. Beneden krijgen we ook nieuwe belletjes nu ondereen met lichtjes, ik zei wat een luxe Alles werkte nog goed, maar denkelijk verderdoor waren er problemen, en nu krijgen wij allemaal een nieuwe, dat zijn 6 inkomhallen met minstens 8 appartementen per deur. dus die mannen weten wat te doen! ze komen uit Willebroek. Ik moest om 8u30 al bij de pedicure zijn, en van daar naar de Aldi. Toen ik terug kwam waren ze volop bezig. Nu zit hij hier al binnen, zal het achteraf wel zien. Hopelijk met een zachtere bel, want dat was altijd wel verschieten, en niet veel verschil met de klank hier aan de deur. In de eerste lockdown had ik de hal opnieuw behangen, maar ik had de parlefoon los gemaakt en door het papier gestoken, dat maakt nu dat de nieuwe proper hangt en het papier niet beschadigd is. Ondertussen is het al klaar, en komt hij straks nog eens langs om te testen. Ik had weer een pakje gemaakt voor mijn maatje hierover en kaartjes geschreven, en ben dat gaan wegbrengen. Morgen ga ik naar de droogkuis en de Colruyt even binnen. Alfy
Reacties op bericht (1)
28-10-2020
ik heb de hele ochtend aan hutsepot gewerkt voor morgen , als de kinderen komen
ken je geen hutsepot , dat zal dan bij jullie stamppot heten ??, met veel groeten en kool en vanalles en .. varkenspoot hahaha
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Alles werkte nog goed, maar denkelijk verderdoor waren er problemen, en nu krijgen wij allemaal een nieuwe, dat zijn 6 inkomhallen met minstens 8 appartementen per deur. dus die mannen weten wat te doen! ze komen uit Willebroek. Ik moest om 8u30 al bij de pedicure zijn, en van daar naar de Aldi. Toen ik terug kwam waren ze volop bezig. Nu zit hij hier al binnen, zal het achteraf wel zien. Hopelijk met een zachtere bel, want dat was altijd wel verschieten, en niet veel verschil met de klank hier aan de deur. In de eerste lockdown had ik de hal opnieuw behangen, maar ik had de parlefoon los gemaakt en door het papier gestoken, dat maakt nu dat de nieuwe proper hangt en het papier niet beschadigd is. Ondertussen is het al klaar, en komt hij straks nog eens langs om te testen. Ik had weer een pakje gemaakt voor mijn maatje hierover en kaartjes geschreven, en ben dat gaan wegbrengen. Morgen ga ik naar de droogkuis en de Colruyt even binnen. Alf
