Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
17-12-2020
Donderdag
Dinsdag is een rustdag geweest. Gisteren dan 15km gefietst! eerst naar 't dorp, bank, boekjes en langs Hubo, een nieuwe wc bril gaan kopen. Op de vorige begon wat sleet te komen, en om de zoveel tijd vernieuw ik dat graag. Dan naar huis eten en tegen 15u naar de dokter. Ik passeer dan de Mediotheek, en heb mij zo'n zuurstof meterke aangeschaft. Het was het laatste want er is veel vraag naar zei ze. Ik heb het al uitgeprobeerd en 't werkt goed, hoe meer je kunt volgen hoe meer zorgen je kunt maken Na de dokter de Brico nog even binnen en weer naar huis, toen was het al zeer druk op de weg. Thuisgekomen! eerst met mijn man gebeld, die nu pas het verschil voeld lichamelijk! als het verschil in verzorging tegenover Intensive. Nu is het meer van dat moet ge doen en trek uwe plan, hij heeft het gevoel of ze nauwelijks de kamer durven binnen komen. Hier moet hij nu blijven tot na het afbouwen van de zuurstof en hij 24uur zonder kan! En daar is geen dag op te plakken, dus dat is afwachten. Ik heb hem gezegt als je wat wil klagen en zagen bel je mij maar op, om je hart te luchten Om 7u was ik al op, was vergeten een kaartje in de bus te steken voor mijn kleindochter die verjaart op 19dec 24j word ze, en even de bakker binnen geweest. Dat zou me een paar jaar terug nooit niet overkomen zijn, dat ik te laat was met verjaardagen, maar nu is het soms een ramp, alles maar vergeten. Vandaag ga ik een strijkje doen, en wat steekjes naaien herstelwerk. Alfy
Reacties op bericht (2)
17-12-2020
sorry
heb 2 keer geklikt hahaha
17-12-2020, 11:23 geschreven door ani
hallo
wat een bezig bijtje ben jij toch gelukkig gaat het beter met je man , zij het langzaam --- wat is dat --zo'n zuurstof meter ? en jouw kleindochter heeft dezelfde leeftojd als mijn oudste nieto ! 24 ! leuk he we vergeten allemaal maak je geen zorgen , mijn nieto studeert over het " koppeke " en zegt dat ik me geen zorgen moet maken --smile -- dus jij zoveel jonger ZEKER NIET dikke knuffel en tot ----
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Na de dokter de Brico nog even binnen en weer naar huis, toen was het al zeer druk op de weg. Thuisgekomen! eerst met mijn man gebeld, die nu pas het verschil voeld lichamelijk! als het verschil in verzorging tegenover Intensive. Nu is het meer van dat moet ge doen en trek uwe plan, hij heeft het gevoel of ze nauwelijks de kamer durven binnen komen. Hier moet hij nu blijven tot na het afbouwen van de zuurstof en hij 24uur zonder kan! En daar is geen dag op te plakken, dus dat is afwachten. Ik heb hem gezegt als je wat wil klagen en zagen bel je mij maar op, om je hart te luchten 
