Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
13-12-2020
Zondag
Gisteren was ik weer naar Palfijn gefietst in miezerig weer! want hij had toch graag dat nieuwe boek. Toen ik daar dan aankwam! stond ik voor een gesloten deur, die ging maar om 14u open in 't weekend wat ik niet wist. Dan langs de opnames van de spoed! zij mochten "zogezegd" niets aannemen? Daar stond ik dan, ik zag het niet zitten om naar huis te fietsen en nog eens terug 8km, maar vermits er niets open is om te drinken zou ik wel gemoeten hebben, het was nog maar 11u! Ik belde naar mijn man, en het toeval wilde dat er een verpleegster was, die dan meteen zei! zal ik hem wel even gaan halen. Zij had denkelijk koffiepauze ofzo? want nog een ander is hem gaan afgeven aan mijn man. Ze was verbaasd dat ze dat niet wilde aannemen. Ik denk dat ze daar tegen hun zin werken, want vorige keer toen mijn man langs daar moest met zijn lognembolie waren die ook niet vriendelijk. Ik dan weer naar huis en meteen begonnen aan mijn kerstgerief, wat ook een paar uur werk was. Toen ik bezoek kreeg van ons Indra, en ne lange aangename babbel mee gehad heb ze was op weg naar haar ma. Als ze weg was alles nog opgeruimd, gegeten en kon ik rusten. Vandaag nog ne luie dag, en morgen poetsen geen uitstel meer. Met mijn man gaat het de goed weg op iedereen is tevreden! en het zou kunnen dat hij morgen naar een gewone kamer verhuist, ben benieuwd. Alfy
Reacties op bericht (2)
15-12-2020
dag Alfy
misschien ben je al aan de kuis bezig ! wat een moeilijke dag was dat om iets af te geven en raar dat hij het direct kreeg --- ik dacht dat alles wat je afgeeft eerst moet een dag moest blijven liggen ??? gelukkig is hij aan de beterhand en is er vooruitzicht naar --- met de kerst thuis--- misschien ? ! ik hoop het zo voor jullie ! veel liefs
15-12-2020, 09:44 geschreven door ani
13-12-2020
. . .
'k Ben blij dat het met je man weer de goede kant op gaat, toch nog even geduld hebben en daarna thuis nog verder uitzieken. Onze dochter gaat nu net van vorige donderdag terug werken, waren op 5/10 al besmet blijkbaar, de schoonzoon mag volgende week met een halve dag gaan werken, is nog niet sterk genoeg om een ganse dag aan te kunnen. Thuis gaat het altijd wat beter maar als de arts beslist om je eerst op halve dagen te zetten dan doe je dat maar best. Hier bij ons gaat alles zijn normale gangetje en we zien uit naar de feestdagen, al mag er niemand komen maar ja, we trekken ons plan ook wel alleen, er is tenslotte nog de telefoon en het internet dus ja, je kan steeds met iemand contact zoeken moes t je het moeilijk krijgen. Knuffel en lieve groetjes, Chris.
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
