Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
03-12-2020
Donderdag
Weeral donderdag! zelfs als je niets doet vliegen de dagen. Ik had gisteren weer contact gehad met de dokter en vandaag mijn man, en hij had gezegd dat het nog even zal duren eer hij van de Intensive af zal zijn. Ik denk dat hij beter meteen naar de kliniek was gegaan, maar wie zal 't zeggen! Hij is in ieder geval in goede handen, en laat ons hopen dat het alleen maar beter kan gaan. Zelf ben ik wel zonder koorts maar voel me toch nog niet 100%, het alleen zijn zal daar wel voor een stuk tussen zitten, al houd ik wel van de rust. Gisteren naar "De Ontfatsoenlijke" gekeken, en dat had ik beter niet gedaan! dat was zo'n afgrijselijk onderwerp dat ik niet in slaap geraakte. De juiste zak al gaan buiten zetten en vanavond de juiste bak, en zitten we weer op schema. Het komt op mijn gsm dus kan ik niet meer mis zijn. Om te poetsen heb ik tot hiertoe nog geen zin gehad, en zeker niet nu de dagen zo grijs zijn. Daar moet ik maar eens één keer alle moed voor bijéén nemen en 't is proper, er zit geen druk achter. Met mijn vrijwilligerswerk stop ik, ik ben nu mijn derde week thuis en ze hebben nog niet de moeite genomen eens te vragen hoe het met me gaat? Als alles achter de rug is ga ik mijn tijd steken in wandelen met de mensen, daar hebben ze meer plezier van. Alfy
Reacties op bericht (2)
04-12-2020
weer eens
dat die directie en die mensen die daar werken ONDANKBAAR zijn voor alles wat jij daar deed , is een feit SCHANDE zou ik zeggen ! maar jij deed het met je goed hart Alfy , dus trek het je niet aan ! zorg nu eerst voor je man en jezelf vooral , en dat poetsen = niet nodig nu , ramen even open wel ! dikke zoen van verre
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.